​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ကို​ေကျာ် (​ေခါ်) ပီမိုး​နင်း​

ကျွန်ုပ်သည် ပီမိုး​နင်း​နှင့်​ တစား​ပွဲတည်း​ မျက်နှာချင်း​ဆိုင် ထိုင်လိုက်ြကရာတွင် တ​ေယာက်နှင့်​
တ​ေယာက် လူကဲခတ်ြက၏။ ပီမိုး​နင်း​က ကျွန်ုပ်အ​ေြကာင်း​ကို သိထား​နှင့်​သ​ေလာက် ကျွန်ုပ်က
ပီမိုး​နင်း​အ​ေြကာင်း​ကို မသိရ​ေသး​​ေချ။ (စင်စစ်မှာ ထိုစဉ်ကမူ ကျွန်ုပ်သည် ပီမိုး​နင်း​ဟူ၍ မသိ​ေသး​ပဲ
'ကို​ေကျာ်' ဟူ၍သာ သိ​ေပရာ သူရိယတိုက်မှ ထွက်သွား​ြပီး​​ေနာက် ပညာ့​အလင်း​သတင်း​စာတွင်
အယ်ဒီတာ ြဖစ်လာ​ေသာအခါမှ ပီမိုး​နင်း​ဟူ​ေသာ အမည်ကို ြကား​ရဘူး​၏။ သို့​နှင့်​ပင် ပထမ၌
ပီမိုး​နင်း​နှင့်​ ကို​ေကျာ်သည် လူတ​ေယာက်တည်း​ြဖစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်မသိ​ေပ။) ဦး​လှ​ေဖက
ကို​ေကျာ်ဟူ​ေသာအမည်ြဖင့်​ ကျွန်ုပ်နှင့်​ မိတ်ဆက်​ေပး​သြဖင့်​ ကျွန်ုပ်သည် မျက်နှာချင်း​ဆိုင် ထိုင်လျက်
ရှိ​ေသာ ကို​ေကျာ်ကို လှမ်း​ြကည့်​လိုက်ရာ ကျွန်ုပ်နှင့်​ တ​ေန့​​ေန့​တွင် ရင်း​နှီး​​ေသာမိတ်​ေဆွတ​ေယာက်
ြဖစ်လာနိုင်ဖို့​ရှိြခင်း​ကို ထို​ေန့​ကပင် အကဲခတ်မိတ်သည်ဟု ​ေရး​သား​​ေဖာ်ြပပါက ွြကား​သည်ဟု
ထင်​ေကာင်း​ ထင်ြက​ေပလိမ့်​မည်။ စင်စစ်​ေသာ်ကား​ ကျွန်ုပ်သည် မိမိနှင့်​ အကျွမ်း​တဝင်ြဖစ်မည့်​လူ
ဟုတ်မဟုတ်ကို တထိုင်တည်း​နှင့်​ အကဲခတ်နိုင်​ေပရာ ကျွန်ုပ်၏ အကဲခတ်ြခင်း​မှာ တသက်လံုး​တွင်
ရာခိုင်နှုန်း​ ၉ဝ​ေကျာ်မျှ မှန်ကန်ြခင်း​ကို ​ေတွ့​ရပါသည်။

ကျွန်ုပ်သည် ကို​ေကျာ်အား​ လှမ်း​ြကည့်​လိုက်ရာ ြပံုး​ြပံုး​က​ေလး​ရှိ​ေသာ သူ၏မျက်နှာထား​တွင်
ကျွန်ုပ်အား​ စိတ်ဝင်စား​ရံုသာမက အ​ေတာ်​ေကျနပ်ဟန်ရှိ​ေသာ အမူအရာကို ​ေတွ့​ရ၏။ ပရိယာယ်
မသံုး​တတ်ြခင်း​တွင် ကျွန်ုပ်နှင့်​တူလိမ့်​မည် ဟူ၍လည်း​ အကဲခတ်မိ၏။ အြခား​လူများ​၏ ထင်ြမင်ချက်
ကို လံုး​ဝဂရုမစိုက်ဟု မဆိုနိုင်​ေသာ်လည်း​ ဂရုစိုက်မှုနည်း​ပါး​ြခင်း​၌ ကျွန်ုပ်နှင့်​တူလိမ့်​မည် ဟူ၍လည်း​
ထင်မိ၏။ လူ့​​ေလာကတွင် မိမိနှင့်​ထိုက်တန်​ေသာ ​ေနရာကို မရရှိဟူ၍ သူ့​ကိုယ်သူ အထင်​ေရာက်
လျက် ရှိြခင်း​ကိုလည်း​ ကျွန်ုပ် ရိပ်မိ၏။ (ကျွန်ုပ်မူကား​ ထိုစဉ်က ၎င်းအထင်မျိုး​ မကပ်​ေသး​သည့်​ြပင်
​ေနာင်တွင်လည်း​ ဤအတွက်​ေြကာင့်​ သူတပါး​အ​ေပါ်၌ အြပစ်တင်ချင်​ေသာစိတ်မျိုး​ ြဖစ်ခဲလှသည်ဟု
ထင်ပါသည်။) ထို​ေခတ်တွင် ရန်ကုန်ြမို့​၌ အသက်၂ဝ​ေကျာ် အရွယ်များ​သာ ပတ်​ေပါင်း​
(ဘီ​ေအ​ေပါင်း​) ​ေပါင်း​ြက၍ ထို့​အထက်လူများ​မှာ အုပ်​ေပါင်း​​ေခတ်ြဖစ်​ေန​ေသာ်လည်း​ အသက်၃၀
ထက်မနည်း​ ရှိရမည့်​ ကို​ေကျာ်မှာမူ 'ဘီ​ေအ​ေပါင်း​' မဟုတ်သည့်​ ပတ်​ေပါင်း​ရိုး​ရိုး​ြဖင့်​သာ ​ေတာ်​ေတာ်
က​ေလး​ သပ်ရပ်စွာ ​ေပါင်း​ထား​၏။ သူရိယတတိုက်လံုး​ (ကျွန်ုပ်အပါအဝင် စာ​ေရး​များ​မကျန်
အုပ်​ေပါင်း​နှင့်​ ဂိုက်ထုတ်လျက်ရှိြက​ေသာ ထို​ေခတ်တွင် ပုသိမ်ထီး​ကို ဂျိုင်း​တွင်ညှပ်ထား​လျက်
ကွင်း​ထိုး​ဖိနပ်လျှိူကာ ပတ်​ေပါင်း​ရိုး​ရိုး​က​ေလး​နှင့်​ ​ေဆး​​ေပါ့​လိပ်ခဲလျက် အလုပ်တက်​ေလ့​ရှိ​ေသာ
ကို​ေကျာ်မှာ လူဆန်း​တ​ေယာက်လိုလို ြဖစ်​ေန၏။ ရန်ကုန်သို့​​ေရာက်ခါစြဖစ်၍ အဝတ်အစား​တွင်
သူတပါး​ထက် ​ေနာက်မကျရ​ေအာင် ြကိုး​စား​​ေနရ​ေသာ ကျွန်ုပ်မှာ ကို​ေကျာ်ကိုြမင်ရ၍ အား​လည်း​
ရှိသည်။ သ​ေဘာလည်း​ ကျလှပါသည်။

