၀၄၆။ ေသေလာက်ေသာြမင်းပွဲ
ေသေလာက်ေသာြမင်းပွဲ
ဤတချီတွင် ကျွန်ုပ်က လပ်ကီးကိုစီး၍ ကိုသိန်းေဖက သူ၏ေလာက်စာနှင့် တာစူြကြပန်ေလသည်။ကျွန်ုပ်သည် အုန်းသင်ကိုစီးရစဉ်က မစမ်းဘူးေသာ 'ြမင်းစိမ်း' လည်းြဖစ်သည်၊ ပထမဦးဆံုး
ဒုန်းစီးရြခင်းလည်း ြဖစ်သည်ဆိုကာ ေတာ်ေတာ်တုန်လှုပ်မိပါသည်။ ကိုဝင့်ေမာ်ကို မခံချင်၍သာ
စီးရသည်။ ေငွ၅ဝိေလာက် ရဖို့အတွက်မျှဆိုလျှင် စီးမိလိမ့်မည်မထင်ပါ။ လပ်ကီးကိုစီးဖို့မူကား
ဒုတိယဒုန်းပွဲ ြဖစ်လာသည့်ြပင် ကိုယ့်ြမင်းကိုကိုယ် စီးရြခင်းြဖစ်သည်ဆိုကာ (ေြခပျက်သွားမည်
စိုးြခင်းမှတပါး) စိုးရိမ်တုန်လှုပ်ြခင်း အလျှင်းမရှိခဲ့ေချ။ ဤကား ကျွန်ုပ်၏ အမှားတခုေပတည်း။
လက်ကိုင်ပဝါ ြပလိုက်သည်နှင့်တြပိုင်နက် ကိုသိန်းေဖသည် ဒုန်းမသင်ရဘူးသည့် လပ်ကီးအားလည်း
အသက်ြကီးေသာ အုန်းသင်နည်းတူပင် အထင်မြကီးေစကာမူ သူ၏ေလာက်စာမှာ တေခါက်ေြပးြပီးြပီ
ြဖစ်၍ ေနာက်ချန်မေနရစ်ေတာ့ပဲ လပ်ကီးနှင့်အတူတူပင် လွှတ်ေလ၏။ သို့ေသာ် စိတ်ထဲကမူ
ခပ်ေပါ့ေပါ့ သေဘာထားသည်ဆို၏။ လပ်ကီးသည် ပထမ၌ 'ဒုန်း' ေြပးရမည်မထင်ေသာေြကာင့်
ေြခအန်းတန်းတန်း ြဖစ်ေနေသး၏။ သို့ရာတွင် ေရှ့သို့တက်ေြပးေသာ ေလာက်စာကိုြမင်၍ ကျွန်ုပ်
ကလည်း ဇက်ကို တွန်းေပးလိုက်ရာတွင် သူေြပးချင်တိုင်း ေြပးခွင့်ရသြဖင့် စိတ်တိုင်းကျ ေတွ့ရသည့်
လက္ခဏာနှင့် အားကုန်ညှစ်ထုတ်ြပီး ေြပးေလေတာ့သည်။ ကိုသိန်းေဖသည် ခပ်ေအးေအးလုပ်ေနရာမှ
ေလာက်စာကိုမှီလာေသာ လပ်ကီးကိုြမင်ရ၍ အံ့အားသင့်ြပီး နှင်၍စီးေလ၏။ ထိုအခါ ြမင်းနှစ်စီး
တို့သည် ရင်ေဘာင်တန်းေြပးလျက်ရှိရာ ဒုန်းေြပးေနကျြဖစ်ေသာ ေလာက်စာသည် လပ်ကီးထက်
အလျားတိုေသာ်လည်း တခုန်တခုန်တွင် လပ်ကီးထက် အလှမ်းကျယ်၏။ လပ်ကီးမှာမူ ဒုန်း
သင်ထားြခင်း မရှိေသာေြကာင့် ကားေနေအာင် မခုန်တတ်ေသာ်လည်း အလွန်ေြခသွက်ေအာင်
