​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ပထမဦး​ ဂျာနယ်

ရန်ြကီး​​ေအာင်ဝတ္ထု၊ ရတနာပံုဝတ္ထု၊ ရူပနန္ဒီဝတ္ထု၊ စံု​ေထာက်​ေမာင်စံရှား​ဝတ္ထု၊ ရတနာပူရဝတ္ထု စသည်
များ​ကို ​ေရး​သား​ြပီး​​ေသာအခါတွင် ​ေရွှဥ​ေဒါင်း​ဟူ​ေသာ အမည်မှာ အ​ေတာ်တက်လာခဲ့​ပါ​ေလြပီ။
ထိုစဉ်ကမူ ဝတ္ထုဘက်တွင် ပီမိုး​နင်း​နှင့်​ ကျွန်ုပ်အြပင် ထင်ထင်ရှား​ရှား​ မ​ေပါ်ထွက်​ေသး​သည်ြဖစ်၍
ဂုဏ်ယူ​ေလာက်​ေအာင် မရှိလှပါ။ ​ေရး​သမျှဝတ္ထုများ​ ​ေရာင်း​၍စွံရံုမျှ​ေလာက်သာ ရှိြကပါ၏။ သို့​​ေသာ်
ကျွန်ုပ်ရရှိ​ေသာ 'မူပိုင်' တန်ဖိုး​​ေငွမှာ မနည်း​လှပါ။ ဥပမာ ရတနာပူရဝတ္ထုအတွက် သူရိယတိုက်မှ
​ေငွ၆ဝဝိ ရခဲ့​ဘူး​ရာ ၎င်း​ေငွမှာ ဤ​ေခတ် ​ေငွ၃ဝဝဝိထက် မနည်း​​ေသာတန်ဖိုး​ ရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​
​ေတာ်​ေတာ်ဟန်သည်ဟု ဆိုနိုင်​ေလာက်ပါ၏။ ထိုအချိန်တွင် လယ်ယာစိုက်ပျိုး​​ေရး​ဘက်၌ မိတ်​ေဆွ
ြဖစ်ခဲ့​​ေသာ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​မှာ ရန်ကုန်ြမို့​ ကုန်သည်လမ်း​တွင် ဘား​မား​​ေဟာက်စ် (jurm​a
House) အမည်နှင့်​ ြမန်မာြပည်ြဖစ် သစ်သား​ပန်း​ပု၊ ဆင်စွယ်ပန်း​ပု၊ ​ေငွထည်၊ ယွန်း​ထည် စ​ေသာ
ပစ္စည်း​များ​ကို နိုင်ငံြခား​သား​ ခရီး​သည်များ​သို့​ ​ေရာင်း​သည့်​ဆိုင်တဆိုင် ဖွင့်​လှစ်၍ အ​ေတာ်
တွင်ကျယ်စွာ ​ေရာင်း​ချလျက်ရှိ၏။ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​နှင့်​ ကျွန်ုပ်သည် ြမန်မာ့​ဗျူဟာဂျာနယ်​ေခါ်
ရက်သတ္တပတ်စဉ်ထုတ် စာ​ေစာင်ကို ထုတ်​ေဝခဲ့​ရာ ြမန်မာြပည်တွင် ပထမဦး​ဆံုး​ 'ဂျာနယ်' ြဖစ်​ေလ
သည်။ ၎င်းဂျာနယ်မှာ တ​ေစာင်တမတ်​ေရာင်း​၍ ပန်း​​ေရာင်မျက်နှာဖံုး​ရှိ​ေလရာ ဂျာနယ်ထွက်​ေသာ
စ​ေန​ေန့​ည​ေနများ​၌ စာ​ေရး​စာချီများ​၏လက်တွင် တအုပ်စီ ကိုင်လာြကသြဖင့်​ တြမို့​လံုး​ နီသွား​မတတ်