ေြပာပံုဆန်း​လှြခင်း​

စား​ပွဲတွင် အတူထိုင်မိလျှင်ထိုင်မိချင်း​ ကို​ေကျာ်က ြမန်မာဝတ္ထုများ​အ​ေြကာင်း​နှင့်​ ပတ်သက်၍
သူရိယတိုက်သို့​ ကျွန်ုပ် အဂင်္လိပ်လို ​ေရး​ပို့​ဘူး​​ေသာ စာတ​ေစာင်ကို သူ ဖတ်လိုက်ရကတည်း​က
ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌ အထင်ြကီး​၍ လူချင်း​​ေတွ့​လို​ေြကာင်း​၊ သတင်း​စာ၌ တရက်ြခား​ထည့်​လျက်ရှိ​ေသာ
ရတနာပံုဝတ္ထုကိုလည်း​ သူဖတ်၍ သ​ေဘာကျ​ေြကာင်း​၊ သူလည်း​ 'ဘီ​ေအ​ေမာင်တင့်​နှင့်​ က​ေချသည်
မယ်ြမင့်​' ဝတ္ထုတပုဒ် ​ေရး​ခဲ့​ဘူး​​ေြကာင်း​ စသည်ြဖင့်​ ​ေြပာ​ေလရာ ဤမျှနှင့်​ပင် ကျွန်ုပ်သည်
ကို​ေကျာ်နှင့်​ အ​ေတာ်ြကီး​ ရင်း​နှီး​သွား​ခဲ့​​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်ကလည်း​ သူရိယ​ေခါင်း​ြကီး​များ​ကို (ရတနာပံု
ဝတ္ထု ထည့်​ကတည်း​က အလကား​ရ၍) ဖတ်လာခဲ့​ရာ ၎င်းတို့​မှာ ကို​ေကျာ်၏လက်ရာ ြဖစ်​ေြကာင်း​
ယခု သိရ၍ ချီး​ကျူး​ပါ​ေြကာင်း​၊ မိမိမှာ ဝတ္ထုနှစ်ပုဒ်​ေရး​ခဲ့​ဘူး​​ေသာ်လည်း​ သတင်း​စာ​ေခါင်း​ြကီး​များ​
​ေရး​ဖို့​ဆိုလျှင် အိပ်မက်မျှပင် မမက်ဝံ့​​ေြကာင်း​ ​ေြပာြပ​ေလရာ သူကလည်း​ သ​ေဘာကျပံုရသည်။
​ေန့​လယ် လက်ဖက်ရည်​ေသာက်ချိန်တွင် ကို​ေကျာ်သည် ကျွန်ုပ်အား​ အိမ်သို့​​ေခါ်သွား​၍ သူ၏ဇနီး​နှင့်​
မိတ်ဆက်​ေပး​ြပီး​​ေနာက် အဂင်္လိပ်စာအုပ်များ​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေဆွး​​ေနွး​ြက​ေလရာ ကျွန်ုပ်၏ စာဖတ်
စံုြခင်း​ကို ချီး​မွမ်း​၍ သူကိုယ်တိုင်မှာ အသင့်​အတင့်​မျှ​ေလာက်သာ ဖတ်ဘူး​​ေြကာင်း​ ဝန်ခံ​ေလသည်။

