၀၁၅။ ပွဲခိုးြကည့်ရြခင်း
ပွဲခိုးြကည့်ရြခင်း
ပွဲခိုးြကည့်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်အရိုက်ခံရပံုကို မှတ်မိပါေသး၏။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ေနအိမ်တွင် မိဘများသည် အထက်ထပ်၌အိပ်၍ ကျွန်ုပ်နှင့်ေမာင်ပုမှာ ေအာက်ထပ်တွင် အိပ်ြက၏။ (ေမာင်ပုမှာ ၎င်း၏
မိခင်ဖခင်တို့ ကွယ်လွန်ြပီြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်တို့နှင့် အတူေန၏။) အြခား အလုပ်သမား နှစ်ေယာက်၊
သံုးေယာက်တို့လည်း ေအာက်ထပ်တွင်အိပ်ြက၏။ တညင်္ဉ့်သ၌ ကျွန်ုပ်တို့ေနအိမ်နှင့် နှစ်ြပြခားေသာ
ရပ်ကွက်တွင် ဆရာပုနှင့် ကိုဘေကျာ့တို့၏ ရုပ်ေသးပွဲခံေလရာ ကျွန်ုပ်တို့ညီအစ်ကိုနှင့် အလုပ်သမား
များသည် ညေနေစာင်းကတည်းက ထိုညတွင် ပွဲြကည့်ြကဖို့ တိုင်ပင်ထားြက၏။ (ဖခင်၏ဝါဒမှာ
ကိုယ့်အိမ်၌ကိုယ်ေနေသာ အလုပ်သမားများအား ချုပ်ချယ်ြခင်းမရှိေသာ်လည်း ကျွန်ုပ်တို့အိမ်၌ ေန
ေသာ အလုပ်သမားများအားမူ သူ့ဆန္ဒအတိုင်း လိုက်နာေစလို၏။ အတူေန အလုပ်သမားများသည်
ဖခင်၏သေဘာကို သိြကသည်နှင့် ပွဲြကည့်ဖို့ ခွင့်မေတာင်းဝံ့ြကေချ။) ထိုညဉ့်၌ အထက်ထပ်တွင်
ဖခင်တို့ အိပ်ြကသည်နှင့် တြပိုင်နက် ကျွန်ုပ်တို့ညီအစ်ကိုနှင့် အလုပ်သမား သံုးေယာက်တို့သည်
ဖိနပ်ကရိယာများြဖစ်သည့် ခံု၊ သားေရ၊ သဲြကိုး၊ ဖဝါး စေသာ ပစ္စည်းများကို အိပ်ရာများေပါ်တွင်
စီခင်းထား၍ အေပါ်ယံ၌ ေစာင်ြခံုေပးြပီးလျှင် ဆရာပု၏ရုပ်ေသးပွဲသို့ သွားြကေလ၏။ ဆရာပုနှင့်
ကိုဘေကျာ့တို့ကလည်း နားဝင်ဆိမ့်ေလာက်ေအာင် ေကာင်းြကပါေပသည်။ ကိုဘေကျာ့သည် ဆရာ
ပုနှင့် ခွဲခွာ၍ စင်ြပိုင်ေထာင်မည့် အြကံရှိသည်ကို ဆရာပုကရိပ်မိ၍ ''ေကျာ့ေဖလင်၊ မေနတမင်သွား၊
အေမလင်များရေချအံုးေတာ့မယ်'' ဟူေသာေတးချင်းြဖင့် မင်းသားကိုဘေကျာ့အား 'ခနဲ့' ေလရာ
ပရိသတ်ကလည်း လက်ခုပ်တေြဖာင်းေြဖာင်းြဖင့် ဩဘာေပးြကေလသည်။ ယင်းသို့နားေထာင်ရသြဖင့်
ပီတိြဖစ်ရသည့်အထဲ၌ပင် အိမ်ကိုသတိရ၍ ရင်ထဲ၌ ေနွးကနဲြဖစ်မိေသးရာ ေမာင်ပုကလည်း တို့အတူ
ြဖစ်ရသည်ဟု ေြပာဘူးသည်။ မင်းသားမင်းသမီး 'နှစ်ပါးသွား' ြပီး၍ ငိုချင်းတပုဒ်ေလာက် နားေထာင်
