​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ပညာအား​​ေပး​ပံု

ဘုန်း​ြကီး​​ေကျာင်း​တွင် အဂင်္လိပ်စာသင်ခါစ၌ ​ေကျာင်း​သား​သံုး​​ေလး​ဆယ်ခန့်​ တြပိုင်နက်တည်း​
သင်ြကရာ သံုး​လခန့်​ြကာ​ေသာအခါတွင် အ​ေတာ်ဆံုး​​ေသာ ​ေကျာင်း​သား​ ၁ဝ​ေယာက်ကို ​ေရွး​၍
ထိပ်တန်း​တတန်း​ ဖွဲ့​လိုက်သည်တွင် ကျွန်ုပ်သည် ဒုတိယလိုက်၏။ ပထမရ​ေသာ ​ေကျာင်း​သား​သည်
ကျွန်ုပ်ထက် အသက်သံုး​နှစ်ြကီး​၍ ကျွန်ုပ်​ေအာက်တွင်လည်း​ ကျွန်ုပ်ထက် အသက်​ေလး​ငါး​နှစ်
ြကီး​သူများ​ပင်ရှိြကသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကျွန်ုပ်တို့​ ထိပ်တန်း​​ေကျာင်း​သား​ ဆယ်​ေယာက်အား​ သံုး​လ
တြကိမ် စာ​ေမး​ပွဲြပုလုပ်​ေလရာ ကျွန်ုပ်၏ဖခင်သည် ထိပ်ဆံုး​မှ​ေအာင်​ေသာ ​ေကျာင်း​သား​သံုး​​ေယာက်
အတွက် ဆုအြဖစ်နှင့်​ချီး​ြမှင့်​ရန် ဗလာစာအုပ်များ​၊ ခဲတံများ​၊ မင်အိုး​များ​၊ ချိုချဉ်များ​ ဝယ်လာခဲ့​ြပီး​လျှင်
ဦး​ပဥ္စင်း​ထံတွင် အပ်နှံထား​၏။ ပထမ​ေအာင်ြမင်သူအတွက် ​ေဈး​ချိုထဲမှ ​ေဖာင်တိန်တ​ေချာင်း​ ဝယ်ခဲ့​
ြခင်း​ကို ကျွန်ုပ်မှတ်မိ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ​ေဖာင်တိန်လိုချင်လှ၍ ပူဆာ​ေသာ်လည်း​ ဝယ်မ​ေပး​ပဲ
'​ေဖာင်တိန်လိုချင်လျှင် ပထမရ​ေအာင် မင်း​ြကိုး​စား​'ဟု ဖခင်က ြပန်​ေြပာ​ေလသည်။

ကျွန်ုပ်ကား​ ပထမမရ၊ ဒုတိယနှင့်​ တတိယမျှသာ လိုက်ခဲ့​နိုင်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဖခင်၏​ေဖာင်တိန်ဆုကို
ကျွန်ုပ်မရ၊ ဘယ်​ေတာ့​မှလည်း​ ဝယ်မ​ေပး​​ေချ။ ကျွန်ုပ်၏မိဘများ​မှာ ထိုစဉ်က စီး​ပွား​​ေရး​ ​ေချာင်လည်
လှသည် မဟုတ်သည့်​အထဲမှ ​ေကျာင်း​သား​များ​အား​ သံုး​​ေလး​ငါး​ကျပ်တန်မျှစီြဖင့်​ စား​​ေမး​ပွဲလုပ်တိုင်း​
ဆု​ေပး​ြခင်း​တည်း​ဟူ​ေသာ ချီး​ြမင့်​မှုသည် ​ေရှး​ခတ်မှ ဤ​ေခတ်တိုင်​ေအာင် မည်သည့်​ ​ေကျာင်း​သား​
များ​၏ မိဘများ​မှ ြပုလုပ်သည်ဟု မြကံုဘူး​​ေပရကား​ ​ေမွး​သဖခင်၏ ပညာ​ေရး​ ​ေြမှာက်စား​အား​
​ေပး​ြခင်း​ တည်း​ဟူ​ေသာ ဝါသနာနှင့်​​ေစတနာကို လှိုက်လှဲစွာ ြကည်ညိုမိပါသည်။ ဖခင်သည် ကျွန်ုပ်
အ​ေပါ်၌ အုပ်ချုပ်ပံု တင်း​ကျပ်လွန်း​သည်ဟု မ​ေကျနပ်ြခင်း​ အြကိမ်ြကိမ် ြဖစ်ခဲ့​ရဘူး​​ေသာ်လည်း​
ဤအချက်တစ်ခုကို နှလံုး​သွင်း​ြခင်း​အား​ြဖင့်​ ​ေြဖ​ေဖျာက်ခဲ့​ရပါသည်။

