​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ဖိုသံ​ေပး​ြခင်း​

ထိုည၌ ​ေကျာင်း​ဆရာအဖွဲ့​နှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​သည် ပတ္တြမား​​ေစတီ ​ေတာင်ထိပ်သို့​ တက်ြက​ေလရာ
လမ်း​တ​ေလျှာက်လံုး​တွင် ကျွန်ုပ်ကဲ့​သို့​ ​ေတး​ချင်း​ဆိုနိုင်သူ တ​ေယာက်မျှမရှိ​ေပ။ ချစ်ြကိုက်ပါသည်ဟု
ဖွင့်​​ေြပာြခင်း​၊ တံု့​ြပန်ဝန်ခံြခင်း​ မရှိ​ေသး​​ေသာ်လည်း​ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ထဲ၌မူ 'ငါတို့​နှစ်​ေယာက်ကား​
ဤဘဝတွင် မလွဲနိုင်​ေတာ့​ြပီ၊ နံနက် ​ေန့​လယ် ည အချိန်မ​ေရွး​ သူ့​မျက်နှာကို မဝမချင်း​ ြကည့်​နိုင်
​ေပ​ေတာ့​မည်၊ နီး​နီး​ကပ်ကပ် ြကည့်​နိုင်​ေပ​ေတာ့​မည်' ဟူ​ေသာ စိတ်ကူး​သည် လမ်း​တ​ေလျှာက်လံုး​
ခဏက​ေလး​မှ လပ်သည်မထင်၊ ​ေပါ်ြပီး​ယင်း​ ​ေပါ်ယင်း​ ြဖစ်​ေန​ေတာ့​၏။ ​ေချာင်မှ ထွက်ခါစတွင်
ဦး​ဖိုး​စိန်ြကီး​၏ သစ္စာထား​​ေတး​ချင်း​ တပုဒ်ကို (ရင်ထဲ၌ ြပည့်​လျှံလွန်း​သည်နှင့်​) ဟစ်၍ သီဆိုလိုက်
၏။ 'မသိန်း​ညွန့်​ရယ်နဲ့​ ​ေမာင်စိန်ဟာ၊ ဂ​ေဟနှစ်ြဖာကူး​၊ ​ေရွှနဖာစူး​ရယ်နဲ့​၊ ​ေရွှနဖူး​စာ ​ေလး​​ေလး​
​ေနာ်ဗျ၊ ဪ-စပ်ြကား​နတ်များ​​ေရး​မှ ​ေရး​တတ်ပ​ေလ' ဤတပုဒ်ကို စံ​ေဒဝီတို့​ ြကား​​ေလာက်​ေသာ
​ေနရာ၌ သီဆိုြပီး​ ရပ်ထား​လိုက်သည်တွင် အပျိုြကီး​က ''​ေဟ့​​ေမာင်​ေဖသိန်း​ ဆံုး​​ေအာင်ဆိုကွယ့်​ ​ေနာ်''
ဟု ​ေြပာလိုက်ြပီး​ စံ​ေဒဝီ၊ အ​ေမြကီး​၊ အပျိုြကီး​နှင့်​ အြခား​အိမ်သူအိမ်သား​တို့​၏ အသံများ​ြဖင့်​
ဝါး​ကနဲရယ်လိုက်ြက​ေလရာ ပန်း​မ​ေပး​ဖို့​ ​ေြပာထား​သည့်​ ဆရာဘဦး​က ''ဆရာ​ေဖသိန်း​က
ဖိုသံ​ေပး​​ေနတာ ဆရာတို့​ရဲ့​'' ဟု ​ေြပာလိုက်သည်နှင့်​ ဆက်၍မဆို​ေတာ့​ပဲ ''​ေနာက်များ​မှ အမြကီး​​ေရ့​''
ဟု ြပန်​ေြပာြပီး​ ဆက်လက်တက်သွား​ြက​ေလ၏။

မ​ေမ့​နိုင်​ေသာ ညတည

​ေတာင်ထိပ်ရှိ ပတ္တြမား​​ေစတီဘုရား​သို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ ​ေတာ်သလင်း​လဆန်း​ ၁၄ ရက် လ
ကလည်း​ ထိန်ထိန်ဝင်း​လျက် ဧရာဝတီြမစ်ြကီး​ကို ထင်း​ထင်း​ြကီး​ ြမင်ရြပန်၊ ​ေစတီ​ေတာ်၌လည်း​
ဖ​ေယာင်း​တိုင်မီး​များ​ြဖင့်​ ဝင်း​ဝင်း​လက်ရှိ​ေနြပန်၊ တီး​လိုက်သည့်​ နရည်း​သံကလည်း​ ဆိတ်ြငိမ်​ေသာ
​ေတာင်ထိပ်၌ ညအချိန်တွင် အသည်း​နှလံုး​တို့​ကို ယစ်သွား​​ေစမတတ် သာယာြပန်၊ ကျွန်ုပ်၏
စိတ်ဓာတ်ကလည်း​ ​ေမျှာ်လင့်​ချက်အမျိုး​မျိုး​တို့​ြဖင့်​ ြပည့်​တင်း​​ေဖာင်း​ကား​လျက် ရှိြပန်​ေလရကား​
ြကည်နူး​ရွှင်ြမူး​လိုက်ပံုမှာ တသက်တာတွင် မ​ေမ့​နိုင်ဆံုး​​ေသာ ညတညအ​ေနြဖင့်​ နှလံုး​သား​တွင်
တံဆိပ်နှိပ်ခတ်လျက် ရှိ​ေပ​ေတာ့​၏။ အချစ်နှင့်​ပတ်သက်၍ ဘာတခုမျှ မယ်မယ်ရရ မရှိ​ေသး​ြခင်း​ကား​
မှန်ပါ၏။ သို့​ရာတွင် မျက်နှာကို ြကည့်​​ေနရလျှင် ဘာလို​ေသး​သည်ဟု မ​ေတာင့်​တပဲ ​ေကျနပ်ြခင်း​၏
အထွတ်အထိပ်သို့​ ​ေရာက်သည်ဟု ယူဆ​ေလာက်​ေအာင် တင်း​တိမ်​ေရာင့်​ရဲြခင်း​ ရှိခဲ့​​ေသာ ကျွန်ုပ်
အဖို့​မှာ ဤမျှ​ေလာက်​ေသာ ချမ်း​သာမှုသည်ပင် ဧရာမသုခြကီး​တခု ြဖစ်​ေန​ေလြပီ။ စံ​ေဒဝီသည်
အြခား​​ေယာကျာ်း​ တဦး​တ​ေယာက်နှင့်​မျှ လက်မထပ်သမျှ ကာလပတ်လံုး​ ကျွန်ုပ်သည် လက်ရှိ
အ​ေြခအ​ေနထက်တိုး​ြပီး​ မနီး​စပ်ချင်လည်း​​ေန​ေစ၊ ဤအတိုင်း​နှင့်​ပင် ​ေလး​ငါး​နှစ် ​ေစာင့်​​ေနနိုင်သည်
ဟူ၍လည်း​ ထိုစဉ်က ထင်ခဲ့​မိပါသည်။ ပတ္တြမား​​ေစတီဘုရား​ပွဲ​ေတာ်မှ အြပန်ခရီး​တွင် သ​ေဘင်္ာ​ေပါ်၌
အတူစီး​၍ လိုက်ခဲ့​ြကရာ အ​ေမြကီး​သည် ​ေရှး​ကနှင့်​မတူပဲ ကျွန်ုပ်အား​ စိတ်ဝင်စား​​ေသာ
မျက်နှာထား​မျိုး​နှင့်​ ခဏခဏ လှမ်း​ြကည့်​သည်ဟု သတိြပုမိခဲ့​သည်။ သို့​​ေသာ် ဤသည်မှာလည်း​
ကျွန်ုပ်၏အထင်မျှသာ ြဖစ်နိုင်၏။ ြကည့်​ြခင်း​ကား​ မှန်ပါသည်။ စိတ်ဝင်စား​ြခင်း​ ဟူသည်မှာကား​
ကျွန်ုပ်၏အထင်သက်သက် ြဖစ်နိုင်သည်ဟု ​ေတွး​မိ၏။ စံ​ေဒဝီနှင့်​ ပက်သက်သမျှတွင် ကျွန်ုပ်သည်
ကိုယ်ကိုကိုယ် အထင်မြကီး​ပဲ အြမဲ တွန့်​ဆုတ်လျက်ရှိခဲ့​၏။ ြကိုက်လွန်း​အား​ြကီး​​ေသာ​ေြကာင့်​
​ေပ​ေလာ၊ သို့​မဟုတ် မိမိကိုယ်ကို ယံုြကည်မှု ဃသည်ငိနညခန မရှိ​ေသာ ဝါသနာ​ေြကာင့်​​ေပ​ေလာ
မ​ေြပာနိုင်ပါ။ မည်သို့​ဆို​ေစ ပိုး​ပန်း​ြခင်း​အလုပ်၌ အလွန်ညံ့​သူတ​ေယာက် ြဖစ်ြခင်း​ကို
​ေရှ့​တ​ေလျှာက်တွင်လည်း​ ​ေတွ့​ရပါလိမ့်​ဦး​မည်။

