​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ေတွ့​​ေအာင်လိုက်ြခင်း​

ြမ​ေတာင်သို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ မစိုး​ကို သူ့​အိမ်တွင်ထား​ခဲ့​၍ ကိုသိန်း​​ေဖရှိ​ေသာ အင်း​ရွာသို့​
အ​ေြပး​အလွှား​ သွား​ပါ​ေတာ့​သည်။ ကျွန်ုပ်မှာ အချို့​လူများ​ကဲ့​သို့​ မိတ်​ေဆွသဂင်္ဟ များ​များ​ြကီး​မရှိ၊
နှစ်​ေယာက်သံုး​​ေယာက်မျှသာ ရှိပါသည်။ သို့​ရာတွင် ထိုနှစ်​ေယာက်သံုး​​ေယာက်နှင့်​ ကျွန်ုပ်မှာ သမီး​
ရည်း​စား​တမျှ လွမ်း​ဆွတ်တတ်၍ ​ေတွ့​နိုင်ခွင့်​ရှိပါက မ​ေတွ့​ရပဲ မ​ေနနိုင်​ေအာင် အူး​ယား​ဖား​ယား​
ြဖစ်တတ်ြကပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် အြခား​လူများ​ သူငယ်ချင်း​ချင်း​ ​ေတွ့​ဆံုြကြခင်း​ကို ြမင်ရသည့်​အခါ
အမှတ်မဲ့​မ​ေနပဲ သတိထား​ြပီး​ ြကည့်​​ေလ့​ရှိ၏။ ၎င်းတို့​၏ ​ေတွ့​ဆံုြကပံုများ​မှာ ကိုသိန်း​​ေဖနှင့်​
ကျွန်ုပ်တို့​ ​ေတွ့​ဆံုြခင်း​ကဲ့​သို့​ ဟက်ဟက်ပက်ပက် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ရှိြကပံုမရပါ။ ကိုသိန်း​​ေဖနှင့်​
ကျွန်ုပ်မှာ ငယ်​ေပါင်း​မဟုတ်ပဲ အသက်၃ဝြပည့်​မှ ​ေတွ့​ြကရြခင်း​ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ ကွဲသွား​ြပီး​ ြပန်​ေတွ့​
ြကရ​ေသာ အခါများ​တွင် ​ေကျာင်း​မှထွက်ခါစ လူပျိုက​ေလး​များ​အရွယ် ြပန်ြဖစ်ြပီး​ ခုန်ချင်​ေပါက်ချင်
ြဖစ်လာြကပါသည်။ သို့​​ေသာ် တကယ်ခုန်​ေပါက်ြကသည်​ေတာ့​ မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုသိန်း​​ေဖ
တို့​၏အိမ်သို့​ ​ေရာက်သွား​၍ ကိုသိန်း​​ေဖမှာ ​ေရွှလီ​ေချာင်း​ရိုး​တ​ေလျှာက်သို့​ ​ေတာတက်သွား​​ေြကာင်း​
ြကား​သိရသည်တွင် ချက်ချင်း​လိုက်ဖို့​ စီမံ​ေတာ့​၏။ ​ေနာက်တ​ေန့​တွင် ကျွန်ုပ်သည် ​ေရွှလီ အထက်ပိုင်း​သို့​ ​ေလှတတန်၊ လှည်း​တတန်၊ ြမင်း​တတန်ြဖင့်​ လိုက်သွား​ရာ ​ေနာက်တ​ေန့​မှ ​ေရာက်သွား​၏။ ကျွန်ုပ်သွား​ရ​ေသာလများ​မှာ ယခင်က ​ေရာက်ဘူး​သည်လည်း​ မဟုတ်၊ 'ငှက်​ေတာ ​ေခွး​​ေတာ'
ဟု လူအများ​​ေခါ်ြက​ေသာ နယ်ြဖစ်၏။

သို့​​ေသာ် ကျွန်ုပ်က မသိ​ေသာ်လည်း​ ရွာများ​မှ သစ်အလုပ်သမား​များ​သည် ကျွန်ုပ်အား​ ဝန်​ေထာက်
ဦး​ဝင့်​​ေမာ်၏ သူငယ်ချင်း​ အဂင်္လိပ်​ေကျာင်း​ဆရာဟူ၍ သိြက၏။ '​ေရွှဥ​ေဒါင်း​' ဟူ၍ကား​ မသိြက​ေသး​ပါ။ လမ်း​တွင် တညအိပ်၍ ​ေနာက်တ​ေန့​နံနက်ပိုင်း​တွင် ကိုသိန်း​​ေဖရှိ​ေန​ေသာရွာသို့​ ဆိုက်​ေရာက် သွား​၏။ သူတည်း​ခို​ေန​ေသာ သစ်ကုန်သည်၏အိမ်သို့​ ​ေရာက်​ေသာအခါ ကိုသိန်း​​ေဖ မရှိ​ေသး​၊ ေရချိုး​သွား​သည်ဟု ​ေြပာသည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်သည် အိမ်​ေပါ်သို့​မတက်ပဲ ​ေရဆိပ်သို့​ လိုက်သွား​ရာ ​ေရချိုး​​ေန​ေသာ ကိုသိန်း​​ေဖကို ကျွန်ုပ်က ြမင်ရ၍ သူက မြမင်​ေသး​​ေချ။ ကျွန်ုပ်သည် ကမ်း​ပါး​ြကီး​ ကွယ်ကာ အနီး​သို့​ ​ေလျှာက်သွား​၍ ချဉ်း​ကပ်​ေသာအခါတွင်မှ ြမစ်ရိုး​​ေပါ်သို့​တက်ကာ ဘွား​ကနဲ ြပလိုက်ရာ ကိုသိန်း​​ေဖ၏မျက်နှာထား​ ြဖစ်သွား​လိုက်ပံုမှာ ယ​ေန့​တိုင် ကျွန်ုပ်မျက်စိထဲတွင် ြမင်မိပါ
​ေသး​သည်။