ထိပ်ထိုး​၍တက်ရ​ေသာစနစ်

ဘုန်း​​ေတာ်ြကီး​​ေကျာင်း​၌ ဦး​တိ​ေလာက၏ စာသင်ပံုထူး​ဆန်း​​ေသာ အချက်တခုကို ​ေဖာ်ြပရ​ေပဦး​မည်။
​ေန့​စဉ်တက်​ေပး​​ေသာ စာများ​ကို တလံုး​မရလျှင် တချက်ရိုက်​ေြကာင်း​ ​ေဖာ်ြပခဲ့​ဘူး​ရာ၊ သံုး​တန်း​သို့​
ကျွန်ုပ်တို့​​ေရာက်ြက​ေသာအခါ ဦး​ပဥ္စင်း​သည် ​ေကျာင်း​သား​များ​အား​ ကိုယ်တိုင်ရိုက်ရ၍ လက်​ေညာင်း​
​ေသာ​ေြကာင့်​​ေပ​ေလာ၊ သို့​တည်း​မဟုတ် ြကိမ်လံုး​ဖိုး​ မတတ်နိုင်​ေသာ​ေြကာင့်​​ေပ​ေလာ မဆိုနိုင်၊ ဆံုး​မပံု
တနည်း​ တီထွင်လိုက်၏။ ကျွန်ုပ်တို့​ ​ေကျာင်း​သား​ဆယ်​ေယာက်သည် စီတန်း​လျက် ရပ်​ေနြကစဉ်
ထိပ်ဆံုး​​ေကျာင်း​သား​အား​ စာတလံုး​​ေမး​လိုက်၏။ ထိုသူက ​ေြဖနိုင်လျှင် ဒုတိယလူအား​ အြခား​
စာတလံုး​​ေမး​၏။ ယင်း​သို့​ တ​ေယာက်စီ​ေမး​သွား​ရာ မ​ေြဖနိုင်သူရှိသည့်​အခါ ​ေနာက်လူအား​​ေမး​၍
ထိုသူက​ေြဖနိုင်လျှင် မ​ေြဖနိုင်​ေသာလူ၏ထိပ်ကို တချက်ထိုး​ြပီး​ သူ၏​ေနရာသို့​ တက်ရ၏။ မ​ေြဖနိုင်၍
​ေအာက်သို့​​ေရွှ့​​ေပး​ရ​ေသာလူမှာ ဤမျှနှင့်​မြပီး​​ေသး​ပဲ ​ေနာက်တလံုး​​ေမး​ြပန်ရာ မ​ေြဖနိုင်ြပန်က ​ေြဖနိုင်
​ေသာ ​ေအာက်လူ၏ ထိပ်ထိုး​ြခင်း​ခံရြပီး​ တ​ေနရာဆင်း​ရြပန်၏။ စာတလံုး​မှ မကျက်ခဲ့​ရသူ ြဖစ်ပါမူ
တ​ေယာက်ြပီး​တ​ေယာက် တတန်း​လံုး​၏ထိပ်ထိုး​ခံရင်း​ ​ေအာက်ဆံုး​သို့​ ​ေရာက်သွား​​ေလ​ေတာ့​၏။ တခါ
တရံတွင် ခက်​ေသာစာတလံုး​ကို ထိပ်ဆံုး​လူအား​​ေမး​၍ မ​ေြဖတတ်သြဖင့်​ ဒုတိယလူအား​​ေမး​ရာ ထိုသူ
ကလည်း​ မ​ေြဖတတ်လျှင် '​ေနာက်တ​ေယာက်၊ ​ေနာက်တ​ေယာက်' ဆိုကာ တတန်း​လံုး​ဆံုး​​ေအာင်
​ေမး​သွား​၏။ တခါတရံတွင် ​ေအာက်ဆံုး​လူသို့​​ေရာက်ကာမှ ​ေြဖနိုင်ြခင်း​လည်း​ ရှိ​ေလရာ ထိုသူသည်
တတန်း​လံုး​ကို 'ထိပ်ထိုး​' ြပီး​ အထက်ဆံုး​သို့​ တက်သွား​ရ​ေလ၏။ တခါတရံ၌မူ တတန်း​လံုး​၏
ထိပ်ထိုး​ခံရြပီး​ ​ေအာက်ဆံုး​သို့​ ဆင်း​သွား​ရ​ေသာလူသည် တတန်း​လံုး​ကို 'ထိပ်ထိုး​' ြပီး​ အထက်ဆံုး​သို့​
ြပန်​ေရာက်သွား​ြခင်း​များ​လည်း​ ရှိ​ေလသည်။ ပထမ၌ ​ေကျာင်း​သား​များ​သည် စိတ်ဝင်စား​ဖွယ်
​ေကာင်း​​ေသာ စနစ်တခုဟူ၍ ​ေတာ်​ေတာ်သ​ေဘာကျြကသည်။ ​ေနာက်ပိုင်း​၌မူ အြပစ်အနာအဆာများ​
​ေတွ့​လာြက၏။