အပျိုြကီး​မှတဆင့်​

ပတ္တြမား​​ေစတီပွဲ​ေတာ်မှ ြပန်​ေရာက်ြကသည်နှင့်​ ​ေနာက်တ​ေန့​ည​ေနတွင် အပျိုြကီး​သည် ကျွန်ုပ်တို့​၏
​ေနအိမ်သို့​ မလာစဖူး​ ​ေပါက်လာ၏။ (ဤအိမ်မှာ ကျွန်ုပ်တို့​အိမ်ပင် ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ ဖခင်သည်
ညီဝမ်း​ကွဲတ​ေယာက်သို့​ အလုပ်ပါလွှဲ​ေပး​ထား​၍ ဝက်လက်သို့​ ​ေြပာင်း​​ေရွှ့​သွား​​ေလရာ ကျွန်ုပ်လည်း​
ဘ​ေထွး​နှင့်​အတူ ဆက်လက်​ေနထိုင်ြခင်း​ြဖစ်၏။) အပျိုြကီး​​ေရာက်လာ​ေသာအခါ မလာစဖူး​ လာြခင်း​
ြဖစ်၍ အလုပ်သမား​များ​က ြပံုး​ြက​ေသး​ရာ ကျွန်ုပ်က အပျိုြကီး​အား​ အ​ေပါ်ထပ်သို့​ ​ေခါ်သွား​​ေသာအခါ
တ​ေယာက်၏မျက်နှာကို တ​ေယာက်လှမ်း​ြကည့်​ြက၏။ ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီအား​ ချစ်ြကိုက်ရာ၌
မည်သူ့​ကိုမျှ အသိမ​ေပး​ပဲ ြကိတ်၍ပိုး​ြခင်း​ြဖစ်ရာ အလုပ်သမား​များ​က ကျွန်ုပ်အား​ 'အပျိုဟိုင်း​ြကီး​' နှင့်​
ြငိ​ေနြပီဟု ထင်မိြက​ေြကာင်း​နှင့်​ ​ေနာင်တွင် ​ေြပာြပြက​ေသး​သည်။ ၎င်း​အပျိုြကီး​ကား​ စံ​ေဒဝီတို့​အိမ်၌
အကျွမ်း​တဝင် ထွက်ဝင်လာခဲ့​သည့်​ 'လက်ကသံုး​​ေတာင်​ေဝှး​' ြဖစ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်သည် အ​ေပါ်ထပ်
တွင် အပျိုဟိုင်း​ြကီး​အား​ ​ေနရာထိုင်ခင်း​​ေပး​၍ မျက်နှာချင်း​ဆိုင် ထိုင်မိြကသည်တွင် '​ေကာင်း​​ေသာ'
စကား​ ပါခဲ့​သည်အထင်နှင့်​ 'ဖိုး​ကျိုင်း​တုတ်' ြဖစ်မိ​ေသာ်လည်း​ တဘက်၌ကား​ မည်သည့်​စကား​
အဆက်အသွယ်မျှ မရှိပါပဲနှင့်​ '​ေကာင်း​​ေသာစကား​' ပါလာရန် မြဖစ်နိုင်ဟု ဖျက်ချလိုက်၏။
ထို့​​ေနာက် အပျိုြကီး​က-
''​ေမာင်​ေဖသိန်း​၊ မကို မင်း​တကယ်ြကိုက်တာလား​''
ထိုခဏ၌ သ​ေဘင်္ာဆိပ်တုန်း​ကထက် ြပင်း​ထန်​ေသာ ထုနှက်ြခင်း​ြဖင့်​ ကျွန်ုပ်၏နံရိုး​ကို နှလံုး​သား​က
​ေဆာင့်​၍ တိုး​လိုက်သည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်၏မျက်နှာပင် တမျိုး​တမည် ြဖစ်သွား​ြခင်း​ကို အပျိုြကီး​
ြမင်လိုက်ရသည့်​လက္ခဏာနှင့်​ သူပင် အံ့​အား​သင့်​သွား​၏။ ကျွန်ုပ်လည်း​ ရုတ်တရက် အ​ေြဖမ​ေပး​နိုင်ပဲ
​ေငး​ြကည့်​​ေနမိ​ေသး​၏။ ​ေနာက်တွင်မှ ''ဘာ​ေြကာင့်​ ​ေမး​တာလဲ အမြကီး​''
''​ေမး​ဆို ဒီလို​ေလ၊ အ​ေမြကီး​က လွှတ်လိုက်တယ် ​ေမာင်ရဲ့​''
''ဟုတ်ကဲ့​လား​ဗျာ၊ ကျွန်​ေတာ့်​ကို လှိမ့်​​ေနတာများ​လား​ အမြကီး​ရယ်''
''ငါ့​​ေမာင်က တယ်ရိုး​တာကိုး​၊ ပတ္တြမား​​ေစတီပွဲမှာ မင်း​နဲ့​အတူတူသွား​ြကတဲ့​ အဖွဲ့​ထဲက ​ေကျာင်း​ဆရာ
တ​ေယာက်က ​ေငွ ၃ဝဝဝိ နဲ့​ စိန်နား​ကပ်တရံ တင်ပါမယ်တဲ့​၊ စကား​စပ်​ေနတယ် ​ေမာင်​ေရ့​''
''ဘယ်တုန်း​က စပ်တာလဲဗျာ၊ ပွဲက ြပန်လာမှလား​''
''မဟုတ်ဘူး​ ​ေမာင်​ေရ့​၊ တလ​ေလာက် ရှိသွား​ြပီ''
''နို့​ ဘယ်လိုတဲ့​လဲဗျာ''
''အ​ေမြကီး​က​ေတာ့​ ခပ်ပါပါပဲ၊ သမီး​ကလဲ မ​ေအ့​စကား​ကို နား​​ေထာင်ရမှာပဲ''
''ဟိုက် ဒီလိုဆို ြပီး​ြက​ေရာ​ေပါ့​ အမြကီး​ရယ်''
''ြပီး​ြကလို့​ရှိယင် ဒီကို အမြကီး​ ဘာလာစရာရှိသလဲ''
ကျွန်ုပ်အား​ ထ၍ခုန်လိုက်ချင်သည်။
''ကိုင်း​-ဒါြဖင့်​ ​ေြပာပါအံုး​ အမြကီး​''
''မကို မင်း​ြကိုက်​ေနတာ ဘယ်​ေလာက်ြကာြပီလဲကွယ့်​''
''၈ တန်း​ကတည်း​က ပါပဲဗျာ''
''ဒီအ​ေြကာင်း​ကို အ​ေမြကီး​က မသိဘူး​ ​ေမာင်ရဲ့​''
''နို့​ဗျာ သူက​ေတာ့​ သိတယ်မဟုတ်လား​ အမြကီး​ရယ်''
''သိတာ​ေပါ့​ကွယ်''
''နို့​ဒါြဖင့်​ အ​ေမြကီး​က ​ေပး​စား​တိုင်း​ ယူမှာတဲ့​လား​ဗျ''
''မယူလို့​ ဘယ့်​နှယ်လုပ်မလဲ၊ မင်း​က ဘာမှ​ေြပာဘူး​တာလဲ မဟုတ်၊ ပတ္တြမား​​ေစတီပွဲက ြပန်​ေတာ့​မှ
အ​ေမြကီး​က မင်း​အကဲခတ်ြပီး​ အမြကီး​ လွှတ်လိုက်တာပဲ''
''နို့​ သူက​ေကာဗျာ''
''သူက မင်း​လိုပဲ ရှက်တတ်တယ်၊ ငါ့​ကို​ေတာင် ဘာမှမ​ေြပာဘူး​ဘူး​''
''အမြကီး​က ဘယ်လိုထင်သလဲဗျာ''
''အမြကီး​က အပျိုြကီး​​ေပမယ့်​ နား​လည်ပါတယ်''
''ဖွင့်​လို့​​ေတာ့​ မ​ေြပာဘူး​ဘူး​​ေပါ့​''
''တယ်ခက်တဲ့​ လူပါကလား​၊ ​ေယာက်ျား​က​ေလး​က ဘာမှမ​ေြပာဘူး​ပဲနဲ့​ မိန်း​က​ေလး​က ​ေြပာရမှာလား​
​ေမာင်ရယ်''
''အ​ေမြကီး​က ဘယ်လိုမှာလိုက်သလဲ အမြကီး​ရဲ့​''
''တကယ်ြကိုက်လို့​ရှိလျှင် မိဘများ​လွှတ်ြပီး​ ​ေြပာခိုင်း​ပါတဲ့​''
''တခု​ေတာ့​ ကျွန်​ေတာ်သိချင်တယ် အမြကီး​ရယ်''
''ဘာများ​လဲ​ေတာ်''
''ကျွန်​ေတာ်ြကိုက်တာက တကယ်ြကိုက်တာပါ၊ သူလဲပဲ သိ​ေလာက်ပါတယ်၊ ယခု ကျွန်​ေတာ်
ဖွင့်​​ေြပာ​ေနြပီ မဟုတ်လား​၊ ဒီ​ေတာ့​ သူ့​ဆီက စကား​တလံုး​ရ​ေအာင် ​ေတာင်း​ြပီး​ ကျွန်​ေတာ့်​ကို
ြပန်​ေြပာပါ မိဘများ​ကို ကျွန်​ေတာ် လွှတ်ပါမယ်''
''သူ့​အ​ေမြကီး​က ​ေမာင့်​ဆီကို လွှတ်လိုက်လို့​ အမြကီး​လာရြပီဟာပဲ ​ေမာင်ရယ်၊ စိတ်ချ​ေလာက်
က​ေရာ​ေပါ့​''
''ဒါ​ေပမယ့်​ သူ့​ဆီက စကား​တလံုး​ကို ကျွန်​ေတာ်ြကား​ချင်ပါ​ေသး​တယ် အမြကီး​ရယ်၊ တဆိတ်​ေလာက်
​ေမး​​ေပး​ပါဗျာ''
''ဒီလိုဆို ​ေမး​​ေပး​ရတာ​ေပါ့​​ေမာင်''
''တခု​ေတာ့​ရှိတယ် အမြကီး​​ေရ့​၊ ကျွန်​ေတာ်က​ေတာ့​ ​ေငွ ၃ဝဝဝိ ​ေတွ၊ စိန်နား​ကပ်​ေတွ ဘာ​ေတွ​ေတာ့​
မတတ်နိုင်​ေပဘူး​ဗျာ''
''ဒါ​ေတွသိပါတယ်၊ ၉ တန်း​ သမား​တ​ေယာက်ဟာ ​ေငွတင်ဖို့​ မလိုပါဘူး​၊ အမြကီး​ကလဲ နား​လည်
ပါတယ်''
''ဒါြဖင့်​ ဘယ်​ေတာ့​​ေလာက် စကား​ြပန်မှာလဲ အမြကီး​''
''နက်ြဖန်ခါ​ေတာ့​ အမြကီး​ရယ်၊ သူတို့​သား​အမိနှစ်​ေယာက်ရယ် မိတ္ထီလာသွား​ြကမလို့​၊ ဟိုကအြပန်
​ေတာ့​ လာခဲ့​မယ်''
တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​များ​နှင့်​အ​ေတွး​အ​ေခါ်များ​
''မိတ္ထီလာကို ဘာလုပ်လဲဗျာ''
''သူ့​​ေမာင်တ​ေယာက်ရှိတယ် မဟုတ်လား​၊ ဒီအ​ေြကာင်း​ကို တိုင်ပင်မလို့​တဲ့​၊ ​ေမာင်ကသာ မိဘများ​နဲ့​
စီစဉ်ထား​​ေပ​ေတာ့​''
''သူ့​​ေမာင်က သ​ေဘာမတူဘူး​ ဆိုယင်​ေကာဗျာ''
''အမ​ေလး​ စိတ်သာချ၊ သူ့​​ေမာင်က ရတန်း​ ​ေအာင်တဲ့​လူဆိုယင် ​ေပး​စား​လိုက်တဲ့​၊ ငါ့​​ေမာင်က
၂တန်း​​ေတာင် ပို​ေန​ေသး​တယ်''
အပျိုြကီး​ြပန်ခါနီး​၌ ကျွန်ုပ်က ​ေသာက်​ေရအိုး​စင်အနီး​တွင် 'ပန်း​' အ​ေြကာင်း​ ​ေြပာလိုက်မိ၍
မျက်​ေမှာင်ြကီး​ကုပ်သလို၊ မျက်ခုန်း​ချီသလို လုပ်သွား​ပံုအ​ေြကာင်း​ ​ေြပာြပလိုက်ရာ အပျိုြကီး​က
''ဒီအ​ေြကာင်း​ ခဏခဏ ​ေြပာြပီး​ အမြကီး​တို့​ ရယ်ြကရ​ေသး​တယ်၊ ငါ့​​ေမာင်က တယ်ရိုး​တာကိုး​'' ဟု
ရယ်​ေမာကာ​ေြပာ၍ ြပန်သွား​​ေလ၏။
ဤတွင်မှ စစ်ကိုင်း​​ေတာင်ရိုး​၌ ​ေချာင်​ေလှကား​အတက်တွင် စံ​ေဒဝီက ကျွန်ုပ်အား​ လှည့်​ြကည့်​လိုက်
​ေသာ မျက်နှာထား​၌ ''​ေမာင်ရင့်​အပံုနဲ့​​ေတာ့​ လွဲကုန်ြကပါလိမ့်​မယ်'' ဟူ​ေသာ အဓိပ္ပါယ်ရှိြခင်း​ကို
​ေတွး​ဆနိုင်ပါ​ေတာ့​သည်။ 'ပတ္တြမား​​ေစတီပွဲ​ေတာ် လိုက်မိ​ေပလို့​​ေပါ့​၊ နို့​ြဖင့်​ လွဲ​ေတာ့​မှာပဲ၊
ကံ​ေကာင်း​လို့​ ပါတကား​' ဟုလည်း​ ကျွန်ုပ် စဉ်း​စား​မိပါသည်။