ြပီးေသာအခါ ၂နာရီ ေကျာ်ေကျာ်ခန့်ရှိြပီြဖစ်၍ အိမ်သို့ြပန်ြပီး အိပ်မည်ြပုြကရာတွင် အိပ်ရာေနရာ
များမှာ ထားခဲ့သည့်အတိုင်းရှိေနြခင်းကို ေတွ့ရ၍စိတ်ချလက်ချ အိပ်လိုက်ြကေလ၏။
အလိမ်မိြခင်း
''ရွှီး၊ ရွှမ်း၊ ဗျံုး၊ ဗျင်း'' ဟူေသာအသံများ ြကားရြခင်းနှင့်အတူ ေြခသလံုး၊ ေပါင်၊ ေကျာ စသည်တို့မှစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းေဝဒနာများ ခံစားရ၍ အလူးလူးအလဲလဲနှင့် ပျာယီးပျာယာ ထလိုက်ြကရာတွင် ေမာင်ပုနှင့်
ကျွန်ုပ်အား 'ဂျပ်လှန်တုတ်' နှင့် ရိုက်ေနေသာ ဖခင်ကိုြမင်ြကရ၏။ ('ဂျပ်လှန်တုတ်' ဟူသည်မှာ
စက်ချုပ်ထားေသာ သက္ကလပ်သဲြကိုးကို အတွင်းအြပင်လှန်ရန်အတွက် ြပုလုပ်ထားသည့် လက်နက်
ကိရိယာတခုြဖစ်ရာ အလျားတေတာင်သာသာရှိသည့် ချွန်ထက်ေသာ ဝါးြခမ်းတခုြဖစ်သည်။ ၎င်းမှာ
ရင့်မာေသာဝါးကို ေချာေမွ့ေအာင် ဓားြဖင့်သပ်ထားြခင်းြဖစ်ရာ မည်မျှေလာက်ရင့်၍ မည်မျှေလာက်
မာေသာ ဝါးြဖစ်သည်ကို ေမာင်ပုနှင့်ကျွန်ုပ် အသိဆံုးြဖစ်သည်။ ဖခင်သည် ြကိမ်မသံုးပဲ ၎င်းတုတ်ကို
အြမဲသံုးေလ့ရှိ၏။) ြဖစ်ဟန်လက္ခဏာရှိသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပွဲမှြပန်လာြကေသာအခါ အေတာ်
ညဉ့်နက်ြပီြဖစ်၍ အခါတိုင်းကဲ့သို့ ေစာေစာမထနိုင်ြကပဲ အိပ်ေပျာ်လျက်ရှိြကသည်၌ ဖခင်က ရိုက်နှိုး
ြခင်းြဖစ်သည်ဟု ထင်ေနြက၏။ သို့ရာတွင် ထိုသို့ကားမကေသး၊ ညဉ့်ကတည်းက ဖခင် ေအာက်သို့
ဆင်းလာ၍ ဖံုးထားေသာေစာင်များကို လှန်ြကည့်ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့ကိုမေတွ့ပဲ ဖိနပ်ကိရိယာများ
စီခင်းထားြခင်းကို ေတွ့သွားခဲ့ေလြပီ။
ေတွ့ကရ ရိုက်ချင်တတ်သည်
ကျွန်ုပ်တို့စီမံထားခဲ့ေသာ ေစာင်များနှင့် အိပ်ရာများကို ဖခင်ေတွ့ရေသာအခါက ရယ်ချင်ေလသေလာမေြပာတတ်၊ နံနက်ခင်း၌ ကျွန်ုပ်နှင့်ေမာင်ပုကို ရိုက်ေနေသာအခါ၌မူကား ရယ်ချင်သည့် မျက်နှာထား
မျိုး လံုးဝမေတွ့ရပဲ အလွန်စိတ်ဆိုးဟန်နှင့် ရှုတင်းကာ နာနာြကီးရိုက်ေနြခင်းကိုသာ ေတွ့ရ၏။
ကျွန်ုပ်နှင့်ေမာင်ပုတို့မှာ နာြခင်းနှင့်ထိတ်လန့်ြခင်းတို့ မည်သည့်ဘက်က အေလးချိန်သာေနသည်ဟု
မေြပာနိုင်ပဲ တုတ်ကျေသာေနရာများသို့ လက်ြဖင့်ပွတ်ယင်း 'တရွှီးရွှီးတရွှဲရွှဲ' ေအာ်ေနြကစဉ် ကျွန်ုပ်တို့