ေြပးရှာ၏။ သို့ြဖစ်၍ ေလာက်စာက သံုးခုန်မျှနှင့်ေရာက်ေသာ ခရီးတာကို လပ်ကီးက ေလးခုန်ခုန်ကာ
မှီေအာင်လိုက်ရ၏။
ဤတွင် တေကာင်ကား ေြခကျဲကျဲ တေကာင်ကား ေြခသွက်သွက်ြဖင့် ကိုယ့်နည်းနှင့်ကိုယ် တတ်သလို
ေြပးလျက်ရှိြကရာ ဦးေခါင်းချင်းညီလျက်ရှိ၍ ပရိသတ်အဖို့ အလွန်ြကည့်၍ေကာင်းြကသည်ဆို၏။
ထိုအချိန်တွင် တရွာလံုးပင် ြမင်းလမ်းသို့ထွက်၍ ြကည့်ေနြကေလြပီ။ ဒုန်းေြပးတတ်ေသာ
ေလာက်စာနှင့် ဒုန်းမသင်ဘူးသည့် လပ်ကီးတို့ ထိုကဲ့သို့ 'ေြခြမိုင်' လျက်ရှိြကြခင်းမှာ လပ်ကီးသည်
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ြဖစ်၍ ေလာက်စာမူကား အုန်းသင်နှင့် တပွဲေြပးထားရံုသာမက (ကိုသိန်းေဖက
တမင်ေပါ့ေတာ့ေတာ့စီးမှုေြကာင့်) အားသွန်ြပီး မှီေအာင်လိုက်ရှာရသြဖင့် 'ဖား' လှေသာေြကာင့် ြဖစ်ေပလိမ့်မည်။
ေလာက်စာ၏ေကျာေပါ်မှလိုက်ေသာ ကိုသိန်းေဖကမူ ဤအေြကာင်းကိုသိေသာ်လည်း
ဒုန်းြမင်းအြဖစ်နှင့် နာမည်ြကီးလျက်ရှိေသာ သူ၏ေလာက်စာကို 'ေြခရိုင်း' သက်သက်ြဖစ်ေသာ
လပ်ကီးက ရင်ေဘာင်တန်းလိုက်လျက် ရှိြခင်းေြကာင့် ပွဲြကည့်ပရိသတ်အေပါ်၌ ရှက်သည်နှင့်
ေလာက်စာကို ေြခကုန်ေအာင်နှင်၍စီးေလ၏။ နှင်ပံုကား ေလာက်စာ၏လည်ပင်းေပါ်မှ ေရှ့သို့
ကုန်းကာ ြမင်း၏နားရွက်အနီးသို့ကပ်လျက် အသံကုန်ေငါက်ေအာ်လိုက်ေလ၏။ ဤတွင် အစွမ်းကုန်
ေြပးလျက်ရှိေသာ ေလာက်စာသည် သူ့သခင်၏အသံကို လန့်သည်နှင့် နင်းကလန် ေြပးလိုက်ရကား
လပ်ကီး၏ေရှ့သို့ လည်တကိုင်းမျှ တက်သွားေလ၏။ ထိုအခါ ကျွန်ုပ်သည်လည်း သူ့နည်းကိုယူ၍
လပ်ကီး၏လည်ပင်းေပါ်မှ ့ေရှ့သို့ကိုင်းညွတ်ကာ နားရွက်သို့ ပါးစပ်နှင့်ကပ်လျက် ''ြကိတ်လိုက်စမ်း
ကွ ငါ့သားြကီး လပ်ကီး'' ဟု သံကုန်ဟစ်၍ ေအာ်လိုက်ေလ၏။ လပ်ကီးသည် တကိုယ်လံုး
တုန်သွားသည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်လိုက်မိသည်။ ေနာက်တခဏ၌ သူ၏ကိုယ်တွင် ရှိသမျှေသာခွန်အားကို