ြဖူစင်​ေသာ​ေမတ္တာ

စံ​ေဒဝီကို ပိုး​ပန်း​ခဲ့​​ေသာ အြဖစ်အပျက်တွင် ဤအချိန်သည် ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ ​ေမျှာ်လင့်​ချက်အများ​ဆံုး​၊
​ေအာင်ြမင်ဖို့​ အနီး​ကပ်ဆံုး​​ေသာ အချိန်အပိုင်း​အြခား​ြဖစ်၍ ထိုညဉ့်​၌ ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​ကို
​ေြပာတတ်ြကသည့်​ သူငယ်ချင်း​ ကာလသား​များ​၏ဝိုင်း​သို့​ မသွား​​ေတာ့​ပဲ ကိုယ့်​အိမ်၌ပင် စိတ်ကူး​
ယဉ်လျက်ရှိ၏။ စိတ်ထဲ၌ရှိ​ေသာ အြခင်း​အရာကို ​ေရး​ရလျှင် ယခင်ကမူ စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​
​ေြပာြကြခင်း​ကို နား​​ေထာင်နိုင်​ေသာ်လည်း​ ဤညဉ့်​၌မူ ချီး​မွမ်း​ြခင်း​ကိုလည်း​​ေကာင်း​၊ ကဲ့​ရဲ့​ြခင်း​ကို
လည်း​​ေကာင်း​ မြကား​ချင်​ေသာစိတ်ြဖင့်​ ​ေနခဲ့​​ေလြပီ။ ''ကိုရင်တို့​နဲ့​ ဘာဆိုင်လို့​လဲ'' ဟု ​ေမး​လိုက်
ချင်သည်ြဖစ်ရာ ထိုကဲ့​သို့​ ​ေမး​ရ​ေလာက်​ေအာင်ကလည်း​ ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာတွင်လည်း​ ဘာမျှမယ်မယ်ရရ
ပိုင်ဆိုင်​ေသး​သည် မဟုတ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ထိုဝိုင်း​ကို ​ေရှာင်ခဲ့​ြခင်း​ြဖစ်၏။ ကိုယ့်​အြဖစ်ကို ြပန်၍
စစ်​ေဆး​လိုက်သည့်​အခါ အပျိုြကီး​၏ စကား​သက်သက်မျှသာ ရှိ​ေသး​၍ ၎င်း​၏စကား​ထဲ၌ပင်
''ြကိုက်ပါသည်'' ဟူ၍ ဖွင့်​​ေြပာြပြခင်း​မျိုး​ မပါရှိ၊ သူ့​အထင်သက်သက်မျှသာ ရှိ​ေသး​၏။ သို့​ရာတွင်
ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ စိတ်ကူး​ယဉ်နိုင်ဖို့​ အချက်အလက်များ​ ပါရှိသည်ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ပျက်နိုင်​ေသာ
အြခင်း​အရာများ​ကို ဖယ်ရှား​ြပီး​ (​ေမတ္တာ စင်ြကယ်မှု​ေြကာင့်​) ညစ်ညမ်း​​ေသာ အြခင်း​အရာများ​ မပါ၊
ကိုယ်တဦး​တည်း​ပိုင် ပစ္စည်း​အ​ေနြဖင့်​ မျက်နှာချင်း​ဆိုင်ထိုင်ြပီး​ ဝဝြကီး​ ြကည့်​​ေနနိုင်ြက​ေတာ့​မည်
ဟူသည်ထက် မပိုြခင်း​ကို ကျွန်ုပ် သစ္စာြပုဝံ့​ပါသည်။ စံ​ေဒဝီ၏ ကိုယ်အဂင်္ါအလံုး​စံုတွင် ကျွန်ုပ်
သတိရဆံုး​၊ စိတ်အကူး​မိဆံုး​အပိုင်း​မှာ ၎င်း​၏မျက်နှာပင်ြဖစ်ရာ တဖန်ထပ်၍ စစ်​ေဆး​လိုက်​ေသာ်
မျက်လံုး​ပင်ြဖစ်ပါသည်။ 'ကာတစ်' ​ေတွ၊ ခါး​​ေသး​ရင်ချီြခင်း​​ေတွကို လံုး​ဝသတိမရြခင်း​ မှန်ပါသည်။
ြပစ်ချက်​ေတွဗလပွရှိခဲ့​​ေသာ ကျွန်ုပ်ကိုယ်ကိုကျွန်ုပ် ြပန်၍စစ်​ေဆး​လိုက်သည့်​ အခါများ​တွင် စံ​ေဒဝီ
အ​ေပါ်၌ ထား​ရှိသည့်​ ​ေမတ္တာ၏ ြဖူစင်ြခင်း​သည် အ​ေကျနပ်ဆံုး​ ြဖစ်ပါ​ေတာ့​သည်။
​ေနာက်တ​ေန့​ ​ေန့​လယ်တွင် စံ​ေဒဝီသား​အမိနှင့်​ အပျိုြကီး​တို့​သည် မိတ္ထီလာသို့​ မီး​ရထား​နှင့်​
သွား​ြကမည်ြဖစ်ရာ ၎င်း​တို့​၏အိမ်​ေရှ့​သို့​ ြမင်း​ရထား​ဆိုက်ြခင်း​ကို ြကား​လိုက်ရသြဖင့်​ ထွက်၍
ြကည့်​ချင်​ေသာ်လည်း​ ရှက်သည်နှင့်​ပင် မြကည့်​ပဲ ​ေနလိုက်ပါသည်။

ယခင်ကမူ ကျွန်ုပ်၏​ေမတ္တာကို မည်သူ့​အား​မျှ ဖွင့်​၍မ​ေြပာဘူး​​ေသး​​ေသာ​ေြကာင့်​ မရှက်​ေသာ်လည်း​
ယခုမှာမူ အပျိုြကီး​အား​ ဖွင့်​​ေြပာြပီး​ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ အပျိုြကီး​ကိုလည်း​ ရှက်သည်၊ အ​ေမြကီး​ကိုလည်း​
ရှက်သည်။ စံ​ေဒဝီကိုပင် (စကား​ြပန် မရ​ေသး​​ေသာ​ေြကာင့်​) ရှက်​ေသး​သည်။ ကျွန်ုပ်ကဲ့​သို့​ ညံ့​​ေသာ
လူပျိုက​ေလး​တ​ေယာက်သည် ကမ္ဘာ​ေလာကတွင် ရှိပါ​ေလ၏​ေလာဟု တခါတရံတွင် ကိုယ့်​ဟာကိုယ်
​ေမး​မိပါသည်။

ဖခင်၏ အစီအစဉ်

ထို​ေန့​ည​ေနတွင် ဖခင်​ေရာက်လာ၏။ ဖခင်၏မျက်နှာကို ြမင်လိုက်ရသည်နှင့်​ တြပိုင်နက် ဖွင့်​​ေြပာ
ရမည့်​ ကိစ္စကို သတိရ၍ ဒိတ်ကနဲြဖစ်ရ၏။ ဖခင်ကမူ ''သဘက်ခါ မင်း​လိုက်ခဲ့​ရမယ်​ေဟ့​၊
​ေကျာင်း​ဆရာြကီး​ကို​ေြပာြပီး​ အား​လံုး​ြပင်ဆင်ထား​'' ဟု ​ေြပာသည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်က ''ခွင့်​ခံခဲ့​ရမှာလား​''
ဟု ​ေမး​ရာ ''မဟုတ်ဘူး​ တခါတည်း​ထွက်ခဲ့​ရမှာ'' ဟု​ေြပာသြဖင့်​ ဦး​​ေခါင်း​ြကီး​၍သွား​၏။ ​ေနာက်ဆံုး​၌
ကျွန်ုပ်သိရသည်မှာကား​ ​ေရွှဘိုြမို့​ အ​ေရး​ပိုင်ရံုး​တွင် အကူစာ​ေရး​လုပ်ဖို့​အတွက် ဟက်ကလက်
စာ​ေရး​ြကီး​နှင့်​တကွ ရံုး​အုပ်စာ​ေရး​ြကီး​နှင့်​ပါ စီစဉ်ခဲ့​ြပီး​ြဖစ်​ေြကာင်း​၊ သံုး​လအတွင်း​ အလုပ်တခု
ရလိမ့်​မည့်​အ​ေြကာင်း​ ​ေြပာသည်တွင် ကျွန်ုပ်၏မျက်နှာ၌ ​ေသွး​ဆုတ်ြပီး​ ြဖူဖပ်ြဖူ​ေရာ်ြဖစ်သွား​သည်
ထင်လိုက်မိ၏။ ကျွန်ုပ်က ​ေခတ္တဆိုင်း​ဖို့​ ​ေြပာ​ေသာ်လည်း​ လက်မခံသည်နှင့်​ စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​နှင့်​
အပျိုြကီး​၏ စကား​များ​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာြပ​ေလ၏။

''ဒီလိုဆို ဘာခက်သလဲ၊ ဒီက​ေန့​ည ငါသွား​​ေြပာမယ်​ေလ''။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်က သူတို့​မရှိ​ေသး​​ေြကာင်း​၊
စံ​ေဒဝီထံမှ စကား​ြပန်ကို ​ေစာင့်​​ေနရ​ေြကာင်း​ ​ေြပာြပ​ေလရာ ဖခင်က ''ကိစ္စမရှိဘူး​၊ မင်း​လိုက်ခဲ့​၊
ရံုး​ပို့​ြပီး​ ငါတ​ေခါက်လာ​ေြပာမယ်၊ ​ေကျနပ်ကဲ့​ မဟုတ်လား​'' ဟု​ေမး​၏။ ကျွန်ုပ်က စံ​ေဒဝီ၏
စကား​တလံုး​အတွက် ​ေစာင့်​​ေစလို​ေြကာင်း​၊ အပျိုြကီး​၏ စကား​သက်သက်မျှသာ ရှိ​ေသး​​ေြကာင်း​
​ေြပာ​ေသာ်လည်း​ ''မင်း​​ေြပာတဲ့​အတိုင်း​ဆိုလျှင် ​ေနရာကျမှာပါကွယ်၊ လိုက်သာလိုက်ခဲ့​ပါ၊ ငါတ​ေခါက်
လာြပီး​ ​ေြပာပါမယ်'' ဟု အတင်း​​ေခါ်သည်နှင့်​ လိုက်သွား​ရပါ​ေတာ့​သည်။

ခံရခက်ဆံုး​ ​ေသာ ရက်သတ္တပတ်

​ေရွှဘိုြမို့​သို့​​ေရာက်ြက၍ ရံုး​အုပ်စာ​ေရး​ြကီး​နှင့်​​ေတွ့​ြပီး​ စီစဉ်ြပီး​ရာတွင် (ထို​ေခတ်၌ ​ေရွှဘိုတြမို့​လံုး​နှင့်​
ရံုး​အား​လံုး​တွင် ၉ တန်း​​ေအာင်သူ တ​ေယာက်မျှ မရှိ​ေသး​ရာ အကူစာ​ေရး​မျှ​ေလာက် ြဖစ်ဖို့​မှာ
အခက်အခဲမရှိ၊ မျက်နှာပင် ရခဲ့​​ေသး​၏။) ကျွန်ုပ်တင်ပါး​တွင် ​ေသွး​စုနာြကီး​ ချက်ချင်း​​ေပါက်လာ၍
လမ်း​ပင် မ​ေလျှာက်နိုင်ပဲ ရှိသည်နှင့်​ ဝက်လက်သို့​ လိုက်လာရြပန်သည်။ ​ေသွး​စုနာဟူသည်မှာ
ြပည်မှည့်​ြပီး​မှ ​ေပျာက်ရ​ေသာအနာမျိုး​ြဖစ်၍ ကိစ္စတန်း​လန်း​အတွင်း​ ရက်​ေပါင်း​ ၂ဝမျှ​ေလာက်
​ေစာင့်​ရမည့်​အ​ေရး​​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ ငရဲြပည်ပို့​ထား​သည့်​နှယ် စိတ်ဆင်း​ရဲခဲ့​ရပါသည်။
ဤအ​ေရး​တွင် ကျွန်ုပ်ဖခင်ကား​ ​ေတာ်ရှာပါ​ေပသည်။ မန္တ​ေလး​မှသတင်း​ကို နား​​ေထာင်၍ စံ​ေဒဝီတို့​
သား​အမိ ြပန်​ေရာက်ြပီဟု ြကား​သိရသည်နှင့်​တြပိုင်နက် ချက်ချင်း​ဆင်း​၍​ေြပာရာ လက်ခံလိုက်သည်
ဆို​ေသာ​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ် ဝမ်း​သာလှသည်။ သို့​ရာတွင် ြပည်မှည့်​ဖို့​မှာ ရက်သတ္တပတ်ခန့်​ လို​ေသး​
​ေသာ​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်၏တသက်တာတွင် အခံရခက်ဆံုး​​ေသာ ရက်သတ္တပတ်ဟူ၍ မှတ်တမ်း​တင်
ထား​ရပါသည်။