တနည်း​ ​ေတာ့​​ေကာင်း​သည်

​ေကျာင်း​သား​များ​သည် ကနဦး​၌ ခပ်မှန်မှန် 'ထိုး​' ြက​ေသာ်လည်း​ ​ေန့​ရက်ရှည်ြကာ​ေသာအခါတွင်
ငါ့​ကိုနာနာထိုး​သည်၊ သူ့​ကိုညှာသည် စသည်များ​ြဖင့်​ အမှတ်ထား​ကာ ရန်ြငိုး​ဖွဲ့​လာြက၏။ မိမိအား​
နာနာြကီး​ထိုး​​ေသာလူကို အခွင့်​ရ​ေသာအခါတွင် နာနာြကီး​ြပန်ထိုး​၍ မိမိအား​ညှာ​ေသာလူကို ညှာ၍
ထိုး​၏။ ဦး​ပဥ္စင်း​သည် နာနာထိုး​ြခင်း​ကို ခွင့်​လွှတ်​ေသာ်လည်း​ ညှာထိုး​​ေသာလူကို​ေခါ်၍ ''ဒီလိုထိုး​ရ
တယ်ကွ'' ဟုဆိုကာ ထိုသူ၏ဦး​​ေခါင်း​ကို နာနာြကီး​ထိုး​ြပ​ေလသည်။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်တို့​မှာ မည်သူ့​
အား​မဆို နာနာထိုး​လျှင်သာထိုး​သည်၊ 'ညှာ'သည်ဟူ၍ကား​ မလုပ်ဝံ့​ြက​ေတာ့​​ေပ။ ထို့​ြပင် ကျွန်ုပ်တို့​
အတန်း​ထဲ၌ အသက်လည်း​ြကီး​၍ ဝဝတုတ်တုတ်နှင့်​ ဗလ​ေကာင်း​​ေသာ ​ေကျာင်း​သား​ြကီး​တ​ေယာက်
ရှိရာ ထိုသူက ထိုး​ရ​ေသာအလှည့်​တွင် ခပ်မှန်မှန်ထိုး​​ေသာ်လည်း​ ​ေလး​လံလှ​ေသာ သူ၏လက်သီး​ြကီး​
​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်ကဲ့​သို့​​ေသာ ​ေကာင်က​ေလး​မှာ ပု၍ပု၍ဝင်သွား​​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်တို့​အနက်တွင် အသက်
အြကီး​ဆံုး​ြဖစ်၍ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည် ​ေကျာင်း​သား​ြကီး​တ​ေယာက်လည်း​ ရှိ​ေသး​၏။ ထိုသူမှာ ၁၈ နှစ်သား​
အရွယ်တွင် အရပ် ၅​ေပ ၁ဝလက်မခန့်​ ရှိ​ေန​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်သည် ထိုလူြကီး​အား​ ထိုး​ရန်ရှိ​ေသာအခါ
သူ၏ဦး​​ေခါင်း​ကို မှီ​ေအာင်မလှမ်း​နိုင်သြဖင့်​ ခုန်၍ထိုး​ရာ အား​လံုး​ကရယ်ြက၏။ တခါကမူ လူအများ​