နှင့် ပွဲအတူတူြကည့်ေသာ အလုပ်သမားတေယာက်သည် ကျွန်ုပ်ကိုခင်မင်၍ သနားေသာေြကာင့်
ေပေလာ၊ သို့တည်းမဟုတ် ပွဲအတူတူြကည့်မိြခင်းေြကာင့် သူ၌လည်း စိတ်မေကာင်းြဖစ်ရေသာ ေြကာင့်ေပေလာ၊ သို့တည်းမဟုတ် ဆရာ၏သားတေယာက် အရိုက်ခံရသည်၌ ဖျန်ေြဖဖို့တာဝန်ရှိသည်
ဟု ယူဆေသာေြကာင့်ေပေလာ မေြပာတတ်။ ကျွန်ုပ်၏ေရှ့သို့ ေြပးဝင်ကာ ကျွန်ုပ်အား အကာအကွယ်
ေပးလျက် ''ကျွန်ေတာ့်ကိုရိုက်ပါ ဆရာခင်ဗျား၊ ကျွန်ေတာ့်ကိုရိုက်ပါ ခင်ဗျား'' ဟုဆိုကာ ေကျာကို
ကုန်း၍ေပးေလ၏။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်၏ဖခင်သည် မည်သို့ြပုသည်ထင်ြကသနည်း။ ကျွန်ုပ်နှင့် ေမာင်ပု
ကို လံုးလံုးလွှတ်ထားခဲ့၍ ထိုအလုပ်သမားကိုချည်း သဲသဲမဲမဲ ရိုက်ေလေတာ့သည်။ ဤတွင်
မိခင်သည် ''ကိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်တာတုန်း ကိုရင်'' ဟု သတိေပးကာမှ ၎င်းအလုပ်သမားမှာ သက်သာ
ရာရေလေတာ့သည်။ သို့နှင့်လည်း ဆယ့်ေလးငါးချက်ထက်မနည်း အရိုက်ခံရြပီးရှာေလြပီ။ ထိုအလုပ်
သမားအတွက်ေြကာင့် ကျွန်ုပ်တို့မှာ သက်သာရာရေသာ်လည်း ၎င်းအလုပ်သမားအေပါ်၌ ဖခင်၏
ြပုမူပံုသည် ကျွန်ုပ်၏နှလံုးသားတွင် အမှတ်ြကီးတခု ထင်ေနခဲ့ေလသည်။
ပထမဦး ရည်း စားစာေပးြခင်း
ကျွန်ုပ် ရတန်း၌ရှိစဉ် ကျွန်ုပ်၏နှလံုးသားတွင် မပျက်နိုင်ေသာ ဒုတိယအမှတ်တခု ြဖစ်ရပံုကိုလည်းေဖာ်ြပရေပဦးမည်။ ရတန်းစာေမးပွဲ ဝင်ခါနီးအချိန်တွင် ကျွန်ုပ်မှာ အသက် ၁၅နှစ်အရွယ် ရှိခဲ့ြပီြဖစ်ရာ
ေနာ်မန်ေကျာင်းသူကေလးတေယာက်နှင့် စာေပးစာယူ လုပ်ခဲ့မိ၏။ မိန်းကေလးမှာ ကျွန်ုပ်နှင့် ထုပ်ဆီး
တမ်း ကစားဘက်တေယာက်ြဖစ်၍ အေရာတဝင် ေခါ်ငင်ဆက်ဆံလျက် ရှိြကရာတွင် အလုပ်သမား
များက ကျွန်ုပ်အား ေြမှာက်ေပးြကသည်နှင့် စာတေစာင်ေပးဘူး၏။ စာထဲတွင် ဘာမျှေရးထည့်တတ်
သည်မဟုတ်။ အလုပ်သမားတေယာက်က ေရးစပ်ေပးသည့် ေတးထပ်တပုဒ်ကို ကူးေရး၍ ေပးလိုက်
ြခင်းသာ ြဖစ်၏။ မိန်းကေလးထံမှလည်း ၎င်းနည်းတူ ေတးထပ်တပုဒ်ကို ြပန်ဘူးေလသည်။ ထို
အချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့အရပ်ထဲ၌ ကျွန်ုပ်ထက်အတန်းငယ်ေသာ်လည်း အသက်သံုးနှစ်ခန့်ြကီးေသာ
ေကျာင်းေနဘက်တေယာက်နှင့် ကျွန်ုပ်မှာ မခွဲနိုင်၊ မခွာနိုင်ေအာင် ချစ်ခင်လျက်ရှိရာ တေယာက်