ဩဘာ​ေပး​ြကြခင်း​

သီတင်း​ကျွတ်လဆန်း​ ၁၃ ရက်​ေန့​မှာ သကျသီဟဘုရား​ ဆွမ်း​​ေတာ်ြကီး​ ကပ်​ေသာ​ေန့​ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်၏
​ေသွး​စုနာလည်း​ ြပည်​ေပါက်သည်နှင့်​ ထို​ေန့​မှာပင် မန္တ​ေလး​သို့​ ဆင်း​လာခဲ့​၏။ ည​ေနခင်း​တွင်
ဘူတာရံုသို့​ဆိုက်​ေရာက်၍ ကာလသား​ သူငယ်ချင်း​များ​ ရှိ​ေသာ​ေနရာသို့​ သွား​​ေလရာ တကျိပ်ခန့်​
မျှ​ေသာ သူငယ်ချင်း​များ​သည် ထိုညဉ့်​၌ သကျသီဟဆွမ်း​​ေတာ်ြကီး​ကပ်သို့​ သွား​ြကရန်အတွက်
စုရံုး​လျက်ရှိသည်နှင့်​ အဆင်သင့်​​ေတွ့​ရသည်။ ၎င်း​တို့​သည် ကျွန်ုပ်ကိုြမင်လျှင်ြမင်ချင်း​ ''ဟစ်ဟစ်
ဟူး​​ေရး​'' ဟု သံုး​ြကိမ် ဩဘာ​ေပး​လိုက်ြကသြဖင့်​ ကျွန်ုပ် အံ့​အား​သင့်​သွား​၏။ စံုစမ်း​ြကည့်​​ေသာအခါ
၎င်း​တို့​သည် ဖခင်၏စကား​ကို စံ​ေဒဝီ၏မိခင်က လက်ခံလိုက်​ေြကာင်း​ သတင်း​ြကား​ြကြပီး​
ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဩဘာ​ေပး​ြခင်း​ြဖစ်သည်ဟု သိရ၏။ စံ​ေဒဝီကို ပိုး​ပန်း​သူများ​အနက် တ​ေယာက်ကမူ
ကျွန်ုပ်၏လက်ကိုဆွဲလျက် ''ကွန်ဂရက်ကျူ​ေလး​ရှင်း​' ဟု ဆိုပါ​ေပသည်။ ထိုည​ေနအဖို့​၌ ဤလူစု
ထဲတွင် ကျွန်ုပ်မှာ 'ဟီး​ရိုး​' ြကီး​တ​ေယာက်ြဖစ်​ေန၍ ခဏခဏ ဩဘာ​ေပး​ြခင်း​ခံရ၏။ အချို့​ကလည်း​
''​ေတာ်​ေတာ်လံုတဲ့​ လူတ​ေယာက်ပဲဗျာ၊ ကျုပ်တို့​ကြဖင့်​ သူ့​ကို​ေတာင် ကပ်ရမလား​မှတ်​ေန၊
​ေမာင်မင်း​ြကီး​သား​က 'အံု့​ပုန်း​ြကီး​' လုပ်​ေနတာကိုး​ဗျ ဟု ​ေြပာြက၏။ အချို့​ကလည်း​ ''ဒါ​ေတာ့​
မ​ေြပာနဲ့​​ေလ သူ့​မှာလဲ မျက်စိနဲ့​ပဲဗျ'' ဟု ဝင်​ေြပာ၏။ ''ြကိုက်တာ​ေတာ့​ ြကိုက်ရပါတယ်၊ ဒီလိုဆို
ကျုပ်တို့​ ​ေြခ​ေညာင်း​မခံဘူး​​ေပါ့​ဗျ'' ဟု ​ေြပာသူက​ေြပာ၍ တ​ေယာက်က ''ကိုယ်ြကိုက် ကိုယ်ပိုး​​ေပါ့​ဗျာ၊
ဘာြဖစ်သလဲ'' ဟု ​ေြပာရာ အြခား​တ​ေယာက်က ''သူက ၉ တန်း​သမား​ဗျ၊ ကျုပ်တို့​ ​ေလး​ငါး​တန်း​နဲ့​
ဘာစွံနိုင်မှာလဲ'' ဟု ​ေြပာ​ေလသည်။ ဤလူစုအနက်တွင် ကျွန်ုပ်ထက် ရုပ်​ေချာသူများ​၊ ဝတ်စား​နိုင်သူ
များ​၊ ဝင်​ေငွရှိသည့်​ ​ေဈး​သည်က​ေလး​များ​၊ သံုး​နိုင်ြဖုန်း​နိုင်သူများ​ ရှိြကပါလျက် အဂင်္လိပ်စာကို
မည်မျှ​ေလာက် အထင်ြကီး​​ေြကာင်း​ ထင်ရှား​လှပါသည်။

ထူး​ဆန်း​​ေသာြကည့်​ြခင်း​

ထိုညဉ့်​၌ ကျွန်ုပ်သည် သူငယ်ချင်း​များ​နှင့်​အတူ သကျသီဟဘုရား​ပွဲသို့​ လိုက်သွား​​ေသာ်လည်း​
စံ​ေဒဝီကို ြမင်လို​ေသး​သည်နှင့်​ လူစုနှင့်​ခွဲြပီး​ တ​ေယာက်တည်း​ လိုက်ရှာ၏။ စံ​ေဒဝီတို့​ သား​အမိသည်
ဤဘုရား​ပွဲသို့​ နှစ်တိုင်း​ လာတတ်ြခင်း​ကိုလည်း​ ကျွန်ုပ်သိြပီး​ြဖစ်၏။ ဘုရား​​ေပါ်သို့​​ေရာက်၍
အ​ေရှ့​​ေြမာက်​ေထာင့်​အ​ေပါ်မှ ရပ်ြပီး​ ဘုရား​ဖူး​သူများ​အား​ လှမ်း​ြကည့်​လိုက်စဉ် ကျဉ်း​​ေြမာင်း​​ေသာ
အ​ေပါက်က​ေလး​တွင် စံ​ေဒဝီနှင့်​ကျွန်ုပ် မျက်နှာချင်း​ဆိုင် ရပ်လျက်သား​ ဆံုမိြက​ေလ​ေတာ့​၏။
ထိုအခိုက်အတန့်​၌ မိခင်ကိုမြမင်ရပဲ စံ​ေဒဝီတ​ေယာက်တည်း​ ရှိ​ေနရာ ကျွန်ုပ်က ဝမ်း​ပန်း​တသာ
နှုတ်ဆက်လိုက်မည်အြပုတွင် သူ၏ ထူး​ဆန်း​​ေသာ မျက်နှာထား​ကို ြမင်လိုက်ရသည်နှင့်​ တန့်​ကနဲ
ရပ်ထား​လိုက်ရ၏။ စံ​ေဒဝီသည် ကျွန်ုပ်အား​ အလွန်​ေြပာချင်​ေသာ စကား​တခွန်း​ရှိသည့်​ လက္ခဏာနှင့်​
စိုက်ြကည့်​ြပီး​မှ ​ေနာက်သို့​ လှည့်​ြကည့်​လိုက်ရာ အ​ေမြကီး​​ေရာက်လာသည်နှင့်​ မ​ေြပာ​ေတာ့​ပဲ ဆိုင်း​
ထား​လိုက်၏။ သို့​ရာတွင် စကား​​ေြပာချင်ပံုရသည့်​ လက္ခဏာမှာမူ သူ၏မျက်နှာ၌ ကျန်လျက်ပင်
ရှိ​ေသး​၏။ အ​ေမြကီး​​ေရာက်လာ၍ ကျွန်ုပ်ကိုြမင်​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်​ေမျှာ်လင့်​​ေသာ မျက်နှာထား​မျိုး​
မဟုတ်ပဲ ရှက်သလိုလို အား​နာသလိုလို ြဖစ်​ေနြခင်း​ကို ​ေတွ့​ရ၏။ မည်သို့​ပင်ြဖစ်​ေစ အ​ေမြကီး​ကား​
ကျွန်ုပ်ကိုြမင်ရသည့်​အတွက် ဝမ်း​သာပံုမရြခင်း​ကား​ ​ေသချာလှသည်။ ကျွန်ုပ်သည် သား​အမိ
နှစ်​ေယာက်လံုး​၏ အမူအရာကို နား​မလည်နိုင်သည်နှင့်​ နှုတ်ဆက်မည့်​အြကံကို ရုပ်သိမ်း​၍
ကျဉ်း​​ေြမာင်း​​ေသာ တံခါး​ဝတွင် တိမ်း​​ေရှာင်​ေပး​လိုက်ရာ ​ေရှ့​မှထွက်လာ​ေသာ စံ​ေဒဝီသည် ယခင်
မျက်နှာထား​အတိုင်း​ တချက်လှည့်​ြကည့်​​ေသး​​ေသာ်လည်း​ အ​ေမြကီး​မူကား​ မျက်နှာငံု့​၍သွား​​ေတာ့​၏။
ဤမိန်း​မြကီး​ကား​ သူ့​သမီး​အား​ပိုး​​ေသာ လူပျိုက​ေလး​များ​ကို ြကည့်​ရာတွင် အလွန် မျက်လံုး​ရဲသူ
တ​ေယာက် ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ သူ၏ ဤညဉ့်​အြပုအမူကို ကျွန်ုပ် နား​မလည်​ေအာင် ရှိ​ေတာ့​သည်။

အ​ေမြကီး​ညာတယ်

ကျွန်ုပ်သည် သူငယ်ချင်း​များ​နှင့်​ မဆံု​ေတာ့​ပဲ တ​ေယာက်တည်း​ြပန်လာ၍ အပျိုြကီး​၏အိမ်သို့​သွား​ရာ
အပျိုြကီး​မှာ ၎င်း​၏ညီမများ​နှင့်​ ပွဲြကည့်​သွား​ြက​ေသာ​ေြကာင့်​ မ​ေတွ့​ခဲ့​ရ​ေချ။ သတ္တိရှိ​ေသာ လူပျို
က​ေလး​တ​ေယာက် ြဖစ်ခဲ့​လျှင် စကား​လက်ခံြပီး​၍ တရပ်လံုး​သိ​ေနြက​ေသာကိစ္စ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​
သူတို့​၏အိမ်သို့​ တိုက်ရိုက်တက်ြပီး​ ​ေမး​ခွင့်​ရှိ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း​ ​ေမး​ချင်လိုက်သည်မှာ အူယား​လျက်
ရှိ၏။ သို့​​ေသာ် တ​ေယာက်တည်း​ မတက်ဝံ့​၊ အ​ေဖာ်​ေခါ်ရမည့်​လူလည်း​ မြမင်၊ သူငယ်ချင်း​
ကို​ေဖကိုသာ တမ်း​တမိပါ​ေတာ့​သည်။ ​ေနာက်ဆံုး​၌ ကျွန်ုပ်သည် ပွဲသို့​မြပန်​ေတာ့​ပဲ ​ေနအိမ်သို့​ ြပန်လာ
၍ ဘ​ေထွး​၏မိန်း​မထံတွင် စံ​ေဒဝီတို့​အ​ေြကာင်း​ကို စံုစမ်း​​ေမး​ြမန်း​​ေလ၏။ အ​ေဒါ်ကလည်း​ ဖခင်၏
စကား​ကို လက်ခံလိုက်သည်ဆို​ေစကာမူ လွန်ခဲ့​သည့်​ ​ေလး​ငါး​ရက်​ေလာက်အတွင်း​ ကုန်သည်ပိုင်း​မှ
လူတ​ေယာက်က ​ေငွမည်၍မည်မျှ တင်သမည်ဆို​ေသာ​ေြကာင့်​ အ​ေမြကီး​က လက်ခံလိုက်သလိုလို
ြကား​ရ​ေြကာင်း​၊ ခရီး​​ေရာက်မဆိုက်ြဖစ်၍ ည​ေနက ကျွန်ုပ်အား​ မ​ေြပာပဲထား​ခဲ့​​ေြကာင်း​ စသည်ြဖင့်​
​ေြပာြပ​ေလ၏။ ဤစကား​အရ ​ေထာက်လိုက်​ေသာ် သား​အမိနှစ်​ေယာက်တို့​၏ မျက်နှာထား​သည်
အဓိပ္ပါယ်​ေပါ်လွင်လျက် ရှိ​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ် မည်မျှ​ေလာက် မခံချင်လိုက်သည်ကို ​ေဖာ်ြပရန် လိုမည်
မဟုတ်​ေပ။ သို့​​ေသာ် ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ ကိုယ့်​သိက္ခာ ကိုယ်မလံု​ေအာင် ြဖစ်​ေနြခင်း​မှာ ဖခင်၏စကား​ကို
သူ့​မိခင်က လက်ခံလိုက်သည်ဆို​ေသာ်လည်း​ စံ​ေဒဝီကိုယ်၌က ချစ်ြကိုက်ပါသည်ဟု ဦး​တိုက်ြဖစ်​ေစ၊
တဆင့်​စကား​ြဖစ်​ေစ ဖွင့်​ဟဝန်ခံဘူး​ြခင်း​ မရှိသည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီကို ဆူနိုင်ခွင့်​
မရှိ၊ အ​ေမြကီး​ကိုသာ ဆူနိုင်မည်၊ ကျွန်ုပ်ဆူချင်သူကား​ အ​ေမြကီး​မဟုတ်၊ စံ​ေဒဝီြဖစ်​ေနသြဖင့်​
ဂွကျလျက်ရှိ၏။ ဝတ္တရား​သိ​ေသာ သမီး​တ​ေယာက်သည် မိဘ၏သ​ေဘာအတိုင်း​ ​ေပး​စား​​ေသာလူကို
ယူချင်လျှင် ယူနိုင်ခွင့်​ရှိ၏။ ချစ်ြကိုက်ပါသည်ဟု ဖွင့်​ဟဝန်ခံသည့်​စကား​မျိုး​ ဦး​တိုက်ရရှိမထား​သည့်​
လူပျိုတ​ေယာက်က မိဘ​ေပး​စား​တိုင်း​ ယူရ​ေချမည်​ေလာဟု ဆူပူဖို့​ အခွင့်​အ​ေရး​ရှိသည် မဟုတ်​ေပ။