သူ၏ အဂင်္လိပ်စကား​​ေြပာပံုကို ကျွန်ုပ် ြကား​ရသည်နှင့်​ ထိုဝန်ခံချက်သည် နှိမ့်​ချြခင်း​ြဖစ်သည်ဟု
ထင်မိ​ေသာ်လည်း​ ​ေနာင်တွင် တကယ်​ေြပာြခင်း​ြဖစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်သိရသည်။
ကို​ေကျာ်၏ အဂင်္လိပ်အသံထွက်များ​မှာ ​ေတာ်​ေတာ်လန့်​​ေလာက်၏။ ြမန်မာတ​ေယာက် ​ေြပာ​ေသာ
အသံထွက်နှင့်​ပင် မတူ​ေချ။ ကျွန်ုပ်သည် အဂင်္လိပ်စကား​လံုး​များ​ မှန်ကန်​ေအာင် အသံထွက်တတ်ဖို့​
​ေလ့​ကျင့်​ထား​​ေသာ်လည်း​ ြမန်မာတ​ေယာက်က ပီပီသသထွက်​ေသာ အသံမျိုး​မျှသာ ြဖစ်​ေလရာ
ကို​ေကျာ်၏ အသံထွက်မူကား​ ​ေဘာင်း​ဘီဝတ်တ​ေယာက်၏ အသံ​ေနအသံထား​မျိုး​ ြဖစ်​ေန၍ ကျွန်ုပ်
လန့်​မိြခင်း​ြဖစ်၏။ လူချင်း​နှီး​ရင်း​လာ​ေသာအခါ၌ ဤအ​ေြကာင်း​ကို စံုစမ်း​ြကည့်​သည်တွင်မှ ြပင်သစ်
(ဘုရင်ဂျီ) ဘုန်း​ြကီး​ လုပ်ခဲ့​ဘူး​၍ ြပင်သစ်ဘုန်း​ြကီး​များ​နှင့်​အတူ နှစ်​ေပါင်း​များ​စွာ ​ေနခဲ့​ဘူး​​ေြကာင်း​၊
လက်တင်ဘာသာလည်း​ တတ်​ေြကာင်း​ သိရ​ေလသည်။ ကို​ေကျာ်၏ အဂင်္လိပ်စကား​​ေြပာပံုမှာ
ကျွန်ုပ်၏သူငယ်ချင်း​ (ဘိလပ်ြပန်) ကိုခင်​ေမာင်တင့်​ကဲ့​သို့​ ဗိုလ်ဆန်ြခင်း​မျိုး​မဟုတ်ပဲ ြပင်သစ်
ဘုန်း​ြကီး​များ​နှင့်​ ငယ်စဉ်က အြကာြကီး​​ေနဘူး​ြခင်း​​ေြကာင့်​ လျှာတမျိုး​ြဖစ်​ေနြခင်း​ ြဖစ်​ေလသည်။
များ​မြကာမီ ကို​ေကျာ်သည် ဂျပ်ဆင်​ေကာလိပ်တွင် လက်တင်ဘာသာြပဆရာ အလုပ်ကို ​ေလျှာက်ထား​
ရရှိသြဖင့်​ သူရိယတိုက်မှ ထွက်သွား​​ေလ၏။ သို့​ရာတွင် သူနှင့်​ကျွန်ုပ် ခင်မင်မှုမှာ အဆက်မြပတ်လှပဲ
၁၉၃ဂခုနှစ်၌ သူ​ေသသည်အထိ ရင်း​နှီး​စွာ ရှိခဲ့​ြက​ေလသည်။