ရယ်ြကမည်စိုး​သည့်​လက္ခဏာနှင့်​ သူ၏ဦး​​ေခါင်း​ကို ငံု့​​ေပး​ရာ ဤသည်မှာလည်း​ သက်သာရာမရပဲ
ရယ်ြမဲတိုင်း​ ရယ်ြက​ေလသည်။ (စစ်အတွင်း​၌ သကင်္န်း​ဝတ်​ေနသည့်​ ထိုလူြကီး​အား​ ဘုန်း​ြကီး​​ေကျာင်း​
တ​ေကျာင်း​၌ ​ေတွ့​ဆံုမိြကရာတွင် ဤအ​ေြကာင်း​ကို သူကပင်​ေြပာ၍ ရယ်ြကရ​ေသး​သည်။) ထိုလူြကီး​
သည် ကျွန်ုပ်​ေတွ့​ဘူး​သမျှ​ေသာ လူများ​အနက်တွင် သ​ေဘာအ​ေကာင်း​ဆံုး​ တ​ေယာက်ြဖစ်၏။ ထို
အချိန်၌မူ ကျွန်ုပ်ထက် အရပ်တလက်မခန့်​​ေလာက်သာ ြမင့်​​ေတာ့​၏။ (ယခုမူကား​ ပျံလွန်​ေတာ်မူ
ရှာ​ေလြပီ။) ကျွန်ုပ်မှာ အတန်း​ထဲတွင် အ​ေတာ်ဆံုး​ထဲကြဖစ်ပါလျက် (နံပါတ်ချိတ်ထဲတွင် ပါသည်။)
တ​ေန့​လျှင် အနည်း​ဆံုး​ ​ေလး​ငါး​ချက် အထိုး​ခံရသြဖင့်​ လူဝြကီး​၏ လက်သီး​ချက်မိ​ေသာ​ေန့​များ​တွင်
ဦး​​ေခါင်း​ကျိန်း​​ေသး​ရာ ညံ့​ဖျင်း​၍ ဆယ့်​​ေလး​ငါး​ချက် အထိုး​ခံရသူများ​အဖို့​မှာ ဘယ်လို​ေနရှာြကမည်
မ​ေြပာတတ်​ေပ။ ကျွန်ုပ်တို့​သည် တ​ေန့​လံုး​ အတန်း​ အထက်နှင့်​​ေအာက် ဆင်း​ချည်တက်ချည် ရှိ​ေန
ြက​ေလရာ ​ေနာက်ဆံုး​အချိန်တွင် မိမိတို့​၏ ​ေနရာအစီအစဉ်ကို မှတ်သား​ထား​၍ ​ေနာက်တ​ေန့​တွင်
၎င်း​အစီအစဉ်အတိုင်း​ ရပ်ြကရ​ေလ၏။ ယခုြပန်၍ြကည့်​​ေသာ် မည်သည့်​​ေကျာင်း​တွင်မှ မြကံုခဲ့​
ဘူး​သည့်​ စနစ်ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ ​ေကျာင်း​သား​များ​ စာကျက်​ေစဖို့​ တိုက်တွန်း​​ေရး​တွင် အလွန်အရာ
​ေရာက်​ေသာ စနစ်တခုြဖစ်သည်ဟု ဆံုး​ြဖတ်ချက်ချချင်၏။ သို့​ရာတွင် ဤစနစ်အတိုင်း​ လိုက်နာ
ကျင့်​သံုး​ြကဖို့​ အြကံ​ေပး​တိုက်တွန်း​ြခင်း​ကား​ မဟုတ်​ေပ။