သူငယ်ချင်း​များ​၏ အား​​ေပး​မှု

ထိုညဉ့်​တွင် ကျွန်ုပ်မှာ ဂျွမ်း​သဒါလန်​ေအာင် ခံရခက်လျက်ရှိ၏။ ရှက်လည်း​ ရှက်သည်။ အလွန်လည်း​
နှ​ေြမာသည်။ စံ​ေဒဝီကို ​ေဒါပွချင်​ေသာ်လည်း​ (​ေဖာ်ြပခဲ့​သည့်​အတိုင်း​) ​ေဒါပွပိုင်​ေသာ အခွင့်​အ​ေရး​
ကျွန်ုပ်၌ မရှိ​ေချ။ အ​ေမြကီး​အ​ေပါ်၌ ​ေဒါပွနိုင်​ေသာ်လည်း​ ဘာမျှ အကျိုး​ရှိမည်မဟုတ်။ သာ၍
အရှက်ကွဲြကဖို့​သာ ြဖစ်လိမ့်​မည်ဟု ကျွန်ုပ်တွက်မိ၏။ သို့​​ေသာ် သကျသီဟဘုရား​ပွဲ၌ စံ​ေဒဝီ၏
မျက်နှာထား​ကို သတိရ၍ 'ဘာများ​​ေြပာချင်ပါလိမ့်​' ဟု သိချင်​ေသာဆန္ဒ ြဖစ်လာ၏။ ဤ​ေနရာတွင်
ကျွန်ုပ်၏ညံ့​ဖျင်း​မှု ဝင်လာ၏။ သတ္တိရှိသူြဖစ်ခဲ့​လျှင် ဘယ်နည်း​နှင့်​မဆို သိရ​ေအာင်လုပ်မည်ြဖစ်၏။

ကျွန်ုပ်ကမူ ''​ေမာင်နဲ့​ကျုပ်နဲ့​ လွဲြကပါစို့​'' ဟူ​ေသာစကား​မျိုး​ ​ေြပာလိုြခင်း​လည်း​ ြဖစ်နိုင်သည်ဟု
တွက်မိသည်နှင့်​ ​ေတွ့​ဆံု​ေမး​ြမန်း​ဖို့​ပင် မြကိုး​စား​ချင်​ေတာ့​ပဲ ဝက်လက်သို့​သာ ြပန်​ေြပး​ဖို့​ စိတ်ကူး​
ြဖစ်​ေပါ်လျက်ရှိ၏။ ​ေနာက်တ​ေန့​နံနက် အိပ်ရာမှနိုး​၍ ဝက်လက်သို့​ြပန်ရန် စဉ်း​စား​လျက်ရှိစဉ်
ကာလသား​ သူငယ်ချင်း​များ​အနက်မှ ကျွန်ုပ်၏ ၉ တန်း​ဂုဏ်ကို အထူး​အထင်ြကီး​၍ ကျွန်ုပ်အား​
ခင်မင်​ေလး​စား​သူတ​ေယာက်သည် ကျွန်ုပ်၏​ေနအိမ်သို့​ ​ေရာက်လာ၍ ကျွန်ုပ်အား​ မျက်နှာတမျိုး​နှင့်​
ြကည့်​ြခင်း​ကို သတိြပုမိသည်။ ထိုသူသည် ကျွန်ုပ်အား​ ြကင်နာ​ေသာမျက်နှာထား​နှင့်​ ြကည့်​​ေနြပီး​
​ေနာက်-
''သတင်း​တစ်ခု ြကား​ရတယ်ဗျာ၊ ခင်ဗျား​​ေတာ့​ ြကား​ြပီး​ြပီလား​ မဆိုနိုင်ဘူး​''
ကျွန်ုပ်သည် သူ၏မျက်နှာထား​ကို ြမင်ရြခင်း​အား​ြဖင့်​ သူ​ေြပာချင်​ေသာသတင်း​ကို ရိပ်မိ​ေသာ်လည်း​
ဘာမှမ​ေြပာပဲ ဆိတ်ဆိတ်​ေနလိုက်​ေလသည်။
''မ​ေန့​ညကတည်း​က ဘုရား​ပွဲမှာ ခင်ဗျား​ကို လိုက်ရှာြကတာ မ​ေတွ့​ဘူး​ဗျာ၊ ကျုပ်တို့​က ​ေြပာချင်
လွန်း​လို့​ အူကိုယား​​ေနြကတာပဲ၊ သူတို့​ ဒီလိုလုပ်တာ ဘာ​ေကာင်း​သလဲဗျ''
''ကုလား​များ​​ေြပာြကသလို 'နဖူး​စာ' ပဲ​ေလဗျာ၊ ကျုပ်​ေတာ့​ ဒီက​ေန့​ ဝက်လက်ြပန်​ေတာ့​မယ်ဗျာ၊
သူငယ်ချင်း​​ေတွ​ေတာင် မ​ေတွ့​ချင်​ေတာ့​ပါဘူး​''
''ဪ ခင်ဗျား​လဲ ြကား​ြပီး​ြပီလား​''
''ညကပဲ ြကား​ပါတယ်''
''လာဗျာ၊ အြပင် ခဏထွက်ရ​ေအာင်''
ကျွန်ုပ်သည် အဝတ်လှဲလှယ်၍ လိုက်ပါသွား​​ေလ၏။
သူငယ်ချင်း​သည် အြခား​သူငယ်ချင်း​တ​ေယာက်အိမ်သို့​ ဝင်၍​ေခါ်ြပီး​​ေနာက် သံုး​​ေယာက်သား​သည်
ရံု​ေတာ်ြကီး​သို့​ သွား​ြက​ေလ၏။ တရုတ်ဆိုင်သို့​ဝင်၍ ပထမသူငယ်ချင်း​က ဝီစကီတချိုး​နှင့်​ ဆိုဒါ
အြပင် စား​စရာများ​လည်း​ မှာြပီး​​ေနာက် စံ​ေဒဝီ၏ အ​ေမြကီး​လုပ်ပံုကို ၎င်း​တို့​နှစ်​ေယာက်က စ၍
​ေြပာကာ ကျွန်ုပ်အား​ ြကင်နာစကား​​ေြပာြက​ေလရာ ကျွန်ုပ်လည်း​ ပထမ၌ ဝီစကီကို ြငင်း​မည်ြပုြပီး​မှ
စိတ်ထွက်လာသည်နှင့်​ အတူ​ေသာက်မိ​ေလ၏။

တ​ေယာက်။ ။ ''ဟိုငနဲက ​ေငွက​ေလး​ငါး​​ေထာင် တင်နိုင်တာနဲ့​ ငါး​စိမ်း​ြမင် ငါး​ကင်ပစ်သတဲ့​ဗျာ၊
လူချင်း​​ေတာ့​ ခင်ဗျား​နဲ့​ ကွာပါတယ်၊ နံ့​သာဆီနဲ့​ အီး​ပါပဲဗျာ၊ ခင်ဗျား​​ေကာင်က သံုး​တန်း​​ေအာင်
တဲ့​​ေကာင် မဟုတ်ဘူး​''
တ​ေယာက်။ ။ ''ပညာတွင်မကပါဘူး​ဗျာ၊ လူပံုချင်း​ြကည့်​ပါအံုး​၊ ဟို​ေကာင့်​မျက်နှာက ​ေရှာက်သီး​
​ေနပူလှန်း​ထား​သလို ရှံု့​​ေနတဲ့​ မျက်ခွက်ြကီး​မျိုး​ပဲ၊ ခင်ဗျား​က လူ​ေချာြကီး​မဟုတ်​ေပမယ့်​ ကျုပ်တို့​
မျက်စိထဲမှာ​ေတာ့​ သိပ်​ေယာကျာ်း​ပီတယ်ဗျ၊ ဟုတ်တာ​ေပါ့​၊ ဘယ်လိုများ​ မျက်စိသူြကီး​လွဲတဲ့​ ငနဲမလဲ
မဆိုနိုင်ပါဘူး​ဗျာ''
ကျွန်ုပ်။ ။''အ​ေမြကီး​ချယ်လှယ်တာ ဆိုင်ထင်ပါ့​ဗျာ''
တ​ေယာက်။ ။''ဟင် ဟုတ်လား​၊ ဒီလိုဆို ကျုပ်တို့​မခံနိုင်ဘူး​ဗျ၊ အိမ်​ေရှ့​မှာ ဆိုင်း​ဘုတ်ထူြပီး​
အရှက်ခွဲမယ်ဗျာ''
တ​ေယာက်။ ။''ကျုပ်က​ေတာ့​ ဒီလိုြကံတယ်၊ ကို​ေမာင်က​ေလး​ကို သီချင်း​စပ်ခိုင်း​ြပီး​ သူတို့​အိမ်​ေရှ့​က
​ေလျှာက်ဆို​ေစမယ်ဗျာ''
ဟုတ်မဟုတ် အပထား​၍ အထက်ပါစကား​များ​သည် ကျွန်ုပ်အဖို့​ နှစ်သိမ့်​​ေစသည့်​ စကား​များ​
ြဖစ်​ေလရာ ကျွန်ုပ်သည် ဝီစကီအနည်း​ငယ်က​ေလး​မျှသာ (သူတို့​စိတ်​ေကျနပ်​ေအာင်) ​ေသာက်၍
တ​ေန့​လံုး​ သူတို့​နှင့်​မခွဲ​ေတာ့​ပဲ လည်ပတ်သြဖင့်​ ဝက်လက်သို့​ မြပန်ြဖစ်​ေတာ့​​ေချ။
ထိုညဉ့်​၌ လသာသာြကီး​တွင် ကျွန်ုပ်တို့​ ကာလသား​သူငယ်ချင်း​ ၁၀ ​ေယာက်ခန့်​တို့​သည် စံ​ေဒဝီ၏
အိမ်​ေရှ့​ လမ်း​​ေလျှာက်ြကယင်း​ ကို​ေမာင်က​ေလး​က ကိုယ်တိုင်​ေရး​စပ်​ေသာ သီချင်း​တပုဒ်ကို
သူကိုယ်တိုင် ဟစ်​ေအာ်ကာ သီဆို​ေလ၏။ ၎င်း​​ေတး​ချင်း​မှ တပုဒ်ကို ကျွန်ုပ်မှတ်မိသည်မှာကား​-
''.....အမှန်ကို လင်း​ရမှာြဖင့်​ သတင်း​ြမွကား​​ေပါင်၊ ဒဂင်္ါး​ကိုြဖင့်​ မက်တာ၊ ရှက်စရာ ကလက်တာ
​ေပါ်ထင်....'' ဟူသည်ပင် ြဖစ်​ေလသည်။
တရပ်လံုး​သည် ​ေတး​သံကိုြကား​ြက၍ အ​ေမြကီး​၏​ေလာ်မာမှုကို ရှုတ်ချြပီး​ ကျွန်ုပ်ကို သနား​ြကြခင်း​
​ေြကာင့်​ ဥ​ေက္ကာ​ေဒယျ ြဖစ်ရ​ေသး​သည်ဟု ​ေနာင်တွင် အ​ေဝး​မှ ကျွန်ုပ်ြကား​ရ၏။ ကျွန်ုပ်မူကား​
​ေနာက်တ​ေန့​နံနက်တွင် ဝက်လက်သို့​ြပန်​ေြပး​၍ ​ေရွှဘိုအ​ေရး​ပိုင်ရံုး​တွင် အလုပ်ဝင်လုပ်​ေလြပီ။