ဆရာလွန်း​၏ချီး​ ကျူး​ချက်

​ေဖ​ေဖာ်ဝါရီလ တရက်​ေန့​၌ ကျွန်ုပ် မဂ္ဂဇင်း​အယ်ဒီတာ ြဖစ်လာ​ေသာအခါ သူရိယသည် ​ေလး​ထပ်
တိုက်ြကီး​တွင် ​ေအာက်ဆံုး​တထပ်ကိုသာ ငှား​နိုင်​ေသး​သည်ြဖစ်၍ လုပ်သား​နှင့်​​ေနရာ မမျှ​ေအာင်
ကျဉ်း​ကျပ်သည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ ဆရာလွန်း​နှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​အတွက် စား​ပွဲတခုတည်း​သာ ​ေနရာ​ေပး​နိုင်
​ေလသည်။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်တို့​နှစ်​ေယာက်သည် ​ေန့​တိုင်း​ မျက်နှာချင်း​ဆိုင်ထိုင်ြက၍ ​ေထွရာ​ေလး​ပါး​
စကား​​ေြပာခွင့်​ ရြက၏။ ဆရာလွန်း​သည် ကျွန်ုပ်အား​ မန္တ​ေလး​သား​ ဆိုကတည်း​က စိတ်ဝင်စား​သည့်​
လက္ခဏာ ရှိ​ေပရာ ကျွန်ုပ်ကလည်း​ နှုတ်ခမ်း​​ေမွး​​ေရး​​ေရး​နှင့်​ အြမဲကွမ်း​စား​​ေလ့​ရှိသြဖင့်​ 'အညာဂိုက်'
ရှိ​ေသာ ဤလူြကီး​အား​ ြမင်လျှင်ြမင်ချင်း​ ြကည်ညိုမိပါသည်။ ဆရာလွန်း​မှာ ကျွန်ုပ်ထက် အသက်
၁၄နှစ်ြကီး​၍ ထိုစဉ်က ၄၂နှစ် ရှိြပီြဖစ်ရာ အသက်၄ဝ​ေကျာ်လျှင် ဧရာမလူြကီး​တ​ေယာက်ဟူ၍
ထင်ခဲ့​မိ​ေသာ ကျွန်ုပ်၏မျက်စိ၌ အ​ေတာ်ြကီး​ရင့်​ြပီဟု ​ေအာက်​ေမ့​ခဲ့​ပါသည်။ ဆရာလွန်း​ကလည်း​
ကို​ေကျာ်နည်း​တူ ကျွန်ုပ်နှင့်​ ​ေရစက်ပါသည့်​လက္ခဏာနှင့်​ သူ၏တိုက်ခန်း​သို့​ ​ေခါ်သွား​၍ ​ေန့​လယ်ခင်း​
များ​တွင် သူ၏တိုက်ခန်း​၌ တ​ေရး​တ​ေမာအိပ်ကာ အပန်း​​ေြဖဖို့​ အြမဲဖိတ်ြကား​ထား​ပါသည်။
ကျွန်ုပ်သည် ဆရာလွန်း​နှင့်​လည်း​​ေကာင်း​၊ ကို​ေကျာ်နှင့်​လည်း​​ေကာင်း​ ​ေရစက်ပါ​ေသာ်လည်း​ ၎င်းတို့​
နှစ်​ေယာက်မူကား​ ရင်း​နှီး​ြကဟန်မတူ​ေချ။ သူတို့​နှစ်​ေယာက်အ​ေြကာင်း​နှင့်​ ပတ်သက်၍ ကို​ေကျာ်
​ေြပာဘူး​​ေသာ စကား​တခွန်း​ကို ကျွန်ုပ်မှတ်မိ၏။ တ​ေန့​သ၌ သူတို့​နှစ်​ေယာက်သည် ြမန်မာစာ​ေပအ​ေြကာင်း​ကို ​ေဆွး​​ေနွး​လျက်ရှိစဉ် ကို​ေကျာ်​ေြပာလိုက်​ေသာ စကား​တလံုး​ကို ဆရာလွန်း​က အဓိပ္ပာယ်
အယူအဆ လွဲသည့်​လက္ခဏာနှင့်​ ''​ေဟ့​ ​ေမာင်​ေကျာ်၊ ဆရာက ဗမာြပည်မှာ ကိုယ့်​ကိုယ်ကို ဒိတ်
ထား​တဲ့​ လူတ​ေယာက် ​ေမာင်ရ၊ ဘာမှတ်လို့​လဲ'' ဟု ဣ​ေြန္နနှင့်​​ေြပာဘူး​သည် ဆို၏။ ဟုတ်ပံုလည်း​
ရသည်။ ထိုသူနှစ်​ေယာက်သည် ကျွန်ုပ်​ေရှ့​၌ အကျွမ်း​တဝင်ရှိြကြခင်း​ကို ကျွန်ုပ် မြမင်ခဲ့​ရဘူး​​ေပ။
ဆရာလွန်း​နှင့်​ ကျွန်ုပ်မူကား​ သူရိယတိုက်သား​များ​ အြဖစ်နှင့်​လည်း​​ေကာင်း​၊ တသက်လံုး​တွင်
လည်း​​ေကာင်း​ ဆက်ဆံ​ေရး​တွင် အဖုအထစ်မရှိ၊ ​ေြပ​ေြပြပစ်ြပစ် ရှိခဲ့​ပါသည်။ သို့​နှင့်​လည်း​
ဆရာလွန်း​သည် ကျွန်ုပ်အား​ ဂျာနယ်များ​တွင် ​ေလး​ချိုး​ြဖင့်​ ကလိ​ေသာ အလံုး​က​ေလး​များ​ကို
အ​ေြကာင်း​အရာ​ေြပာြပ၍ ဆရာလွန်း​က သူ​ေရး​​ေနကျြဖစ်​ေသာ စကား​ြပင်မျိုး​ြဖင့်​ ကျယ်ကျယ်ြပန့်​ြပန့်​
ဆန့်​၍ ​ေရး​ထုတ်လိုက်​ေသာအခါ စာမျက်နှာနံပါတ် အ​ေတာ်များ​လာ၏။ ဆရာလွန်း​၏ စကား​
ြပင်​ေရး​နည်း​မှာ ဦး​ဩဘာသ၏ ဇာတ်ြကီး​ဆယ်ဘွဲ့​​ေရး​နည်း​မျိုး​ကဲ့​သို့​ ကာရန်က​ေလး​​ေတွ ငဲ့​ကာ
ငဲ့​ကာ ​ေရး​ြခင်း​​ေြကာင့်​ ဖတ်၍အလွန်​ေချာ​ေမာ​ေသာ်လည်း​ မဂ္ဂဇင်း​အတွက် ရှည်လွန်း​သကဲ့​သို့​
ြဖစ်​ေန၏။ ဤတွင် ဦး​လှ​ေဖသည် ကျွန်ုပ်ကို​ေခါ်၍ ​ေခါင်း​ြကီး​သံုး​ပုဒ်ကို တဆက်တည်း​
​ေတာက်​ေလျှာက်​ေြပာြပီး​ ​ေရး​ခိုင်း​၏။

ကျွန်ုပ်သည် ခဲတံြဖင့်​ တလံုး​တ​ေလမှ ​ေရး​မှတ်ြခင်း​လည်း​မရှိ၊ ချက်ချင်း​လည်း​ မ​ေရး​​ေသး​ပဲ
​ေလး​ငါး​ရက်ြကာ​ေသာအခါမှ သံုး​ပုဒ်​ေရး​ြပီး​ တင်ြပလိုက်သည်။ ဆရာလွန်း​သည် ကျွန်ုပ်၏
ပထမဦး​ဆံုး​ လက်ရာြဖစ်​ေသာ ​ေခါင်း​ြကီး​သံုး​ပုဒ်ကို ဖတ်ြကည့်​ရာတွင် ဦး​လှ​ေဖ၏ ဦး​​ေခါင်း​မှ
ထွက်​ေသာ အြကံများ​ဟူ၍ သူသိြပီး​ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ ြမန်မာစာ​ေရး​ပံု​ေရး​နည်း​ကို သ​ေဘာကျသည့်​
လက္ခဏာနှင့်​ ''ဟို​ေခွး​မသား​​ေတွ ဒီ​ေလာက်မ​ေရး​တတ်ပါဘူး​'' ဟု ဆိုကာ တိုက်အုပ်များ​ဘက်သို့​
​ေမး​​ေငါ့​၍ ြပဘူး​​ေလသည်။ အမှန်ကိုဝန်ခံရလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ဦး​လှ​ေဖက နမူနာအြဖစ်နှင့်​ အယ်ဒီတာ
အဖွဲ့​အား​ ​ေရး​ြပဘူး​သည့်​ ​ေခါင်း​ြကီး​တပုဒ်ကို ဖတ်ရဘူး​သြဖင့်​ သူ၏အ​ေရး​အသား​ကို ​ေလး​စား​လျက်
ရှိပါသည်။