ဗုဒ္ဓဘာသာ(ဘီ၊ တီ၊အင်)​ေကျာင်း​ ြဖစ်လာပံု

ထိပ်ဆံုး​ြဖစ်​ေသာ ကျွန်ုပ်တို့​ ​ေကျာင်း​သား​ဆယ်​ေယာက်သည် ​ေလး​တန်း​သို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ
ကျွန်ုပ်တို့​ ​ေအာက်တွင်လည်း​ ပထမတန်း​မှ တတိယတန်း​အထိ တတန်း​လျှင် ​ေကျာင်း​သား​
ဆယ့်​​ေလး​ငါး​​ေယာက်စီ ရှိြကသြဖင့်​ ​ေကျာင်း​သား​စုစု​ေပါင်း​ ၆ဝခန့်​ ရှိ​ေန​ေလြပီ။ ထိုအချိန်တွင်
ပညာအုပ် (ဝန်​ေထာက်မင်း​ဟု​ေခါ်ြကသည်။) ဦး​​ေကျာ်ရန်နှင့်​ ဆက်မိ၍ အစိုး​ရစာစစ်ခံ​ေကျာင်း​
ြဖစ်​ေအာင် စီမံြက၏။ အရာရှိတစ်ဦး​ြဖစ်​ေသာ ဦး​​ေကျာ်ရန်၏ ဝါယမစိုက်ထုတ်မှု​ေြကာင့်​ အလွတ်
ပညာသင် ဘုန်း​ြကီး​​ေကျာင်း​အြဖစ်မှ အစိုး​ရစာစစ်ခံ ဗုဒ္ဓဘာသာ​ေကျာင်း​ြကီး​ ြဖစ်လာရသည်
မှန်​ေသာ်လည်း​ မူလဘူတ အစစ်အမှန်မှာ ြမိတ်ဆရာ​ေတာ်ဘုရား​ြကီး​ ဦး​နန္ဒနှင့်​ ဦး​ပဥ္စင်း​
ဦး​တိ​ေလာကတို့​၏ လံု့​လပ​ေယာဂတို့​​ေြကာင့်​ ြဖစ်​ေပသည်။ ဘီ၊တီ၊အင် ​ေခါ် ဗုဒ္ဓဘာသာ​ေကျာင်း​
ြကီး​ကျယ် လာ​ေသာအချိန်တွင် ရဟန်း​​ေတာ်နှစ်ပါး​တို့​၏ ဘွဲ့​​ေတာ်များ​ တိမ်ြမုပ်ြပီး​ ဦး​​ေကျာ်ရန်၏
အမည်သာလျှင် တည်​ေထာင်သူအြဖစ်နှင့်​ ထင်ရှား​​ေကျာ်ြကား​လျက် ရှိခဲ့​ြခင်း​အတွက်​ေြကာင့်​ ြမိတ်ဆ
ရာ​ေတာ်ဘုရား​ အဖို့​ရာ၌ မည်သို့​မျှမရှိ​ေသာ်လည်း​ ဦး​တိ​ေလာက ကိုယ်​ေတာ်ကမူ ​ေကျနပ်သည့်​
လက္ခဏာမရှိပဲ က​ေလာင်သမား​တ​ေယာက် ြဖစ်လာ​ေသာ ကျွန်ုပ်အား​ ဤအ​ေြကာင်း​ကို ​ေဖာ်ထုတ်
​ေရး​သား​ရန် တိုက်တွန်း​ဘူး​၏။ ကျွန်ုပ်ကလည်း​ ​ေရး​ပါမည်ဟု ကတိ​ေပး​ခဲ့​ဘူး​၏။ သို့​ရာတွင်
အခါအခွင့်​ မသင့်​သည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ မ​ေရး​ြဖစ်ပဲရှိခဲ့​ရာ နှစ်ပါး​လံုး​ ပျံလွန်​ေတာ်မူြပီြဖစ်​ေသာ
ယခုအချိန်မှပင် ဤအ​ေြကာင်း​ကို ​ေရး​ရပါ​ေတာ့​မည်။ ြမိတ်ဆရာ​ေတာ်ဘုရား​ြကီး​ အတွက်ကား​ ကိစ္စ
မရှိ၊ ဦး​တိ​ေလာက ကိုယ်​ေတာ်အတွက်မူ မကွယ်လွန်မီ ​ေရး​ြပြခင်း​အား​ြဖင့်​ ​ေကျး​ဇူး​မဆပ်နိုင်ြခင်း​
အတွက် လွမ်း​ဆွတ်ဝမ်း​နည်း​မိပါသည်။