ကျွန်ုပ်၏ အိပ်မက်

တ​ေန့​သ၌ အပျိုြကီး​ထံမှ စာတ​ေစာင်ရရှိ​ေလရာ ၎င်း​စာ၌ စံ​ေဒဝီသည် ​ေငွ ၅ဝဝဝိ ကိုလည်း​ မမက်၊
လူကိုလည်း​ မလိုချင်ပါဆိုကာ ငိုယိုသည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ အ​ေမြကီး​က လက်​ေလျှာ့​လိုက်ရ​ေြကာင်း​
ပါရှိသည်။ ကျွန်ုပ်သည် အ​ေမြကီး​၏ လုပ်ပံု​ေြကာင့်​ စံ​ေဒဝီနှင့်​ပတ်သက်၍ ရှက်လည်း​ရှက်၊ ​ေဒါလည်း​
​ေဖာင်း​သည်နှင့်​ သူ့​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေမ့​​ေပျာက်ရန် ြကိုး​စား​လျက်ရှိစဉ် (​ေအာင်ြမင်ြခင်း​ မရှိပါ။)
အပျိုြကီး​၏စာကို လက်ခံရရှိသည်တွင် ဖိနှိပ်ထား​သည့်​ဗူး​ညွန့်​ကို လွှတ်​ေပး​လိုက်ြခင်း​ကဲ့​သို့​ ချစ်စိတ်
သည် ​ေန့​ချင်း​ညချင်း​ ြကီး​ထွား​လာ​ေတာ့​၏။ အပျိုြကီး​၏စာတွင် စံ​ေဒဝီက ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌
မည်ကဲ့​သို့​ စိတ်ထား​သည်ကို အကျယ်တဝင့်​ ​ေဖာ်ြပြခင်း​မရှိပဲ ကျွန်ုပ်ကဆက်လိုလျှင် အသင့်​ရှိ
လိမ့်​မည်ဟူ​ေသာ အပျိုြကီး​၏ တင်ြပချက်မျှသာ ပါရှိ​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီကို လိုချင်
လိုက်သည်မှာ ​ေသလုမတတ် ြဖစ်​ေန၏။ သို့​ရာတွင် ဤကိစ္စမျိုး​၌ အလွန်ရှက်တတ်သည့်​အထဲတွင်
တြကိမ်လည်း​ အရှက်ကွဲခဲ့​ရြပီ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ချီတံုချတံုြဖစ်ကာ မဆံုး​ြဖတ်နိုင်ပဲ ြဖစ်​ေန၏။
ထိုညဉ့်​၌ အိပ်မက်ထဲတွင် အ​ေမြကီး​သည် ငိုယိုလျက်ရှိ​ေသာ စံ​ေဒဝီအား​ မိခင်၏စကား​ကို
နား​မ​ေထာင်ရ​ေကာင်း​​ေလာဟု ြကိမ်း​​ေမာင်း​လျက်ရှိြခင်း​ကို ြမင်ရသည်။ အိပ်ရာမှ လန့်​နိုး​ရာတွင်
ကျွန်ုပ်သည် ြပန်၍မအိပ်​ေတာ့​ပဲ ချက်ချင်း​ထ၍ စာတ​ေစာင်​ေရး​​ေလ၏။

အ​ေမြကီး​ထံ​ေပး​စာ

၎င်း​စာမှာ အ​ေမြကီး​ထံသို့​ ​ေပး​ရန်ြဖစ်​ေလရာ အဓိပ္ပာယ်မှာ စံ​ေဒဝီအား​ ချစ်ြကိုက်လာခဲ့​သည်မှာ
သံုး​နှစ်​ေကျာ်မျှ ရှိခဲ့​ြပီြဖစ်​ေြကာင်း​၊ စံ​ေဒဝီက ​ေမတ္တာကို တံု့​ြပန်သည်ဟု ထင်မိခဲ့​​ေသာ်လည်း​
စံုစမ်း​ခွင့်​မရ​ေသာ​ေြကာင့်​ ယ​ေန့​တိုင် အတိအကျ မသိရ​ေသး​​ေြကာင်း​၊ အရွယ်လည်း​ ငယ်ြက​ေသး​
သြဖင့်​ ​ေကျာင်း​မှထွက်လာြပီး​​ေနာက် အလုပ်အကိုင်တခုခု ​ေနထား​တကျ ရရှိ​ေသာအခါမှ လူငယ်ချင်း​
​ေတွ့​ခွင့်​မရခဲ့​လျှင် လူြကီး​ချင်း​​ေစ့​စပ်ယူဖို့​ ြကံရွယ်ထား​ခဲ့​​ေြကာင်း​၊ ပတ္တြမား​​ေစတီပွဲ​ေတာ်မှ အြပန်တွင်
အပျိုြကီး​ကို လွှတ်၍​ေြပာခိုင်း​သည့်​အတွက် ဖခင်ကို ကတိုက်ကရိုက် ​ေစလွှတ်ရြခင်း​ြဖစ်​ေြကာင်း​၊
ထို့​​ေနာက် အ​ေမြကီး​ညာြခင်း​​ေြကာင့်​ အရှက်ကွဲရြခင်း​ကို အကျယ်တဝင့်​ မ​ေရး​သား​လို​ေတာ့​ပါ​ေြကာင်း​၊
သို့​​ေသာ် စံ​ေဒဝီအ​ေပါ်၌ ထား​ရှိ​ေသာ​ေမတ္တာမှာ သူတပါး​တို့​၏​ေမတ္တာနှင့်​ တူမည်မထင်။ အလွန်
ြဖူစင်​ေသာ ​ေမတ္တာမျိုး​ြဖစ်သည့်​အ​ေလျာက် ​ေမတ္တာကို စံ​ေဒဝီက တံု့​ြပန်သည်ြဖစ်​ေစ မတံု့​ြပန်သည်
ြဖစ်​ေစ (ကျွန်ုပ်ကို ​ေပလာယျကံထား​ြပီး​) စံ​ေဒဝီက မြကည်ြဖူ​ေသာ လူတ​ေယာက်​ေယာက်နှင့်​
ဇွတ်အဓမ္မ နား​ချသည့်​အလုပ်မျိုး​ကို​ေတာ့​ ​ေတာင်း​ပန်လို​ေြကာင်း​၊ မိမိကိုယ်တိုင် မည်သူနှင့်​ အ​ေြကာင်း​
ပါသည်ြဖစ်​ေစ၊ စံ​ေဒဝီအဖို့​မှာ သူကိုယ်တိုင်မနှစ်ြမို့​သည့်​ ​ေယာက်ျား​မျိုး​နှင့်​ ​ေပး​စား​ခံရြခင်း​အား​ြဖင့်​
စိတ်ဆင်း​ရဲရသည်ဆိုလျှင် မိမိမှာလည်း​ တသက်ပတ်လံုး​ စိတ်ချမ်း​သာနိုင်ဖို့​ ရှိ​ေတာ့​မည် မဟုတ်
​ေြကာင်း​၊ ​ေနာက်ဆံုး​ ​ေတာင်း​ပန်လိုသည်မှာ လူပျို​ေပါက်က​ေလး​မျှသာ ရှိ​ေသး​၍ အညွန့်​တလူလူ
ဆို​ေလာက်သူတ​ေယာက်အား​ အရှက်ကွဲ​ေအာင်ြပုခဲ့​ရာတွင် ခံရသူကိုယ်တိုင်က ကိုယ့်​အတွက် အ​ေရး​
ဆိုြခင်း​မဟုတ်ပဲ သမီး​အတွက်သက်သက် ​ေတာင်း​ပန်ြခင်း​ ဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ လိုက်နာလိမ့်​မည်ဟု
​ေမျှာ်လင့်​ပါ​ေြကာင်း​ စံ​ေဒဝီကို နှုတ်ဆက်လိုက်ချင်​ေသာ်လည်း​ အခွင့်​အ​ေရး​မရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​ အ​ေမြကီး​
ကိုသာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါ​ေြကာင်း​ စသည်ြဖင့်​ ပါရှိ​ေလသည်။

ချစ်စရာ​ေကာင်း​ ေသာဖခင်

စာထည့်​လိုက်ြပီး​​ေနာက် ရက်သတ္တပတ်ခန့်​တွင် ဖခင်​ေရာက်လာ​ေလ၏။ မျက်နှာမှာ အလွန်ရွှင်
လာသည်။ ဖခင်သည် ကျွန်ုပ်အား​ အြပင်သို့​​ေခါ်သွား​၍ လမ်း​​ေလျှာက်ယင်း​ ​ေအာက်ပါ အြဖစ်အပျက်
ကို ​ေြပာြပ​ေလသည်။ စံ​ေဒဝီ၏မိခင်ထံမှ ဝက်လက်ရှိ မိခင်ဖခင်တို့​ထံသို့​ လူတ​ေယာက် လွှတ်လိုက်
​ေြကာင်း​၊ ကျွန်ုပ်အား​ ရန်ကုန်​ေကာလိပ်​ေကျာင်း​သို့​ (မိဘနှစ်ဦး​စင်) ပို့​​ေပး​သည်ြဖစ်​ေစ၊ သို့​တည်း​
မဟုတ် မိတ္ထီလာြမို့​ အ​ေရး​ပိုင်ရံုး​တွင် စံ​ေဒဝီ၏​ေမာင်ြကီး​က အလုပ်တခု သွင်း​​ေပး​သည်ြဖစ်​ေစ
ကျွန်ုပ်ြကိုက်ရာ ​ေရွး​နိုင်​ေြကာင်း​၊ သ​ေဘာတူညီခဲ့​လျှင် အလုပ်မှ နှုတ်ထွက်ခဲ့​ရန် မှာထား​လိုက်
​ေြကာင်း​ ​ေြပာြပ​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်မှာ အလွန်ဝမ်း​သာသည့်​အထဲမှာပင် အရှက်ရဘူး​ြခင်း​ကို သတိရ
သည်နှင့်​ ရုတ်တရက် လက်မခံ​ေသး​ပဲ မိခင်ဖခင်တို့​၏ သ​ေဘာထား​ကို စံုစမ်း​​ေလရာ-
''ငါတို့​က​ေတာ့​ သ​ေဘာကျပါတယ်ကွယ်''
''အ​ေမက​ေကာ''
''သူက​ေတာင် ပိုြပီး​ ချစ်​ေနနှင့်​​ေသး​တယ် ​ေမာင်​ေရ့​''
''ဟိုတုန်း​ကအတွက် မရှက်ြကဘူး​လား​ အ​ေဖတို့​''
''ဘာြဖစ်သလဲကွယ့်​၊ အ​ေမြကီး​က လွှဲ​ေပမယ့်​ သမီး​က ဟိုလူကို ြငင်း​​ေဘာ်ရလျှင် ​ေတာ်​ေရာ​ေပါ့​''
ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ဖခင်အား​ လူလား​​ေြမာက်​ေသာ​ေန့​မှစ၍ နမ်း​ချင်​ေသာစိတ်မျိုး​ တြကိမ်တခါမျှ
ြဖစ်ခဲ့​ဘူး​သည်မရှိ။ ဤတြကိမ်မှာမူ ဖက်၍နမ်း​လိုက်ချင်သည်။ ဗမာ့​ထံုး​စံ မဟုတ်​ေသာ​ေြကာင့်​သာ
​ေအာင့်​၍ ထား​လိုက်ရ၏။ (မိခင်သည် စံ​ေဒဝီအ​ေပါ်၌ သံ​ေယာဇဉ်တွယ်ရှာြခင်း​ကို ​ေနာင်တွင်မှ တိုး​၍
သိရသည်။)