အေြကာင်းကို တေယာက်အား ေြပာမိြက၏။ ဤတွင် သူ့၌လည်း ေနာ်မန်ေကျာင်းသူတေယာက်နှင့်
ချစ်ြကိုက်ေနေြကာင်း ကျွန်ုပ်သိရ၏။ ကျွန်ုပ်နားလည်သေလာက်မှာ သူတို့၏ချစ်ြခင်းသည် အပျိုလူပျို
ချစ်ြခင်းြဖစ်ဟန်ရှိ၍ ကျွန်ုပ်၏အချစ်ေရးကား ေတးထပ်တပုဒ်စီ အြပန်အလှန်ေပးြကဘူးြခင်းမျှသာ
ြဖစ်သြဖင့် စိတ်ထဲ၌ ထိခိုက်လှသည်မဟုတ်လှေချ။ (ကျွန်ုပ်မှာ ထိုအချိန်က 'ြကီးေကာင်ဝင်' သည် ဟု
ေခါ်ြကသည့် အရွယ်ေရာက်ေသာ အထိမ်းအမှတ်ပင် မြပေသးေြကာင်း မှတ်မိ၏။) သို့ရာတွင်
ရည်းစားကိုယ်စီနှင့် လူလားေြမာက်လျက်ရှိြပီ ဟူေသာအထင်ကို ကျွန်ုပ်သေဘာကျလှ၍ ၎င်းသူငယ်
ချင်းနှင့် ကိုယ့် 'မျာ' အေြကာင်းကိုယ် ေြပာရြခင်းကို ြမိန်ရှက်လှသည်။ သူ၏ရည်းစားနှင့် ကျွန်ုပ်၏
မိန်းကေလးမှာ ေနာ်မန်ေကျာင်းသူချည်းြဖစ်ြက၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် အတူတကွ ေကျာင်းေြပးြပီး ပိုးပန်း
ြကရန် သေဘာတူြကေလ၏။
အေဖာ်ေကာင်းလျှင် ပါတတ်ြခင်း
ယခုအချိန်မှ ြပန်၍ြကည့်ေသာ် ထိုစဉ်က စိတ်ထားသည်လည်းေကာင်း၊ အြကံအစည်သည် လည်းေကာင်း၊ ချစ်ြကိုက်ပါသည်ဆိုေသာ ေမတ္တာစိတ် (လိင်စိတ်ဓာတ်) သည် လည်းေကာင်း ယုတ္တိပတ္တိမရှိ။
ဘာေလာက်မျှလည်း နက်နဲြကီးကျယ်သည် မဟုတ်ေချ။ သို့ရာတွင် ထိုစဉ်က ကျွန်ုပ်၏ စိတ်အထင်
မှာမူ ကျွန်ုပ်၏နှလံုးသားတွင် အချစ်ေရာဂါြကီး စွဲကပ်ေနြပီြဖစ်ေသာေြကာင့် တေန့မြမင်ရလျှင်
ေသရေတာ့မေလာက် အထင်ေရာက်လျက်ရှိ၏။ သို့ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သူငယ်ချင်းနှစ်ေယာက်သည်
စာအုပ်ကေလးများကိုယ်စီနှင့် အိမ်မှထွက်လာြက၍ ေနာ်မန်ေကျာင်းဘက်ဆီသို့ ချိုးကာ ေရွှကျီးြမင့်
ဘုရားဆီသို့ သုတ်ြကေလ၏။ ကျွန်ုပ်မှာ ေကျာင်းမေြပးပဲ အတန်ြကာ ေနခဲ့ြပီးသည့်ေနာက် အလွယ်
တကူနှင့် ေကျာင်းေြပးမိြခင်းမှာ အြမစ်မြပတ်ခဲ့သည့် 'ေရာဂါေဟာင်း' ြပန်၍ထြခင်းပင် ြဖစ်တန်
ရာသည်။ ကျွန်ုပ်၏ ညံ့ဖျင်းချက်တခုမှာလည်း တကယ်ခင်မင်သူတေယာက်က မေကာင်းမှုကိုြဖစ်ေစ၊
ေကာင်းမှုကိုြဖစ်ေစ ကျွန်ုပ်တေယာက်တည်းြပုလုပ်ဖို့ တိုက်တွန်း၍ မရေသာ်လည်း တိုက်တွန်းသူကပါ
ြပုလုပ်မည်ဆိုလျှင် ဘာမဆိုလိုက်၍ လုပ်ချင်တတ်၊ လုပ်မိတတ်ြခင်းပင် ြဖစ်ေလသည်။ ဤမျှေလာက်