တေရွးသားမကျန်ေအာင် ညှစ်ထုတ်ကာ ခုန်၍ထိုးလိုက်ရာ သံုးခုန်ေလာက်အတွင်းတွင် ေလာက်စာနှင့်ဦးေခါင်းချင်းညီလျက် ရှိြပန်ေလေတာ့၏။
ဤတွင် ကိုသိန်းေဖကလည်း ေအာ်၊ ကျွန်ုပ်ကလည်း''လပ်ကီးကွ၊ သားြကီးကွ'' စသည်ြဖင့် အဆက်မြပတ် မရပ်မနား ကုန်း၍ကုန်း၍ ေအာ်ေလရာလပ်ကီး၏ေြခေထာက်များမှာ (ပို၍ကျယ်စွာ မလှမ်းတတ်ရှာေသာ်လည်း) ေြခနှုတ်သွက်လိုက်ပံုမှာေြမြကီးေပါ်၌ ချ၍နားေတာ့သည်ပင် မထင်ရေတာ့ပဲ တဝဲတည်း ဝဲေနသည့်ြပင် ခွာသံများမှာလည်းအပ်ချုပ်စက်ကဲ့သို့ အြကားမလပ်သေလာက် တရစပ်ြမည်လျက်ရှိေလ၏။
ေလာက်စာသည် သူ့သခင်ကိုသိန်းေဖကို ေြကာက်ရှာြခင်းကား ဟုတ်ပါလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင်
အထူးတလည် ေလ့ကျင့်ထားသည့် လပ်ကီးက ကျွန်ုပ်ကို ေြကာက်ရှာလိုက်ပံုနှင့် မနှိုင်းယှဉ်နိုင်ေချ။
ေြပးလိုက်ပံုမှာ တကယ်ပင် ဝီေခါ်လျက်ရှိ၏။ လပ်ကီး၏အေြပးသည် ယခင်စီးခဲ့သည့် အုန်းသင်၏
အေြပးထက် ြမန်လှသည်ကား မထင်။ သို့ရာတွင် အားစိုက်လိုက်ပံုမှာကား ထင်ရှားစွာသိနိုင်၏။
ကျွန်ုပ်သည် လပ်ကီး၏ေကျာေပါ်၌ ကုန်းလျက်လိုက်ပါလာစဉ် သူ၏ အားစိုက်လွန်ြခင်းကို သိရ၍
ဟတ်ထိုးလဲသွားေချမည်ေလာဟူ၍ပင် စိုးရိမ်မိ၏။ ေငွေလာင်းတန်းသက်သက် ြပိုင်ြခင်းြဖစ်ခဲ့လျှင်
ထိုအချိန်တွင် ကျွန်ုပ်သည် လပ်ကီးကို မနှင်ပဲထားလိုက်ေတာ့မည်ြဖစ်၏။ ယခုမှာ (ေငွထက်
အေရးြကီးသည်) မိတ်ေဆွချင်း ြပိုင်ဆိုင်မှုြဖစ်ေလရကား (sGShat Vanity;) ''ြကိတ်လိုက်စမ်း
သားြကီးေရ့၊ လပ်ကီးကွေနာ်၊ ြကိတ်လိုက်စမ်းကွ'' ဟု ညာသံေပး၍လိုက်ေလ၏။ ကျွန်ုပ်၏ပါးစပ်မှ
ြဖည်းညှင်းေသာအသံမျိုးကိုသာ ြကားေနကျြဖစ်ေသာ လပ်ကီးမှာ သူ၏နားသို့ကပ်၍ ကျွန်ုပ်၏
ေအာ်သံကို ြကားရြခင်းေြကာင့် လန့်ြပီး ရူးသွားေလသေလာဟု ေနာင်တွင် ကျွန်ုပ်စဉ်းစားမိ၏။
ေလာက်စာလည်း ေြခလှမ်းကျဲြကီးနှင့် လိုက်ရှာပါ၏။ သို့ရာတွင် ေြမြကီး၌ ေြခမချဝံ့သကဲ့သို့
