​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

တ​ေစ္ဆ​ေြကာက်​ေသး​သ​ေလာ

ရဟန်း​ြပုြပီး​သည့်​​ေနာက် ကျွန်ုပ်သည် ရွာ၌ရှိ​ေသာ ဘုန်း​ြကီး​​ေကျာင်း​၌ သီတင်း​မသံုး​ပဲ ရွာ့​ြပင်၌ရှိ​ေသာ
အုတ်ဇရပ်ြကီး​တွင် တပါး​တည်း​​ေန၏။ အ​ေြကာင်း​တခုမှာ ရွာဘုန်း​ြကီး​သည် တရား​ဝါသနာပါ​ေသာ
ပုဂ္ဂိုလ်မျိုး​မဟုတ်ပဲ သူလိုငါလို (ဗဟုကိစ္စ၌ ​ေမွ့​​ေလျာ်​ေသာ) ဘုန်း​ြကီး​တပါး​ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်နှင့်​ ပုဂ္ဂလ
သပ္ပါယ ြဖစ်လိမ့်​မည်မထင်​ေသာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်၏။ (ယခုအခါ၌မူ ၎င်းဘုန်း​​ေတာ်ြကီး​မှာ လူထွက်ြပီး​၍
သား​ပျိုသမီး​ပျိုြကီး​များ​နှင့်​ ြဖစ်​ေန​ေလြပီ။) ကိုသိန်း​​ေဖတို့​နှင့်​ လင့်​စင်​ေစာင့်​စဉ်က ကျွန်ုပ် တ​ေစ္ဆ
​ေြကာက်တတ်​ေသး​သည်ဟု ​ေရး​ခဲ့​ဘူး​ရာ တ​ေစ္ဆ​ေြကာက်တတ်ြခင်း​ ​ေပျာက်သွား​ပံုကို ဤ​ေနရာ၌
​ေဖာ်ြပရ​ေပဦး​မည်။ ကျွန်ုပ်သည် အုတ်ဇရပ်ြကီး​​ေပါ်တွင် တပါး​တည်း​ ကျိန်း​လျက်ရှိစဉ် ပထမညဉ့်​၌
ဆင်း​တု​ေတာ်အနီး​တွင် စုပံုထား​သည့်​ ဖ​ေယာင်း​တိုင်ထုပ်များ​သည် ပလ္လင်​ေပါ်မှ ြဖုန်း​ကနဲကျသွား​၍
ထံုး​စံအတိုင်း​ ရင်ထဲ၌ ဒိတ်ကနဲြဖစ်သွား​၏။ ဤတွင် ဖ​ေယာင်း​တိုင်ထွန်း​၍ ထြကည့်​ရာ ရှဉ့်​တ​ေကာင်
ဆင်း​​ေြပး​သည်ကို ြမင်လိုက်ရသြဖင့်​ စိတ်​ေအး​သွား​၏။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ် စဉ်း​စား​မိသည်မှာကား​
ငါသည် ဤဇရပ်ထဲ၌ ြကာရှည်စွာ​ေနမည်ြဖစ်၍ ဤမျှ​ေလာက် ထိတ်လန့်​လွယ်သည်ဆိုလျှင်
အဘယ်မှာ ြဖစ်နိုင်ပါမည်နည်း​။ ဘာ့​​ေြကာင့်​ ထိတ်လန့်​ရသနည်း​ဟု မိမိကိုယ်ကို ​ေမး​ြမန်း​​ေသာအခါ
တ​ေစ္ဆ​ေြကာက်တတ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဟူ​ေသာအ​ေြဖ ထွက်လာ၏။

ဤတွင် မိမိကိုယ်ကို ဆံုး​မသည်မှာ ''ဒီလိုဆိုလျှင် ဘယ်ြဖစ်မလဲ ဗုဒ္ဓ​ေဃာသ၊ (ကျွန်ုပ်၏ဘွဲ့​ြဖစ်သည်။) မင့်​ကိုယ်မင်း​ 'ငါ' မရှိဘူး​
လို့​​ေတာင် သိထား​တယ်ဆိုြပီး​ တ​ေစ္ဆ​ေချာက်မှာ​ေလာက်ကို ​ေြကာက်ရသလား​၊ တ​ေစ္ဆှရှိလို့​ ​ေချာက်ပါ ြပီတဲ့​၊ မင့်​ကိုသူက ဘာတတ်နိုင်သလဲ၊ မ​ေတာ်တ​ေရာ် အဆင်း​သဏ္ဌာန်လုပ်ြပီး​ ြပရံုြပနိုင်မှာ​ေပါ့​၊ မင်း​လိုလူကို လည်ကုတ်ချိုး​ြပီး​ မစား​နိုင်ပါဘူး​၊ ​ေြကာက်စရာအဆင်း​သဏ္ဌာန် လုပ်ြပ​ေပမယ့်​ မင်း​က
​ေြကာက်မှ ြဖစ်တာပဲ၊ အဆင်း​က​ေလး​ြပရံုနဲ့​ မင်း​က ဘာ​ေြကာင့်​ ​ေြကာက်ရမှာလဲ၊ မင်း​စိတ်က
ဒီ​ေလာက်ပဲ နုသလား​'' စသည်များ​ြဖင့်​ ​ေမး​ခွန်း​များ​ထုတ်ရာတွင် အဆင်း​သဏ္ဌာန် ြပရံုမျှ​ေလာက်
ကို​ေတာ့​ ခံနိုင်ပါသည်ဟူ​ေသာ အ​ေြဖထွက်လာ၏။ ထို့​​ေနာက် ကျွန်ုပ်သည် ​ေြကာက်မက်ဖွယ်​ေသာ
ပံုသဏ္ဌာန်အမျိုး​မျိုး​ စိတ်ကူး​လျက် ကျွန်ုပ်၏​ေရှ့​၌ ​ေချာက်​ေနသည့်​နှယ် ဖန်ဆင်း​ြကည့်​ရာ မတုန်လှုပ်
ြခင်း​ကို ​ေတွ့​ရ၏။ ယခင်ကမူ ​ေြကာက်စရာသဏ္ဌာန်များ​ကို ဤသို့​​ေသာ​ေနရာမျိုး​တွင် ညဉ့်​အချိန်၌
စိတ်မကူး​ဝံ့​ပါ။ ကျွန်ုပ် အထူး​တလည် သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​သည်မှာ အဆင်း​သဏ္ဌာန် သက်သက်သည်
ကိုယ့်​ကို နာကျင်​ေအာင် လုပ်နိုင်သည်မဟုတ်၊ ​ေချာက်ရံုသာ တတ်နိုင်သည်၊ နာကျင်​ေအာင် မတတ်နိုင်
ပဲလျက်နှင့်​ အဘယ့်​​ေြကာင့်​ ​ေြကာက်ရမည်နည်း​။ ကျား​ကို ​ေြကာက်ြခင်း​မျိုး​ကား​ အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။
တ​ေစ္ဆ​ေြကာက်သည် ဆိုြခင်း​မျိုး​ကား​ အဓိပ္ပာယ်မရှိြခင်း​ကို ငါကဲ့​သို့​ ရင့်​ကျက်သူတ​ေယာက်သည်
နား​မလည်နိုင်သ​ေလာ စသည်ြဖင့်​ ​ေကာင်း​​ေကာင်း​ြကီး​ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ြခင်း​ ြဖစ်​ေလသည်။
ထို​ေန့​မှစ၍ ကျွန်ုပ်၌ တ​ေစ္ဆ​ေြကာက်သည်ဟူ​ေသာ အမှတ်သည် မရှိ​ေတာ့​​ေချ။