ြမင်ရြခင်း​မှာ လံုး​ဝတာဝန်ယူကာ စတင်စီစဉ်ထုတ်​ေဝရ​ေသာ ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ ြကည်နူး​အား​တက်ဖွယ်
​ေကာင်း​လှပါ​ေပသည်။ ၎င်းဂျာနယ်မှာ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​က ​ေငွစိုက်၍ ကျွန်ုပ်က အလုပ်အား​လံုး​
အတွက် တာဝန်ခံြဖစ်​ေလသည်။ ြမန်မာ့​ဗျူဟာဂျာနယ်မှာ ပထမဦး​ဆံုး​ဂျာနယ်ြဖစ်၍ ပရိသတ်၏
အား​​ေပး​ြခင်း​ကို ခံယူရရှိပါလျက် သက်တန်း​မရှည်ရြခင်း​မှာ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​နှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​
နှစ်​ေယာက်လံုး​၏ ​ေပျာ့​ညံ့​မှုနှင့်​ နံုချာမှု​ေြကာင့်​ ြဖစ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ စိတ်ကူး​ဘက်တွင်
လည်း​​ေကာင်း​၊ အ​ေရး​အသား​ဘက်တွင် လည်း​​ေကာင်း​ မညံ့​လှ​ေသာ်လည်း​ အလုပ်တခုကို တာဝန်
ယူချင်သည့်​ ​ေလး​စား​မှုမရှိြခင်း​၊ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​ဘက်၌ ြမန်ြမန် သ​ေဌး​ြဖစ်ချင်ြခင်း​တည်း​ ဟူ​ေသာ
ချွတ်ယွင်း​ချက် ရှိြခင်း​တို့​​ေြကာင့်​ ဂျာနယ်က​ေလး​ ပျက်ရြခင်း​အတွက် ကျွန်ုပ် နှ​ေြမာလှသည်။

ယဉ်ယဉ်က​ေလး​ ဖျက်ဆီး​ြခင်း​

ဤ​ေနရာ၌ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​နှင့်​ ကျွန်ုပ်အ​ေြကာင်း​ကို အနည်း​ငယ် ​ေဖာ်ြပရ​ေပဦး​မည်။ မန္တ​ေလး​ြမို့​
လယ်ယာစိုက်ပျိုး​​ေရး​ဌာနဘက်၌ အတူတကွ အလုပ်လုပ်ြကစဉ် ကိုခင်​ေမာင်တင့်​သည် ​ေပျာ်​ေပျာ်
​ေနချင်တတ်သူတ​ေယာက် ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ သူ၏ စိတ်တိုင်း​ကျ ရရှိထား​​ေသာ မယား​ကို ​ေလး​စား​သည့်​
အတွက်​ေြကာင့်​ အလည်အပတ်နား​ပါး​​ေြကာင်း​ ​ေဖာ်ြပခဲ့​ဘူး​ရာ ရန်ကုန်သို့​​ေရာက်​ေသာအခါ၌မူ သူ၏
ပထမအိမ်​ေထာင် ပျက်စီး​၍ ဒုတိယအိမ်​ေထာင်မှာ မိန်း​မ​ေချာတ​ေယာက်ြဖစ်ြပီး​ တဦး​တည်း​