လူတိုင်း​ ​ေအာင်​ေစ​ေသာနည်း​

၁၉၀၀ ြပည့်​နှစ်တွင် ဆိုင်း​တန်း​ရပ်၌ တိုက်တလံုး​ငှား​၍ ဒက္ခိဏဝန်တိုက် ြမိတ်​ေကျာင်း​မှ ​ေကျာင်း​သား​
​ေပါင်း​ ၉၀ ၁ဝဝမျှ ​ေြပာင်း​​ေရွှ့​ြပီး​လျှင် ဗုဒ္ဓသာသနာနုဂ္ဂ(ဘီ၊တီ၊အင်) အစိုး​ရစာစစ်ခံ အဂင်္လိပ်ြမန်မာ
နှစ်ဘာသာသင် ​ေကျာင်း​ြကီး​အမည်နှင့်​ စတင်ဖွင့်​လှစ်ခဲ့​​ေလသည်။ ထိပ်ဆံုး​ြဖစ်​ေသာ ကျွန်ုပ်တို့​
​ေကျာင်း​သား​ဆယ်​ေယာက်အား​ အဂင်္လိပ်စာ စ၍သင်​ေသာအချိန်မှသည် ၎င်း​နှစ် ဒီဇင်ဘာလတွင်
ကျွန်ုပ်တို့​အား​ ​ေလး​တန်း​စာ​ေမး​ပွဲသို့​သွင်း​၍ အစိုး​ရစာစစ်ခံ​ေစ​ေသာ အချိန်တိုင်​ေအာင် တနှစ်နှင့်​
သံုး​လမျှသာ အချိန်ြကာ၏။ သို့​နှင့်​ပင် ကျွန်ုပ်တို့​ ​ေကျာင်း​သား​ဆယ်​ေယာက်လံုး​သည် ​ေလး​တန်း​
စာ​ေမး​ပွဲ ​ေအာင်ြမင်ြကရ​ေလကား​ မန္တ​ေလး​တြမို့​လံုး​ ဟိုး​​ေလး​တ​ေကျာ်ြဖစ်၍ ​ေကျာင်း​သား​
အ​ေရအတွက်မှာလည်း​ ​ေကျာင်း​မဆံ့​​ေအာင် တိုး​တက်များ​ြပား​လာ​ေလ၏။ ဤမျှ​ေသာ အချိန်အပိုင်း​
အြခား​အတွင်း​၌ ဆယ်​ေယာက်လံုး​ ​ေအာင်ြမင်ြကြခင်း​မှာ ​ေကျာင်း​သား​များ​အား​ စာမကျက်ပဲ​ေန၍
မြဖစ်​ေအာင် ကျပ်တည်း​စွာသင်ြပ​ေသာ ဦး​ပဥ္စင်း​ ဦး​တိ​ေလာက၏ ​ေကျး​ဇူး​ပင်ြဖစ်သည်ဟု မှတ်ချက်
​ေပး​လိုက်ရ​ေပသည်။