ဆရာလွန်း​က အထက်ပါစကား​ကို ​ေြပာလိုက်​ေသာအခါတွင် ငါသည် ဦး​လှ​ေဖထက် ​ေရး​တတ်သည်ဟု
စိတ်ြကီး​ဝင်မသွား​ြခင်း​ကို သစ္စာြပု၍ ​ေြပာဝံ့​ပါသည်။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ်၏ ပထမဦး​ဆံုး​
​ေခါင်း​ြကီး​များ​ကို ဆရာသမား​ြဖစ်​ေသာ ဆရာလွန်း​က ထိုကဲ့​သို့​ ​ေြပာလိုက်​ေသာအခါတွင်မူကား​
ငါသည် ​ေခါင်း​ြကီး​​ေရး​ြခင်း​အလုပ်တွင် လူညံ့​တ​ေယာက်မဟုတ်​ေတာ့​ဟုဆိုကာ လွန်စွာ အား​တက်
သွား​ပါသည်။

ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမ

သူရိယတိုက်၌ သိကျွမ်း​ရ​ေသာ ပုဂ္ဂိုလ်​ေကျာ်များ​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေဖာ်ြပရာတွင် ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမ
အ​ေြကာင်း​ကိုလည်း​ ​ေဖာ်ြပရန် လို​ေပလိမ့်​မည်။ သူရိယတိုက်သို့​ ကျွန်ုပ် ​ေရာက်ြပီး​​ေနာက်
များ​မြကာမီအတွင်း​ ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမသည် ကျွန်ုပ်၏စား​ပွဲသို့​ လာ၍ထိုင်​ေလ့​ရှိ၏။ ဆရာ​ေတာ်
သည် ကျွန်ုပ်၏ဝတ္ထုများ​ ဖတ်​ေလ့​ရှိသူြဖစ်ရာ ကျွန်ုပ်အား​ (ဦး​ဘ​ေဖ၊ ဦး​လှ​ေဖတို့​မှတပါး​) တိုက်သား​
များ​အနက်တွင် စိတ်အဝင်စား​ဆံုး​တ​ေယာက် ြဖစ်ဟန်ရှိ၏။ ဆရာ​ေတာ်သည် အိန္ဒိယြပည်နှင့်​
ြမန်မာြပည်တို့​ကို ​ေခါက်တံု့​​ေခါက်ြပန် ကူး​သန်း​သွား​လာလျက်ရှိ​ေသာ နိုင်ငံ​ေရး​ဘုန်း​ြကီး​တပါး​
ြဖစ်ြခင်း​၊ ရခိုင်သား​ြဖစ်သည် ဆိုြခင်း​မှတပါး​ ကျွန်ုပ် ဘာမျှမသိ​ေချ။ ကျွန်ုပ်မှာ ထိုစဉ်က စာ​ေပမှ
တပါး​ နိုင်ငံ​ေရး​၌ စိတ်ဝင်စား​ြခင်း​ မရှိ​ေသး​သည်ြဖစ်၍ ဆရာ​ေတာ်အ​ေပါ်၌ အထင်လည်း​မြကီး​၊
စိတ်ဝင်စား​မှုလည်း​ နည်း​ပါး​လှသည်။ ကျွန်ုပ်သည် သူရိယတတိုက်လံုး​တွင် (မဂ္ဂဇင်း​အယ်ဒီတာ
အြဖစ်နှင့်​) အလုပ်အ​ေချာင်ဆံုး​​ေသာ စာဖတ်သူတ​ေယာက် ြဖစ်ခဲ့​ဘူး​ရာ ဆရာ​ေတာ်သည် ကျွန်ုပ်
အလုပ်​ေချာင်ြခင်း​ကို သိသည်တ​ေြကာင်း​၊ ဝတ္ထုဝါသနာပါ၍ ကျွန်ုပ်အား​ ဝတ္ထု​ေရး​သမား​တ​ေယာက်
အ​ေနြဖင့်​ ခင်မင်​ေလး​စား​သည်တ​ေြကာင်း​​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်၏စား​ပွဲတွင် အြကာြကီး​ထိုင်ကာ စကား​
​ေြပာ​ေလ့​ရှိ၏။ ကျွန်ုပ်ကမူ စာဖတ်ပျက်သည်ဆိုကာ ဆရာ​ေတာ်အား​ အသာတြကည်​ေြပာ၍မရလျှင်
​ေငါက်၍ပင် ထုတ်ခဲ့​မိဘူး​ပါသည်။