ကျွန်ုပ်၏ညံ့​ဖျင်း​မှု

ကျွန်ုပ်သည် အ​ေရး​ပိုင်ရံုး​မှ နှုတ်ထွက်၍ ဖခင်နှင့်​အတူ ဝက်လက်သို့​ လိုက်ပါသွား​ြပီး​လျှင်
ဤတ​ေခါက်တွင် ကျွန်ုပ်နှင့်​ မိခင်တို့​ မန္တ​ေလး​သို့​ သွား​ြက၏။ ကျွန်ုပ်၏နှမလည်း​ ပါသည်။
ဘ​ေထွး​၏အိမ်သို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ ထိုညဉ့်​တွင် မိခင်နှင့်​နှမတို့​သည် စံ​ေဒဝီအိမ်သို့​ သွား​ြကဖို့​
အစီအစဉ်ရှိ၏။ အချိန်တန်​ေသာအခါ သား​အမိနှစ်​ေယာက်တို့​သည် ထိုအိမ်သို့​သွား​ြကရာ ကျွန်ုပ်မှာ
​ေသချာ​ေပါက်ကိစ္စ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ တုန်လှုပ်ြခင်း​မရှိလှ​ေသာ်လည်း​ အနည်း​ငယ် ​ေရာက်ရက်ခတ်
ြဖစ်လျက်ရှိ၏။ ၁၅မိနစ်ခန့်​ ြကာလတ်​ေသာ် ကျွန်ုပ်မှာ ြငိမ်သက်စွာ ​ေစာင့်​​ေမျှာ် မ​ေနနိုင်သြဖင့်​
စံ​ေဒဝီတို့​အိမ်​ေရှ့​မှ လမ်း​​ေလျှာက်သွား​ရာ ကျွန်ုပ်၏နှမနှင့်​ စံ​ေဒဝီသည် အိမ်​ေရှ့​ဝင်း​ထဲ၌ ခံုရှည်
တခု​ေပါ်တွင် လမ်း​ဘက်သို့​ မျက်နှာလှည့်​ကာ ယှဉ်ထိုင်လျက်ရှိသည်ကို ြမင်ရ၏။ လဆန်း​ ၁၂ ရက်
လမင်း​သည်လည်း​ စံ​ေဒဝီနှင့်​ နှမက​ေလး​တို့​၏ မျက်နှာများ​​ေပါ်သို့​ ထင်း​ထင်း​ြကီး​သာလျက်ရှိရာ
ကျွန်ုပ်အား​ ြပံုး​လျက်ြကည့်​​ေနြက​ေသာ သူတို့​၏ မျက်နှာများ​ကို ထင်ရှား​စွာြမင်ရ၏။ မိခင်နှစ်ဦး​တို့​
ကား​ အ​ေပါ်ထပ်တွင် ကျွန်ုပ်အ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာလျက်ရှိြကမည်ဟု ကျွန်ုပ်သိနိုင်၏။
အိမ်ကို​ေကျာ်လွန်၍ တြပခန့်​ လမ်း​​ေလျှာက်လာခဲ့​ရာတွင် ြဗုန်း​ကနဲ အြကံတခု​ေပါ်လာ၏။ ကျွန်ုပ်
သည် စံ​ေဒဝီ၏နှုတ်မှ အ​ေြဖရ​ေအာင် ​ေမး​လို​ေသာဆန္ဒကို သတိရ၍ ဤအချိန်သည် အလွန်
အခွင့်​သာ​ေသာ အချိန်​ေကာင်း​​ေပတည်း​ဟု ဆံုး​ြဖတ်ကာ လှည့်​လာခဲ့​၏။ လမ်း​ခရီး​၌ ရွံ့​ရှက်
တတ်​ေသာ ဝါသနာအ​ေလျာက် စိတ်ကူး​တခု ​ေပါ်လာြပန်သည်မှာ စံ​ေဒဝီနှင့်​ နှမက​ေလး​ထိုင်​ေသာ
ခံုရှည်သို့​ ဝင်၍ထိုင်ရလျှင် နှမကို ရှက်ဖို့​​ေကာင်း​သည်။ သူက အလိုက်သိစွာ ​ေရှာင်ဖယ်​ေပး​လျှင်
​ေတာ်ပါ၏။ နှမအား​ ဖယ်​ေပး​ဖို့​ ကိုယ်တိုင်​ေြပာရလျှင် ရှက်စရာြကီး​ြဖစ်လိမ့်​မည်။ သို့​​ေသာ်
မတတ်နိုင်၊ နှမကို ရှက်မ​ေနနိုင်​ေတာ့​ဟု စိတ်တင်း​ကာ ဆက်လက်​ေလျှာက်လာခဲ့​ရာ အနီး​သို့​
​ေရာက်ြပန်​ေတာ့​လည်း​ နှမကိုရှက်ြခင်း​၊ စံ​ေဒဝီကိုရွံ့​ြခင်း​တို့​ နှစ်ခု​ေပါင်း​ြပီး​ ​ေြကာက်ဒူး​တုန်လာ
သည်နှင့်​ ဝင်း​ထဲသို့​မဝင်ပဲ ​ေကျာ်လွန်​ေလျှာက်သွား​​ေလ၏။ အတန်​ေကျာ်လွန်ြပီး​​ေနာက် ြပန်လှည့်​လာ
ကာ ချိုး​ဝင်မည် ြပုြပန်​ေတာ့​လည်း​ ယခင်အတိုင်း​ပင် တွန့်​​ေနြပန်သည်နှင့်​ ဆက်လက်၍
​ေလျှာက်သွား​ရြပန်၏။

ဤနည်း​အတိုင်း​ သံုး​​ေခါက်တိတိ ​ေကျာ်ချည်ြပန်ချည် လုပ်​ေနရာတွင် ဒူး​တုန်ြခင်း​မှာ သက်သာရာမရပဲ
တိုး​၍သာ တုန်လာ၏။ တတိယအ​ေခါက်၌မူ ကိုယ့်​ကိုကိုယ် ဆင်​ေြခ​ေပး​၍ အ​ေြကာင်း​ရှာသည့်​
အ​ေနြဖင့်​ အိမ်​ေပါ်မှ မိခင်နှစ်ဦး​ ဆင်း​လာြခင်း​ကိုပင် ​ေတာင့်​တသကဲ့​သို့​ ြဖစ်​ေန၏။ (ယခု​ေရး​​ေသာ
အြခင်း​အရာများ​သည် တကယ့်​ဟာမဟုတ်ပဲ ဝတ္ထု​ေရး​ြခင်း​ြဖစ်ခဲ့​လျှင် သဘာဝကျ​ေအာင် မ​ေရး​တတ်
​ေသာ ဝတ္ထု​ေရး​သမား​တ​ေယာက် ဟူ၍ပင် ကျွန်ုပ်အား​ စွပ်စွဲ​ေကာင်း​ စွပ်စွဲြက​ေပလိမ့်​မည်။ ဘာ​ေြကာင့်​
ဤမျှ​ေလာက် စံ​ေဒဝီကို ရွံ့​ရသည် မ​ေြပာတတ်​ေချ။ ကျွန်ုပ်ဘက်၌ အား​လံုး​ရှိ၍ ရွံ့​စရာ ဘာမျှ
မရှိ​ေြကာင်း​ သိလျက်နှင့်​ ဒူး​တုန်ရသည်မှာ 'ငတ်' ချင်၍ ြဖစ်ရမည်ဟု ​ေနာင်တွင် ကျွန်ုပ် ​ေရရွတ်မိ
ဘူး​သည်။) ​ေနာက်ဆံုး​​ေခါက်၌ နှမက​ေလး​က ''​ေမာင်ြကီး​လား​'' ဟု လှမ်း​၍​ေမး​ကာ အား​​ေပး​လိုက်
​ေသာအခါမှ ဝင်း​ထဲသို့​ ချိုး​ဝင်မည်ြပုရာတွင် မိဘနှစ်ပါး​တို့​ ​ေလှကား​မှ ဆင်း​​ေတာ့​မည်ြပုြခင်း​ကို
ြမင်သည်နှင့်​ လှည့်​ထွက်လာရပါ​ေတာ့​သည်။ သို့​နှင့်​ စံ​ေဒဝီအား​ 'ဦး​တက်' ​ေမး​ဖို့​ ပထမဦး​ဆံုး​နှင့်​
​ေနာက်ဆံုး​အြကိမ် ရရှိ​ေသာ အခွင့်​အ​ေရး​မှာ လက်လွတ်သွား​ခဲ့​ရပါ​ေလြပီ။ ​ေနာက်ကာလများ​၌
'မရဲ​ေသာလူသည် မိန်း​မ​ေချာကို ဘယ်​ေတာ့​မှမရနိုင်' ဟူ​ေသာ အဂင်္လိပ်စကား​ပံုကို ကျွန်ုပ် မြကာခဏ
သတိရမိပါ​ေတာ့​သည်။

ဇာတာတိုက်ြခင်း​

ကျွန်ုပ်သည် အိမ်သို့​ ဦး​​ေအာင်ြပန်​ေြပး​၍ မိခင်နှင့်​နှမ ြပန်လာမည်ကို ​ေစာင့်​လျက်ရှိရာ ကျွန်ုပ်ထက်
ငယ်ရွယ်သည့်​ မိန်း​မသား​က​ေလး​ြဖစ်​ေသာ နှမက ကျွန်ုပ်အား​ြကည့်​၍ ရယ်သည်တွင် ကျွန်ုပ်မှာ
တမျိုး​ရှက်ရြပန်သည်။ ရှက်ရြပန်ပံုကား​ မိမိ၏ညံ့​ဖျင်း​ြခင်း​ကို အစမှအဆံုး​တိုင် ြမင်သွား​သည်ဟု
ကျွန်ုပ် သိရ​ေသာ​ေြကာင့်​​ေပတည်း​။ မိခင်ပါလာ​ေသာသတင်း​မှာ စံ​ေဒဝီ၏အ​ေမြကီး​က 'ဇာတာတိုက်'
လိုပါသည် ဆို၍ ကျွန်ုပ်၏ဇာတာကို ပို့​လိုက်ရန် ြဖစ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်၏မိဘများ​သည် ဤအလုပ်
မျိုး​တွင် အယံုအြကည်မရှိသြဖင့်​ ကျွန်ုပ်၏ဇာတာပင် ဖွဲ့​ထား​ြပီး​မရှိသည်နှင့်​ အသစ်ဖွဲ့​၍ ပို့​လိုက်ရ
သည်။ ဇာတာနှစ်​ေစာင်ကို ​ေငွဖလား​ြကီး​တွင် ထည့်​၍ ပုဏ္ဍား​ပညာရှိ ဦး​ကဝိထံသို့​ အ​ေမြကီး​
ကိုယ်တိုင် သွား​ြပီး​ တိုက်​ေလရာ ​ေနရာမကျဟု ​ေဟာလိုက်၏။ စံ​ေဒဝီမှာ ဘီလူး​နက္ခတ်ြဖစ်၍
ကျွန်ုပ်မှာ လူနက္ခတ်ြဖစ်သည်ဆိုရာ လူနှင့်​ဘီလူး​ မတည့်​ဟုဆို၏။ ​ေပး​စား​ခဲ့​လျှင် ဘီလူး​က လူကို
စား​လိမ့်​မည်ဆို၏။ ကျွန်ုပ်မှာ ဤအချင်း​အရာမျိုး​ကို မယံုြကည်သည်နှင့်​ ''စား​ချင် စား​ပါ​ေစ၊
ခံစရာရှိလျှင် ခံဖို့​ အသင့်​ရှိပါသည်'' ဟု စကား​ြပန်​ေသာ်လည်း​ အ​ေမြကီး​က သူ့​သမီး​ မုဆိုး​မြဖစ်
မခံနိုင်သည့်​ အ​ေနမျိုး​ြဖင့်​ လှည့်​ပတ်ကာ စကား​ြပန်လာသည်။ ဘုန်း​ြကီး​နှစ်ခါရှက် ြဖစ်ရြပန်​ေလြပီ။