ဆရာနှင့်​တပည့်​သ​ေဘာထား​

ဤ​ေနရာတွင် ဦး​ပဥ္စင်း​ဦး​တိ​ေလာကအ​ေြကာင်း​ ဆက်လက်၍​ေဖာ်ြပပါရ​ေစဦး​။ ဦး​တိ​ေလာကသည်
ကျွန်ုပ်တို့​ ငါး​တန်း​သို့​တက်​ေသာနှစ်၌ ရဟန်း​ဘဝကို ​ေပျာ်ပိုက်ဟန်မရှိပဲ လူထွက်၍ အိမ်​ေထာင်ကျ
သွား​​ေလြပီ၊ ဦး​တိ​ေလာကအား​ ကျွန်ုပ်တို့​​ေကျာင်း​သား​များ​က မည်မျှ​ေလာက် ချစ်​ေြကာက်ရို​ေသ
ရှိြကပံုကို ြကီး​ြပင်း​လာ​ေသာအခါတွင် အချင်း​ချင်း​​ေြပာ၍ ရယ်မိြက​ေသး​သည်။ ရယ်မိြကြခင်း​မှာ
ကျွန်ုပ်တို့​ ြကီး​ြပင်း​လာြက၍ အသက်၃ဝ​ေကျာ် ၄ဝအရွယ်တွင် သား​မယား​အလုပ်အကိုင်နှင့်​ ြဖစ်​ေန
ြက​ေသာ်လည်း​ တခါတရံ လူဝတ်လဲြပီး​ြဖစ်သည့်​ ဦး​တိ​ေလာကနှင့်​ မ​ေတာ်တဆ ဆံုမိြကရာ၌
ဆရာတစ်ခွန်း​၊ အရှင်ဘုရား​တခွန်း​၊ ခင်ဗျား​ကျွန်​ေတာ်တခွန်း​နှင့်​ က​ေယာင်​ေချာက်ချား​ြဖစ်ကာ
​ေြကာက်ဒူး​တုန်လျက် စကား​မ​ေြပာတတ်​ေအာင် ြဖစ်ြကရ​ေသာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်
ကိုယ်​ေတွ့​ အြဖစ်အပျက်တခုကို ​ေဖာ်ြပရ​ေသာ် ၁၉၁၉ခုနှစ်တွင် ကျွန်ုပ်သည် သူရိယတိုက်၌ မဂ္ဂဇင်း​
အယ်ဒီတာအြဖစ်နှင့်​ လုပ်ကိုင်လျက်ရှိစဉ် ဦး​တိ​ေလာက (လူအမည် ဦး​ထွန်း​ဝင်း​) သည် တိုက်​ေပါ်သို့​
တက်လာ၍ ကျွန်ုပ်နှင့်​ ကပ်လျက်ရှိ​ေသာစား​ပွဲတွင် ထိုင်​ေသာ အယ်ဒီတာတ​ေယာက်နှင့်​ စကား​​ေြပာ
သည်ကို ကျွန်ုပ်ြမင်ပါလျက် နှုတ်ဆက်ရမည်ကို ​ေြကာက်သည်နှင့်​ မြမင်ချင်ြပု၍ ငံု့​​ေနလိုက်၏။
​ေနာက်တ​ေခါက် ြပန်​ေသာအခါ၌မူ ရိုင်း​ရာကျ​ေတာ့​မည်ဟု ​ေအာက်​ေမ့​၍ ထိုင်ရာမှထြပီး​ နှုတ်ဆက်
သည်တွင်မှ ဦး​ပဥ္စင်း​(ဆရာ)က ဝမ်း​သာအား​ရနှင့်​ ဖက်လှဲတကင်း​ြပု​ေပသည်။
''ငါ တ​ေန့​က တ​ေခါက်လာ​ေသး​တယ်ကွယ့်​၊ မင်း​ မရှိဘူး​လား​''
''တင်ပါ၊ တပည့်​​ေတာ်-ကျွန်​ေတာ် အလုပ်ရှုပ်​ေနလို့​ ​ေမာ့်​မြကည့်​လိုက်မိလို့​ပါ ဆရာ'' ဟု ြပန်​ေြပာ
ရသည်။

ဆရာသည် လူပါး​တ​ေယာက်ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်အ​ေြကာင်း​ကို ရိပ်မိသြဖင့်​ ြပံုး​စိစိြကည့်​ြခင်း​ကိုလည်း​
ကျွန်ုပ်နား​လည်သည်။ ဆရာသည် တပည့်​တ​ေယာက် အယ်ဒီတာြဖစ်ြခင်း​အတွက် ဂုဏ်ယူရှာသည့်​
လက္ခဏာနှင့်​ ဝမ်း​သာအား​ရ ​ေြပာသွား​ရှာ၏။ ဤအ​ေြကာင်း​ကို ​ေကျာင်း​သား​​ေဟာင်း​များ​​ေတွ့​တိုင်း​
ကျွန်ုပ်က ​ေြပာြပရာ သူတို့​ကလည်း​ ဤနည်း​နှင့်​ြဖစ်ဘူး​​ေြကာင်း​ ြပန်​ေြပာြက၏။ ကျွန်ုပ်တို့​က
ဆရာဆိုသည်မှာ ရိုက်ပိုင်သည်ဟူ၍လည်း​​ေကာင်း​၊ ဦး​ပဥ္စင်း​ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ သာ၍ရိုက်ပိုင်သည် ဟူ၍
လည်း​​ေကာင်း​ နား​လည်ြက၍ (ရိုက်လွန်း​သည်ဟု ထင်ြက​ေစကာမူ) ဆရာဦး​ထွန်း​ဝင်း​အ​ေပါ်၌
ဆန့်​ကျင်​ေသာစိတ်မျိုး​ မရှိြကြခင်း​ စိုး​စဉ်း​မျှမှန်​ေသာ်လည်း​ ငယ်စဉ်က ​ေြကာက်ခဲ့​ရြခင်း​ အတွက်
​ေြကာင့်​ အ​ေြကာက်မ​ေြပနိုင်သည်နှင့်​ မျက်နှာချင်း​မဆိုင်လိုြကြခင်း​ပင် ြဖစ်ပါသည်။ ဤ​ေခတ် ဆရာ
တပည့်​များ​ကမူ ရယ်ချင်​ေကာင်း​ ရယ်ချင်ြက​ေပလိမ့်​မည်။