​ေမွး​ထား​သည့်​ အလွန်ချစ်စဖွယ်​ေကာင်း​​ေသာ သား​က​ေလး​တ​ေယာက်နှင့်​ ဟန်ကျလျက်ရှိ​ေသာ်လည်း​
​ေလး​စား​မှုအရာတွင် ပထမအိမ်​ေထာင်ကို မမှီ​ေချ။ ချစ်ခင်ြကင်နာမှုကား​ တူပါလိမ့်​မည်။ ​ေလး​စား​မှု
ကား​ မတူ​ေချ။ ဤတွင် ကိုခင်​ေမာင်တင့်​သည် ​ေပျာ်​ေပျာ်​ေနချင်တတ်​ေသာ ဝါသနာအတိုင်း​
အိမ်မှထွက်၍ ​ေပျာ်​ေသာအချိန် များ​ခဲ့​​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်သည် သူ၏နမူနာကို ြကည့်​ြခင်း​အား​ြဖင့်​
စံ​ေဒဝီနှင့်​ အ​ေြကာင်း​ပါခဲ့​လျှင် ​ေတာ်​ေတာ်ြငိမ်လိမ့်​မည်ဟု ယူဆမိြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။

ယခု​ေသာ် ကျွန်ုပ်မှာ ပထမနှင့်​ဒုတိယ အိမ်​ေထာင်တို့​အ​ေပါ်တွင် စံ​ေဒဝီကဲ့​သို့​ ​ေလး​စား​မှုမရှိရကား​
ကိုခင်​ေမာင်တင့်​နှင့်​ 'ဘက်' ရ၍ အတူတကွ ​ေပျာ်​ေပျာ်​ေနခဲ့​ြကပါ​ေတာ့​သည်။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့​
​ေပျာ်ြခင်း​မှာ ဟိုတယ်တခုမှတခုသို့​ ​ေြပာင်း​ြပီး​ ဘိလိယက်ထိုး​ယင်း​ ဘီယာ​ေသာက်ြကြခင်း​မျှသာ
ြဖစ်ပါသည်။ ဘိလိယက်ထိုး​ြခင်း​၊ ဘီယာတပုလင်း​တ​ေလ ​ေသာက်ြခင်း​တို့​သည် အြပစ်ြကီး​များ​
မဟုတ်​ေသာ်လည်း​ စု​ေပါင်း​လိုက်သည့်​အခါ၌မူ ​ေပျာ်သည်ထက် ​ေပျာ်ချင်​ေသာစိတ်မျိုး​ တ​ေန့​တြခား​
ြပင်း​ထန်လာ၍ ယဉ်ယဉ်က​ေလး​နှင့်​ လူကိုဖျက်ဆီး​​ေသာ ​ေပျာ်နည်း​မျိုး​ဟူ၍ ကျွန်ုပ် မှတ်ချက်ချ
လိုက်သည်။ အြခား​လူများ​အတွက် မ​ေြပာတတ်၊ ကျွန်ုပ်နှင့်​ ကိုခင်​ေမာင်တင့်​တို့​မှာမူ ဤအတွက်
​ေြကာင့်​ အ​ေတာ် ဒဏ်ခံလိုက်ရပါသည်။ ဒဏ်ဟူသည်မှာ အြခား​မဟုတ်၊ အိုး​နှင့်​ဆန် မတန်​ေလာက်
​ေအာင် ပိုက်ဆံကုန်ကျြခင်း​ပင် ြဖစ်၏။ ကျွန်ုပ်မှာ ထိုစဉ်က လခနှင့်​ ဝတ္ထု​ေရး​ြခင်း​အတွက် စုစု​ေပါင်း​
၂ဝဝိ​ေကျာ် ရရှိပါလျက် (​ေငွ ၂ဝဝိသည် ထို​ေခတ်၌ အ​ေတာ်ြကီး​ အရာ​ေရာက်သည်။) ညတိုင်း​ ၅ကျပ်၊