ေသွးရူးေသွးတန်း ေြပးလျက်ရှိေသာ လပ်ကီးကိုမူ မမှီနိုင်ရှာေတာ့ပဲ ကိုယ်တပိုင်းေလာက်ြပတ်ြပီး
ပန်းဝင်သွားြကေလသည်။ ပန်းတိုင်သို့ေရာက်ြကေသာအခါ ေလာက်စာမူကား ြဗတ်ဆို ရပ်ေနရစ်ခဲ့
ေလြပီ။
ကျွန်ုပ်သည် ကုန်းလျက်လိုက်ခဲ့ရာမှ မတ်မတ်ထိုင်လိုက်၍ လပ်ကီးကို ဇက်သတ်လိုက်ေသာအခါ
ဦးေခါင်းလှုပ်သွားရံုမှတပါး အနည်းငယ်မျှ အရှိန်မေလျှာ့ပဲ ေြပးြမဲတိုင်း ေြပးလျက်ရှိ၏။ ြမင်းလမ်း
ဆံုးြပီးသည့်ေနာက် လမ်းသည် ြမစ်ဘက်သို့ ချိုးေကွ့သွားေလရာ လပ်ကီးသည် ၎င်းလမ်းအတိုင်း
စွပ်၍ေြပးလျက်ရှိ၏။ ခက်ေချြပီ။ ကျွန်ုပ်ကား တကယ်ေြကာက်လာခဲ့ေလြပီ။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်သည်
နင်းကွင်းကို ေြခကန်လျက် ဇက်ကို အားကုန်ဆွဲလိုက်၏။ ဦးေခါင်းသာ အနည်းငယ်လှုပ်သွား၍
အရှိန်ကား လံုးဝမေလျှာ့ေချ။
မည်သို့ြပုရမည်နည်း။ ေရှ့သို့ေမျှာ်ြကည့်လိုက်ေသာ် လမ်းသည် ြမစ်ကမ်းပါးသို့ တည့်တည့်ြကီး
ဦးတိုက်သွား၍ ထိုမှတဖန် လက်ယာဘက်သို့ချိုးြပီးလျှင် ကမ်းပါးကိုေမျှာကာ ေဖာက်လုပ်ထားြခင်းကိုြမင်ရ၏။
၎င်းလမ်းေပါ်၌ သစ်တိုက်ေသာကျွဲလှည်းများ ေမာင်းနှင်လာတတ်ြခင်းကိုလည်း သတိရ၍
ကျွဲလှည်းနှင့်ဝင်တိုက်ြပီး ကျွဲဦးချိုေပါ်တွင် ကျွန်ုပ် အူေပါက်ြပီး တန်းလန်းြကီးြဖစ်ေနမည်ကိုလည်း
ြမင်မိ၏။ ဤတွင် ကျွန်ုပ် အြကံတခုရလာသည်။ ြမစ်ကမ်းပါးသည် ထိုေနရာ၌ ေရစားထားသည်ြဖစ်၍
ေပ ရဝခန့် မတ်ေစာက်လျက်ရှိရာ ြမင်းသည် ကမ်းပါးသို့ေရာက်ခါနီးတွင် လက်ယာဘက်သို့ လမ်း
အတိုင်း ချိုးေကွ့ေြပးရန် ဟန်ြပင်ြခင်းကို ကျွန်ုပ်သိလိုက်သည်နှင့်တြပိုက်နက် လက်ဝဲဘက်
ဇက်ြကိုးကို ဆွဲကာ သူ၏ဦးေခါင်းကို ြမစ်ကမ်းပါးနှင့် တည့်တည့်ြကီး တိုက်ေပးထားလိုက်၏။
ကျွန်ုပ်၏အြကံကား ရပ်လျှင်ရပ်၊ မရပ်လျှင် ြမစ်ထဲသို့ လူေရာြမင်းပါ ထိုးကျေစဟူသည်ပင်
ြဖစ်သည်
0
responses to “
၀၄၆။ ေသေလာက်ေသာြမင်းပွဲ
”