ထိုစဉ်က ဆရာ​ေတာ်သည် ဘယ်ဆီမှာ ဆွမ်း​ဘုမ်း​​ေပး​သည်မသိ၊ ညဉ့်​အချိန်များ​တွင်မူကား​ သူရိယ
တိုက်၌ပင် ကျိန်း​စက်သည်ဟု ကျွန်ုပ် သိရ၏။ ကျွန်ုပ်၏မျက်စိ၌ ဆရာ​ေတာ်သည် ဘုန်း​ြကီး​ 'ဂျပိုး​'
ထဲက ထင်မိသည်နှင့်​ ​ေငါက်၍ထုတ်မိြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။ ''တပည့်​​ေတာ်တို့​က ကိုယ်​ေတာ်တို့​လို
လူအား​မဟုတ်ပါဘူး​ ဘုရား​၊ လုပ်နိုင်မှ စား​ရတဲ့​လူ​ေတွပါ၊ အရှင်ဘုရား​လို ​ေလမပန်း​အား​ပါဘူး​
ဘုရား​'' စသည်များ​ြဖင့်​ နှင်ထုတ်ခဲ့​မိဘူး​ပါသည်။ သို့​​ေသာ် ဆရာ​ေတာ်သည် ဤမျှြဖင့်​လည်း​
မနာတတ်၊ ဤထက် ြကမ်း​ြကမ်း​ ​ေလျှာက်၍လည်း​ မနာတတ်၊ နှင်ထုတ်သည့်​အခိုက်တွင် ခဏတြဖုတ်
ထသွား​၍ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာလျှင် စပ်ြဖဲစပ်ြဖဲနှင့်​ ​ေရာက်လာြပန်ပါ​ေတာ့​သည်။ ​ေနာက်ပိုင်း​တွင်
ြမန်မာြပည်၌ ဟုမ္မရူး​ တစခန်း​ထလာ​ေသာ အချိန်တွင်မူကား​ ကျွန်ုပ်သည် အလွန်တန်ခိုး​ြကီး​လျက်
ရှိ​ေသာ 'ငယ်​ေပါင်း​' ဆရာ​ေတာ်ဆို၍ ဖူး​​ေတွ့​ရန် ​ေရာက်သွား​​ေသာအခါ အ​ေစာင့်​အြကပ်​ေတွ
အထပ်ထပ် ဝိုင်း​ရံလျက်ရှိသည်နှင့်​ ပုဂ္ဂိုလ်ြကီး​အဆင့်​ဆင့်​ထံ ဝင်ခွင့်​​ေတာင်း​ြပီး​မှ ဆရာ​ေတာ်
​ေရှ့​​ေမှာက်သို့​ ​ေရာက်ခဲ့​ရြခင်း​ကို ြကံုခဲ့​ရဘူး​ပါသည်။ ထိုအခါတွင် ​ေရှး​ယခင်က ရှုပ်သည်ထင်၍
စား​ပွဲမှ နှင်ထုတ်ခဲ့​မိဖူး​​ေသာ အြခင်း​အရာကို သတိရမိသြဖင့်​ ြပံုး​ခဲ့​မိပါ​ေသး​သည်။ '​ေဟ့​ ​ေဖသိန်း​၊
မင်း​က ငါ့​ကို ရှုပ်တယ်ဆို' ဟူ​ေသာ မျက်နှာထား​မျိုး​ ြပ​ေချမည်​ေလာဟု ကျွန်ုပ် အကဲခတ်​ေသး​ရာ
ထိုအမူအရာမျိုး​ကား​ ြပ​ေတာ်မမူရှာ​ေပ။

အံ့​ဩဖွယ် ဘုန်း​ေပး​နိုင်ြခင်း​

ကျွန်ုပ်သည် ဆရာ​ေတာ်အား​ နှင်ထုတ်မိခဲ့​ဘူး​​ေသာ်လည်း​ စင်စစ်မှာ ဆရာ​ေတာ် မြကီး​ကျယ်​ေသး​မီ
အချိန်ကပင် ဆရာ​ေတာ်၏ အချို့​​ေသာ စိတ်​ေနသ​ေဘာထား​များ​ကို ြကည်ညိုရ​ေကာင်း​မှန်း​
သိသည်နှင့်​ အိမ်သို့​ပင့်​၍ ဆွမ်း​နှစ်ြကိမ် ​ေကျွး​ဘူး​ပါသည်။ ဆွမ်း​​ေကျွး​ြခင်း​ကို လူသိ​ေစလို၍မဟုတ်၊
ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမ၏ ဘုန်း​​ေပး​ပံုထူး​ြခား​ြခင်း​ကို ​ေဖာ်ြပလို​ေသာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်ပါသည်။ ဆွမ်း​နှစ်ြကိမ်
​ေကျွး​ဘူး​သည့်​အနက် ပထမအြကိမ်မှာ ဆွမ်း​လိုက်​ေသာဇလံုြကီး​နှင့်​ ဘုဉ်း​​ေပး​၍ တဇလံုလံုး​
အကုန်ချွတ်ြခင်း​မျှ​ေလာက်သာ ရှိသြဖင့်​ စာမဖွဲ့​​ေလာက်ပါ။ သို့​ရာတွင် ဒုတိယအြကိမ် ​ေကျွး​​ေသာ
အခါ၌မူ ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် တအံ့​တဩြဖစ်မိသည်နှင့်​ ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမအ​ေြကာင်း​နှင့်​ ပတ်သက်၍
စိတ်ဝင်စား​မှု ရှိသူများ​အဖို့​ ​ေဖာ်ြပလိုက်ပါသည်။ ဒုတိယအြကိမ် ပင့်​​ေသာအခါတွင် ဆရာ​ေတာ်က
''ငါ့​မှာ ဆီး​ချို​ေရာဂါရှိတယ်၊ ထမင်း​လဲမစား​၊ ဂျံုလဲမစား​၊ သား​ငါး​သက်သက်သာ စား​တယ်'' ဟု
အမိန့်​ရှိလိုက်၏။