၁ဝိ သံုး​ြဖုန်း​ချင်သည့်​အတွက် အဘယ်မှာ ​ေချာင်ချိနိုင်ပါအံ့​နည်း​။ ကျွန်ုပ်တို့​၏အြပစ်ကား​ အြခား​
မဟုတ်၊ လခတ​ေထာင်​ေကျာ်ရ​ေသာ အဂင်္လိပ်အရာရှိြကီး​များ​၏ ​ေပျာ်ပါး​နည်း​မျိုး​ကို ဘိလိြပန်ဆရာ
ကိုခင်​ေမာင်တင့်​၏ လမ်း​ြပြခင်း​အရ သွား​ရည်ကျ၍ အတုခိုး​မိြခင်း​ပင် ြဖစ်​ေလသည်။

ဟန်ြကီး​ပန်ြကီး​ လုပ်မိြခင်း​

ဤအ​ေတာအတွင်း​ ကျွန်ုပ်၏ ​ေြခဖျား​​ေထာက်​ေသာ အြပစ်က​ေလး​များ​လည်း​ ပါရှိ​ေသး​၏။ ၁၉၁၇-၂၀
ြပည့်​နှစ်များ​တွင် သူရိယ​ေန့​စဉ်သတင်း​စာအတွက် ဝတ္ထုများ​ကို ကျွန်ုပ်တ​ေယာက်တည်း​ 'ဒိုင်ခံ' ​ေရး​ရ
​ေသာအြဖစ်သို့​ ​ေရာက်ခဲ့​​ေလြပီ။ သူရိယ​ေန့​စဉ်သတင်း​စာ အယ်ဒီတာ ဦး​ဘက​ေလး​သည် အြခား​
စာ​ေရး​ဆရာများ​ ပို့​ြကသည့်​ ဝတ္ထုများ​ကိုလည်း​ မြကိုက်၊ ကျွန်ုပ်အား​လည်း​ ​ေရး​​ေပး​ဖို့​ မ​ေြပာချင်ပဲ
ြဖစ်​ေန၏။ ကျွန်ုပ်မှာလည်း​ ြမန်မာ့​ဗျူဟာဂျာနယ်၊ ြမန်မာ့​နုဂ္ဂဟဂျာနယ် စသည်တို့​တွင် ​ေဈး​နှုန်း​
​ေကာင်း​​ေကာင်း​နှင့်​ ​ေရး​ရ​ေသာ​ေြကာင့်​ သူရိယ​ေန့​စဉ်အတွက်မူ သူတို့​က​ေတာင်း​မှ ​ေရး​​ေပး​​ေတာ့​မည်
ဟု ဟန်ြကီး​ပန်ြကီး​လုပ်လာ၏။ ဤတွင် ဦး​ဘက​ေလး​သည် အြခား​စာ​ေရး​ဆရာတ​ေယာက် ​ေရး​သည့်​
ဝတ္ထုတပုဒ်ကို ​ေန့​စဉ်သတင်း​စာတွင် ထံုး​စံအတိုင်း​ ထည့်​​ေပး​လိုက်ရာ တလမျှမြကာမီ စာဖတ်သူ
များ​က ဝိုင်း​၍ဆူြကသြဖင့်​ ရပ်ပစ်လိုက်ရ၏။ သို့​နှင့်​ ကျွန်ုပ်အား​လည်း​ အ​ေရး​မခိုင်း​၊ ကျွန်ုပ်ကလည်း​
မဂ္ဂဇင်း​အတွက်သာ တာဝန်ရှိသူြဖစ်၍ ​ေန့​စဉ်သတင်း​စာအတွက် မခိုင်း​ပဲမ​ေရး​ဟု ​ေပကပ်​ေန၏။
သူရိယတိုက်တွင် အထက်ပိုင်း​လူြကီး​များ​ြဖစ်ြက​ေသာ ဦး​လှ​ေဖ၊ ဦး​ဘ​ေဖနှင့်​ ဦး​ဘက​ေလး​တို့​သည်
ကျွန်ုပ်ကဲ့​သို့​​ေသာ အြခား​လုပ်သား​များ​အ​ေပါ်တွင် ဗျူရိုကရက်ဆန်ြကသည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်​ေသာ
​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်က တမင်တကာ ကပ်ဖဲ့​လုပ်ြခင်း​ြဖစ်၏။ ကျွန်ုပ်နှင့်​အတူ နှစ်လခန့်​ အလုပ်လုပ်