ြကံရာမရ​ေလြပီ

ထိုညဉ့်​၌ ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီနှင့်​ နှမက​ေလး​ရှိ​ေသာ ခံုရှည်သို့​ ချဉ်း​ကပ်၍ စံ​ေဒဝီထံမှ စကား​တခွန်း​
အခိုင်အမာရ​ေအာင် ​ေတာင်း​ယူနိုင်ခဲ့​ပါမူကား​ (​ေတာင်း​ရံုက​ေလး​မျှ ​ေတာင်း​ဝံ့​လျှင် ရလိမ့်​မည်ဟူ၍
လည်း​ ယံုြကည်သည်။) မည်သည့်​ အ​ေြခအ​ေနမျိုး​နှင့်​ ရင်ဆိုင်ရသည်ြဖစ်​ေစ ​ေကျနပ်စွာ ရင်ဆိုင်ရဲ
ပါ၏။ စကား​တခွန်း​ ရလိုက်သည်ဆိုကတည်း​က ကျွန်ုပ်၏ ရွံ့​​ေသာစိတ်သည် (ပ​ေယာဂဆရာက
​ေြခချုပ်လွှတ်လိုက်​ေသာ စုန်း​က​ေဝကဲ့​သို့​) ​ေပျာက်ြပယ်သွား​ြပီး​ ​ေြပာရဲ၊ ဆိုရဲ၊ ြကံစည်ရဲ ြဖစ်လာ
လိမ့်​မည် ထင်ပါသည်။ ယခု​ေသာ် စံ​ေဒဝီအ​ေပါ်၌ ​ေဒါသြဖစ်​ေလာက်သည့်​ အ​ေြခခံ ရှာမရသြဖင့်​
​ေဒါသစိတ်၏ တင်း​မာ​ေသာ အ​ေထာက်အပံ့​လည်း​ မရပဲရှိရကား​ ဘာလုပ်ရမည်မသိ၊ အ​ေတာ်
​ေပျာ့​​ေခွလျက်ရှိ၏။ အ​ေမြကီး​အ​ေပါ်၌ ​ေဒါသစိတ် တချက်တချက် ​ေပါ်လာြခင်း​မှတပါး​ စံ​ေဒဝီနှင့်​
ပတ်သက်၍ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် ဘာမျှမရှိြခင်း​​ေြကာင့်​ စိတ်လည်း​မဆိုး​နိုင်၊ ဘာမျှလည်း​ မြကံတတ်
​ေတာ့​​ေချ။ အပျိုြကီး​ကို ချဉ်း​ကပ်မည်ြကံ​ေသာ်လည်း​ ၎င်း​မှာ အ​ေမြကီး​၏ 'လူ' ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​
မိန်း​မြကီး​နှင့်​ ဆန့်​ကျင်ဘက်အလုပ်မျိုး​ြဖင့်​ ကျွန်ုပ်အား​ အကူအညီ​ေပး​လိမ့်​မည် မဟုတ်​ေြကာင်း​ သိြပီး​
ြဖစ်​ေလသည်။

ဖိ၍​ေထာင်း​ခံရြခင်း​

မိခင်တို့​ကား​ ဝက်လက်သို့​ ြပန်သွား​ြက​ေလြပီ။ မိခင်မှာ ဇာတာတိုက်ြခင်း​၏ 'အ​ေဟာ' ကိုပင်
ြကား​မသွား​ရ​ေချ။ မိဘများ​အား​ ​ေြပာြပရန်မှာ ကျွန်ုပ်၏တာဝန် ြဖစ်​ေနခဲ့​​ေလြပီ။ မည်ကဲ့​သို့​
​ေြပာရပါမည်နည်း​။ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ကို စစ်လိုက်​ေသာ် လွဲရြခင်း​​ေြကာင့်​ နှ​ေြမာမိြခင်း​ထက် ရှက်ြခင်း​က
ပိုလျက်ရှိ၏။ အဂင်္လန်ြပည်၌ အချို့​လူငယ်များ​သည် အလိုမကျ​ေသာ ကိစ္စတခု ြဖစ်​ေပါ်သည့်​အခါ
သ​ေဘင်္ာသား​အြဖစ်နှင့်​ လိုက်ပါသွား​ြပီး​ တြပည်တနိုင်ငံသို့​ လွင့်​ြကသည်ဆိုရာ ြမန်မာြပည်၌
'ထိုကဲ့​သို့​လုပ်၍ ြဖစ်နိုင်လျှင် ​ေကာင်း​​ေလစွ' ဟု ​ေအာက်​ေမ့​မိ၏။ ကျွန်ုပ်သည် အရပ်ထဲတွင် မျက်နှာ
မ​ေဖာ်ပဲ အိမ်ထဲ၌ကုပ်ကာ အြကံထုတ်လျက်သာ​ေန၏။ တ​ေန့​သ၌ ဖခင်၏ဆရာတဆူဟူ၍ ​ေဖာ်ြပခဲ့​
ဘူး​သည့်​ ပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​ထံသို့​ ချဉ်း​ကပ်၍ 'စိတ်​ေြပလက်​ေပျာက်' စကား​​ေြပာလျက်ရှိစဉ် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​
အား​ ကျွန်ုပ်က စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​ကို တစံုတရာ စကား​စပ်ဟပ်ြခင်း​ မရှိပါပဲလျက် ​ေြပာလိုက်ြခင်း​မှာ-
''မင်း​တို့​လက်ထက်က တယ်ခက်တယ်ကွယ့်​၊ စကား​တလံုး​ကို တန်ဖိုး​မထား​ြကဘူး​၊ ​ေတာင်လိုလို
​ေြမာက်လိုလို ယီး​တီး​ယား​တား​နဲ့​ ဟိုအစဆွဲ၊ ဒီအစကိုင်၊ ​ေနာက်ဆံုး​ကျ​ေတာ့​ မင်း​ထက်သာတာ
မရလျှင် မင်း​နဲ့​ ​ေပး​စား​လိုက်မှာပဲ'' ဟု လွှတ်ကနဲ ​ေြပာလိုက်​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်မှာ မျက်နှာများ​
ထူပူရှိန်း​ဖိန်း​ သွား​၏။ ကျွန်ုပ်နား​လည်ြခင်း​ကား​ တမျိုး​၊ သူထင်သည်ကား​ တမျိုး​ြဖစ်​ေန၏။ ကျွန်ုပ်က
ဇာတာ​ေြကာင့်​ထင်ရာ သူကမူ အ​ေမြကီး​ 'ဆန္ဒာဘယာ' များ​တိုင်း​ သမီး​ကလည်း​ သ​ေဘာတူ လိုက်နာ
လျက်ရှိသည်ဟု ထင်၏။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​ကား​ 'လူပါး​ြကီး​' တ​ေယာက်ြဖစ်၍ သူ့​အထင် မှန်ချင်မှန်နိုင်
သည်ဟု ကျွန်ုပ်စဉ်း​စား​မိ၏။ မှန်ြခင်း​မှား​ြခင်း​ အပထား​၍ ဖခင်ကိုယ်၌က ​ေလး​စား​​ေသာ (ဖခင်သည်
အ​ေတာ်အတန် ပုဂ္ဂိုလ်များ​ကို ​ေလး​စား​မှုနည်း​သူတဦး​ ြဖစ်သည်။) ဆရာသမား​ တဦး​တ​ေယာက်က
ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌ အထင်​ေသး​ခံရြခင်း​ (အရူး​လုပ်ခံရသည် ထင်ြခင်း​) အတွက် ​ေြပာမြပနိုင်​ေအာင်
ရှက်လှပါသည်။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​၌ သမီး​ပျိုများ​ ရှိြခင်း​အတွက်​ေြကာင့်​ သာ၍ရှက်လှသည်။ ကျွန်ုပ်က
ဤကဲ့​သို့​ မဟုတ်ရပါ၊ ဇာတာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်ရပါသည်ဟု ​ေြဖရှင်း​​ေြပာြပရန်ပင် အလိုမရှိ​ေတာ့​ပဲ
ပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​ကို ဦး​ချ၍ ​ေနာက်တ​ေန့​တွင် ဝက်လက်သို့​ ြပန်သွား​ပါ​ေတာ့​သည်။

ေရွှဘို၌အလုပ်ရြခင်း​

ဝက်လက်သို့​ ​ေရာက်​ေသာအခါ မိဘများ​အား​ ကျွန်ုပ်၏ဝမ်း​တွင်း​၌ 'ဗလံုဆန်' လျက်ရှိ​ေသာ
အြခင်း​အရာကို ဖံုး​ဖိကာ သင့်​​ေလျာ်​ေအာင်မျှ​ေလာက်သာ ​ေြပာြပြပီး​လျှင် ​ေရွှဘိုြမို့​သစ်​ေတာရံုး​၌ လခ
၄ဝိ နှင့်​ စာ​ေရး​အလုပ်ကို အဆင်သင့်​ ဝင်​ေရာက်လုပ်ကိုင်ပါ​ေတာ့​သည်။ မန္တ​ေလး​မှ ထွက်လာခဲ့​သည့်​
​ေနာက်တွင် ကျွန်ုပ်သည် စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​ကိုလည်း​ မစဉ်း​စား​၊ မည်သူ့​အား​မျှလည်း​ စပ်၍မ​ေြပာ၊
(ကျွန်ုပ်၏ ​ေနရပ်​ေဟာင်း​ြဖစ်၍ မိတ်​ေဆွ​ေဟာင်း​များ​လည်း​ ရှိ​ေနြကသည့်​) စံ​ေဒဝီ၏ အရပ်သို့​လည်း​
မသွား​ပဲ လမ်း​ြဖတ်လိုက်သည်မှာ ကျွန်ုပ်၏ ပထမအိမ်​ေထာင် ကျသည်အထိ ြဖစ်ပါသည်။ စံ​ေဒဝီမှာ
ကျွန်ုပ် အိမ်​ေထာင်ကျ​ေသာအချိန်၌ အပျိုြကီး​အြဖစ်၌ ရှိ​ေသး​၏။ ကျွန်ုပ်၏မှတ်တမ်း​ကို ဤ​ေနရာ၌
​ေခတ္တ​ေကျာ်လွား​၍ စံ​ေဒဝီအ​ေြကာင်း​ကို အြပီး​တိုင် လက်စသတ်လိုက်ပါဦး​မည်။

ေဆွး​မိ​ေသာ အြခင်း​ အရာတခု

၁၉၁၉ ခုနှစ် မတ်လတွင် စံ​ေဒဝီမှာ အပျိုြကီး​ဘဝနှင့်​ပင် မန္တ​ေလး​ြမို့​၌ ကွယ်လွန်​ေလရာ ထိုအချိန်တွင်
ကျွန်ုပ်မှာ ဒုတိယအိမ်​ေထာင်နှင့်​ သူရိယတိုက်တွင် မဂ္ဂဇင်း​အယ်ဒီတာအလုပ်၌ ရှိ​ေနခဲ့​​ေလသည်။
ကွယ်လွန်​ေြကာင်း​ကို ဖခင်ထံမှ စာရ​ေသာအခါ တကယ်ချစ်ြကိုက်ခဲ့​သည့်​ မိန်း​က​ေလး​တ​ေယာက်
ြဖစ်သည်နှင့်​အညီ စိတ်၌ ​ေတာ်​ေတာ်ြကီး​ ထိခိုက်ပါသည်။ အမှန်မှာ အိမ်​ေထာင်မကျပဲ အပျိုြကီး​
ဘဝနှင့်​ ကွယ်လွန်ြခင်း​ြဖစ်၍ နှ​ေြမာဝမ်း​နည်း​​ေသာစိတ်ကို လက်ခံမိြခင်း​ြဖစ်ပါ၏။ အိမ်​ေထာင်
မြပု​ေသာ 'ငယ်ချစ်' အတွက် လွမ်း​ဆွတ်ြခင်း​မှာ ('တဘီး​လိမ့်​' ပင် ြဖစ်​ေစဦး​​ေတာ့​) လွမ်း​စ​ေကာင်း​
သည်ဟု ကျွန်ုပ်နား​လည်ပါသည်။ စံ​ေဒဝီသည် ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌ ​ေမတ္တာတံု့​ြပန်ဘူး​ြခင်း​ ရှိမရှိ သိရမည့်​
အခွင့်​အ​ေရး​မှာ တခါတည်း​ 'ဘုတ်ပိတ်' သွား​​ေလြပီတကား​ဟု မှတ်ချက်ချလိုက်၏။ သို့​ရာတွင်
ဤသို့​ကား​ မဟုတ်​ေသး​ပဲ ​ေနာက်ဆက်တွဲ သတင်း​တခု ​ေပါ်လာရြပန်ပါ​ေသး​သည်။