ကျွန်ုပ်သည် ဆရာ​ေတာ်၏ ဘုန်း​​ေပး​ပံုအစွမ်း​ကို သိြပီး​ြဖစ်၍ ​ေအာက်ပါစား​စရာများ​ကို ချက်ြပုတ်
ြပင်ဆင်ထား​၏။ (၁)ြကက်တ​ေကာင် ရို့​စ်(ြပုတ်​ေကျာ်)၊ (၂)အရည်ခပ်များ​များ​နှင့်​ ဘဲတ​ေကာင်
စွပ်ြပုတ်၊ (၃)ဝမ်း​ဘဲဥ​ေြခာက်လံုး​ ဟတ်ဘွိုင်၊ (၄)ဝက်အူ​ေချာင်း​ကင် ၂၅ကျပ်သား​၊ (၅)ငါး​ြကင်း​သား​
​ေြကာ် ၂၅ကျပ်သား​၊ (၆)နွား​နို့​ ၅ဝသား​တို့​ကို အသင့်​ြပင်ထား​ြပီး​လျှင် မိတ်​ေဆွ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​
အား​လည်း​ ထမင်း​စား​ဖိတ်ထား​၏။ ၎င်းနံနက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့​အတွက် အထူး​တလည် မစီမံပဲ
ထမင်း​အိုး​တလံုး​သာ ချက်ထား​၏။ ဆရာ​ေတွာ်ြကလာ၍ ထိုင်လိုက်ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့​လင်မယား​နှင့်​
ကိုခင်​ေမာင်တင့်​သည် အနီး​တွင်ထိုင်လျက် ​ေစာင့်​ြကည့်​​ေနြက၏။ ဆရာ​ေတာ်သည် ဘဲတ​ေကာင်လံုး​
​ေပါင်း​ြပီး​ ဝမ်း​ဘဲဥပံုပန်း​ကန်ြကီး​တွင် ထည့်​ထား​​ေသာ စွပ်ြပုပ်ရည်ထဲမှ တဝက်ခန့်​မျှ​ေသာ အရည်များ​
ကို ​ေသာက်လိုက်ြပီး​​ေနာက် ဘဲသား​ကို ဖဲ့​၍ ဘုဉ်း​​ေပး​၏။ ရင်အုပ်နှင့်​​ေပါင်များ​ ကုန်သည့်​​ေနာက်
​ေတာင်ပံရိုး​စသည်များ​ကို ကိုက်လိုက်​ေသး​၏။ ၎င်း​ေနာက် ရို့​စ်လုပ်ထား​​ေသာ ြကက်​ေကာင်ကို
လှမ်း​ကိုင်၍ ဘဲ​ေကာင်​ေရာက်နှင့်​​ေသာ​ေနရာသို့​ ပို့​လိုက်၏။ ွြကင်း​ကျန်​ေသာ ဘဲရိုး​နှင့်​ ြကက်ရိုး​
များ​မှာ အညီအမျှ​ေလာက်ရှိ၍ မည်သည့်​အရိုး​တွင်မှ အသား​ထူထူ ကပ်လျက်မရှိ​ေတာ့​​ေချ။
ြကက်​ေကာင်ကုန်သည့်​​ေနာက် တဝက်ခန့်​ကျန်​ေသး​​ေသာ ဘဲစွပ်ြပုပ်ရည်ထဲမှ ​ေနာက်ထပ်တဝက်
​ေသာက်ြပန်၏။ အနီး​မှ ထိုင်ြကည့်​​ေနြက​ေသာ ကျွန်ုပ်တို့​သံုး​​ေယာက်သည် တ​ေယာက်မျက်နှာကို
တ​ေယာက် လှမ်း​ြကည့်​​ေနြက​ေလြပီ။ ၎င်း​ေနာက် ဆရာ​ေတာ်သည် ဘဲဥဟတ်ဘွိုင်​ေြခာက်လံုး​နှင့်​
ဝက်အူ​ေချာင်း​ကို ဘုဉ်း​​ေပး​ရင်း​ ကျန်​ေန​ေသး​​ေသာ ဘဲစွပ်ြပုပ်ရည်ထဲမှ တချက်တချက် တဇွန်း​နှစ်ဇွန်း​
ခပ်၍​ေသာက်၏။ ၎င်းတို့​ကျွတ်​ေသာအခါ ငါး​ြကင်း​သား​​ေြကာ်ကို လှမ်း​ကိုင်၍ အာ​ေြခာက်​ေသာ
အခါတွင် စွပ်ြပုပ်ရည်ြဖင့်​ ကျိုက်ချ၏။ ငါး​​ေြကာ်လည်း​ကုန်၍ စွပ်ြပုပ်ရည်လည်း​ ​ေြပာင်​ေလြပီ။
ဤတွင်မှ ဆရာ​ေတာ်သည် နွား​နို့​ ၅ဝသား​ကို စကား​တ​ေြပာ​ေြပာနှင့်​ တြဖည်း​ြဖည်း​ ကျိုက်၍ကျိုက်၍
ချ​ေလရာ ကျွန်ုပ်မှာ ဆရာ​ေတာ် ဘုဉ်း​​ေပး​ြပီး​​ေနာက် ​ေစာင့်​၍မြကည့်​နိုင်​ေတာ့​ပဲ ဖိတ်​ေခါ်ထား​မိ​ေသာ
ဧည့်​သည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​အတွက် ဘဲကင်တ​ေကာင် ​ေြပး​ဝယ်ရပါ​ေတာ့​သည်။ မရွံတတ်လျှင်
ဆရာ​ေတာ်ကိုက်၍ ချထား​​ေသာ ဘဲရိုး​ြကက်ရိုး​များ​မှ အသား​ အကပ်အသပ်က​ေလး​များ​ကို
ကိုက်စုတ်ယူရန်မှတပါး​ ဘာတခုမျှ စား​စရာမကျန်​ေတာ့​ပါ။ ဤသည်ကား​ ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဥတ္တမ
ကိုယ်​ေတာ်၏ တထပ်စာ ဆွမ်း​ဘုဉ်း​​ေပး​​ေတာ်မူြခင်း​​ေပတည်း​။