အေဖာ်ခင်မင်တတ်သူ တေယာက်အဖို့၌ တကယ့်လူယုတ်မာများနှင့် ခင်ခင်မင်မင်ြဖစ်ဖို့ အခွင့်မရ
ခဲ့ြခင်းမှာ ကျွန်ုပ်၏ ကံေကာင်းြခင်းတခုဟူ၍ ဆိုရေပမည်။
ချစ်မှချစ်ပါေလစ
ကျွန်ုပ်တို့နှစ်ေယာက်သည် ေရွှကျီးြမင့်ဘုရားသို့ ေရာက်ြကေသာအခါ ေနာ်မန်ေကျာင်း မတက်ေသး
သြဖင့် ေကျာင်းသူေကျာင်းသားများသည် ေကျာင်းဝင်းြကီးအတွင်း ဤတစုထိုတစု ရှိေနြကေလရာ
ေရွှကျီးြမင့်ဘုရားနှင့် ေနာ်မန်ေကျာင်းမှာ ေကျာက်လမ်းမျှသာ ြခားလျက်ရှိသည်တွင် ကျွန်ုပ်တို့နှစ်
ေယာက်သည် ဘုရားအုတ်တံတိုင်းေပါ်သို့ တက်ကာ ကျွန်ုပ်တို့၏ မိန်းကေလးများ ြမင်ေအာင်
မျက်နှာြပလိုက်ြက၏။ မိန်းကေလးများသည် ကျွန်ုပ်တို့ လာြကမည်ဟူ၍ မသိြကေသာေြကာင့် ြမင်ြက
ေသာအခါ၌ အံ့ဩြကပံုရေသာ်လည်း ဝမ်းေြမာက်ဝမ်းသာြဖစ်ြကသည့် လက္ခဏာမရှိေချ။ ကျွန်ုပ်သည်
၎င်းတို့၏အမူအရာကို မေကျနပ်သည်နှင့် သူငယ်ချင်းအား ေြပာေသာအခါ သူငယ်ချင်းက ''ငါ့လူရာ၊
သူတို့မှာလဲ ေကျာင်းသူေကျာင်းသားေတွရှိတယ်ကွ၊ ဝမ်းသာအားရ မျက်နှာထားမျိုးြပလိုက်လို့
ရိပ်မိသွားလျှင် ရှက်စရာြကီး ြဖစ်ေနမှာေပါ့'' ဟု ေြပာြပသြဖင့် ေကျနပ်လိုက်ရေလသည်။ ေကျာင်း
တက်သွားသည့်ေနာက် ကျွန်ုပ်တို့သည် ေရွှကျီးြမင့်ဘုရားဝင်းအတွင်းရှိ ဇရပ်များ၊ တန်ေဆာင်း များ
သို့ လှည့်လည်ြကည့်ရှုြခင်း၊ ခံုတန်းလျားရှည်ြကီးများေပါ်၌ ပက်လက်လှန်ကာ စိတ်ကူးယဉ်ြခင်း၊
တေရးတေမာအိပ်ြခင်းြဖင့် အချိန်ြဖုန်းြကရ၏။ မွန်းတည့်ခါနီးတွင် ေနာ်မန်ေကျာင်းသို့ ေဈးေရာင်းရန်
လာြကေသာ မုန့်သည်များထံမှ ကုလားပဲသုပ်တြပားဖိုးနှင့် ဘရာေြကာ်တြပားဖိုးစီ ဝယ်စားြက၏။
(ကျွန်ုပ်မှာ ရတန်းသို့ ေရာက်သည်အထိ မုန့်ဖိုးနှစ်ြပားသာရ၍ ဂတန်းေရာက်မှ တပဲရေလသည်။)
အားလပ်ချိန်ေပး၍ ေကျာင်းသားများ ဆင်းလာြကေသာအခါတွင် သူငယ်ချင်းသည် ဘုရားတံတိုင်း
ေပါ်သို့ တက်၍ မျက်နှာြပြပန်ေလရာ ကျွန်ုပ်မူကား ရှက်သည်နှင့် တံတိုင်းေပါ်သို့မတက်ပဲ ကုပ်၍
ေနေတာ့သည်။ ဤတြကိမ် ေကျာင်းေြပးြခင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ထဲ၌ အမှတ်တရ ကျန်ရစ်
ခဲ့ေသာ အြခင်းအရာတခုကို ေနာင်တွင်မှ တင်ြပပါဦးမည်။
0
responses to “
၀၁၅။ ပွဲခိုးြကည့်ရြခင်း
”