'မှီး​'​ေသာ ဝတ္ထုများ​

၁၉၁ရခုနှစ်၊ မတ်လထုတ် ပထမဦး​ဆံုး​ သူရိယမဂ္ဂဇင်း​တွင် ကျွန်ုပ်၏ ''​ေမာင်သိန်း​တင် မသိန်း​ရှင်''
ဝတ္ထုတိုတပုဒ် ထည့်​သွင်း​ြပီး​​ေနာက် တိုက်အုပ်ဦး​လှ​ေဖက ရှား​​ေလာ့​ဟုမ်း​ (Sh​erlocHkomles)
၏ စံု​ေထာက်ဝတ္ထုများ​ကို မှီး​ြပီး​ ြမန်မာဝတ္ထု​ေရး​ရန် အြကံ​ေပး​သည့်​အ​ေလျာက် ဧြပီလထုတ်
သူရိယမဂ္ဂဇင်း​တွင် 'စံု​ေထာက်​ေမာင်စံရှား​' ဝတ္ထု ​ေရှး​ဦး​စွာ ​ေပါ်ထွက်လာပါ​ေတာ့​သည်။ ထိုစဉ်ကမူ
အဂင်္လိပ်စာတတ်သူ ယခုထက် ရှား​​ေသး​သည့်​အထဲတွင် ဝတ္ထုဖတ်သူများ​လည်း​ အလွန်နည်း​ပါး​ြက
​ေသး​ရကား​ ​ေမာင်စံရှား​ဝတ္ထုမျိုး​ ဖတ်ရသူတို့​က ​ေမာင်စံရှား​သည် ​ေရွှဥ​ေဒါင်း​၏ စိတ်ကူး​ြဖင့်​
​ေရး​သား​ြခင်း​ြဖစ်သည်ဟု မှတ်ထင်ြက၏။ ​ေမာင်စံရှား​ဝတ္ထုကိုလည်း​​ေကာင်း​၊ ရတနာပံုဝတ္ထုကို
လည်း​​ေကာင်း​ အ​ေြကာင်း​ြပု၍ ​ေရွှဥ​ေဒါင်း​အား​ ချီး​ကျူး​စကား​​ေြပာသံများ​ကို ကျွန်ုပ်ြကား​ရသည့်​အခါ
ရန်ြကီး​​ေအာင်ဝတ္ထုကို ချီး​ကျူး​ြခင်း​ကဲ့​သို့​ ကျွန်ုပ် ဂုဏ်မယူမိြခင်း​ မှန်ပါသည်။ အချို့​​ေသာ
အဂင်္လိပ်စာတတ်များ​ကမူ ကျွန်ုပ်အား​ (Pgl​ai​arism) ခိုး​ချသည်ဟု နှိပ်နှိပ်နယ်နယ် စွပ်စွဲချင်ြက
ပါသည်။ ခိုး​ချြခင်း​ဟူသည်မှာ လူမသိ​ေအာင် တကွက်တ​ေလ ခိုး​ချြခင်း​မျိုး​ကို ဆိုလို၍ အ​ေနာက်တိုင်း​
ြပည်များ​၌ အြကီး​အကျယ်ရှုတ်ချြခင်း​ ြဖစ်ပါ၏။ ​ေမာင်စံရှား​ အစရှိ​ေသာ ကျွန်ုပ်၏ဝတ္ထုများ​မှာ
တနည်း​အား​ြဖင့်​ ဘာသာြပန်မျှသာြဖစ်ရာ တိုက်ရိုက်ြပန်ခဲ့​လျှင် နုနယ်​ေသး​​ေသာ ြမန်မာစာဖတ်
ပရိသတ်အဖို့​၌ စိတ်ဝင်စား​မှု နည်း​ပါး​လိမ့်​မည်ဟု သိရှိရ​ေသာ​ေြကာင့်​ 'မှီး​' ရံု သ​ေဘာမျိုး​ြဖင့်​
​ေရး​သား​ြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။ ဤ​ေခတ်တွင် စာဖတ်သူ​ေပါများ​လာသြဖင့်​ 'မှီး​' ြခင်း​ထက် တိုက်ရိုက်
သက်သက် ြပန်ြခင်း​သည် သာ၍သင့်​​ေလျာ်သည်ဟု ဆိုချင်ဆိုနိုင်​ေသာ်လည်း​ လွန်ခဲ့​​ေသာ နှစ်​ေပါင်း​
၄ဝ​ေကျာ် အချိန်ကမူ 'မှီး​​ေသာဝတ္ထုမျိုး​ကိုပင် (တိုက်ရိုက်ဘာသာြပန်ြခင်း​ထက်) ပို၍ ဖတ်ချင်ြက
ပါသည်။ 'မှီး​' ​ေသာအလုပ်သည် စာ​ေရး​ဆရာအတွက် စား​သာသည်ကား​ မှန်ပါသည်။ ​ေနာက်​ေပါက်
စာ​ေရး​ဆရာက​ေလး​များ​သည် ​ေရှး​လူများ​ စား​သာြခင်း​ကို မနာလိုြကသည့်​ လက္ခဏာနှင့်​ ​ေတာင်​ေကာ်
​ေြမာက်​ေကာ် က​ေလာ်​ေရး​သား​ြကြခင်း​မျှသာ ြဖစ်ဟန်တူပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် လည်း​​ေကာင်း​၊
ကျွန်ုပ်​ေနာက်၌ 'မှီး​' ြက​ေသာ စာ​ေရး​ဆရာများ​သည်လည်း​​ေကာင်း​ မိမိတို့​ 'မှီး​' ​ေသာ ဝတ္ထုစာအုပ်များ​
​ေအာင်ြမင်မှု​ေြကာင့်​ လက်မ​ေထာင်ရဲြကသည် မဟုတ်ပါ။ သူများ​ထက် အလျင်​ေမွး​၍ စား​လိုက်ရ
​ေပသည် ဟူ၍သာ ​ေအာက်​ေမ့​ြကပါသည်။