သွား​ဘူး​သည့်​ ပီမိုး​နင်း​ကလည်း​ ဤအတိုင်း​ပင် ထင်ြမင်ချက်ရှိ၍ ကျွန်ုပ်အား​ ​ေြမှာက်​ေပး​ဘူး​သည်။
ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်၏အြပစ်ဟူ၍ မထင်။ အြခား​​ေနရာများ​တွင် သိပ်သည်း​စွာ ​ေနထိုင်တတ်ပါက
ကျွန်ုပ်ပင် မနိုင်​ေစဦး​၊ အရှံုး​ထွက်လိမ့်​မည်မထင်ပါ။ ယခုမှာ ရသမျှ​ေငွကို ကိုခင်​ေမာင်တင့်​နှင့်​အတူ
(​ေဖာ်ြပခဲ့​သည့်​နည်း​အတိုင်း​) လက်ကျန်မထား​ပဲ သံုး​ြဖုန်း​ပစ်ချင်တတ်သည့်​ ကျွန်ုပ်၏ အကျင့်​ဆိုး​
​ေြကာင့်​ အညံ့​ခံခဲ့​ရဘူး​ပါသည်။

အဆင်မ​ေြပမှုများ​

သူရိယတိုက်နှင့်​ ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်အညံ့​ခံခဲ့​ရပံု အြခင်း​အရာကို မ​ေဖာ်ြပမီ သူရိယတိုက်သား​
အချို့​နှင့်​ ကျွန်ုပ် အဆင်မ​ေြပမှုက​ေလး​များ​ရှိပံုကို ​ေဖာ်ြပပါဦး​မည်။ သူရိယအယ်ဒီတာအဖွဲ့​တွင်
ကျွန်ုပ်သည် လခအြကီး​ဆံုး​ မဟုတ်​ေသာ်လည်း​ (ဦး​ဘ​ေဖနှင့်​ ဦး​လှ​ေဖ ၃ဝဝိ မျှစီလည်း​​ေကာင်း​၊
ဦး​ဘက​ေလး​ ၁ဂဝိမျှလည်း​​ေကာင်း​၊ လွယ်အိတ်ဦး​ဘလှိုင်နှင့်​ သူြကီး​​ေဂဇက်ဦး​ခင်​ေမာင်တို့​မှာ ကျွန်ုပ်
နှင့်​ ပိန်မသာလိမ်မသာမျှလည်း​​ေကာင်း​၊ ကိုဘသန်း​မှာ ကျွန်ုပ်နှင့်​ တန်း​တူမျှလည်း​​ေကာင်း​ ရရှိြက
သည်။ တိုက်အုပ်နှစ်​ေယာက်မှတပါး​) ကျွန်ုပ်မှာ ဝတ္ထုများ​နှင့်​ အြခား​စာ​ေပများ​ ​ေရး​သား​ြခင်း​​ေြကာင့်​
ဝင်​ေငွအ​ေကာင်း​ဆံုး​တ​ေယာက် ြဖစ်​ေန၏။ ရန်ကုန်သား​တ​ေယာက်မဟုတ်ပဲ မ​ေန့​တ​ေန့​ကမှ ရန်ကုန်
သို့​ ​ေရာက်လာသူြဖစ်သည်နှင့်​ ွြကား​လိုလှ၍မဟုတ်၊ အညာသား​တ​ေယာက်အ​ေနြဖင့်​ အထင်​ေသး​မခံရ
​ေစြခင်း​ငှာ ​ေတာ်​ေတာ်ြကီး​ ​ေြပာင်​ေြပာင်လက်လက် ဝတ်ဆင်​ေလ့​ရှိ၏။ (ထို​ေခတ်မှာ ဤ​ေခတ်နှင့်​မတူ၊
​ေယာကျာ်း​ချင်း​ အြပိုင်ဝတ်​ေသာ​ေခတ်ြဖစ်၏။) ဤ​ေခတ်တွင် ​ေခါင်း​​ေပါင်း​လည်း​ ​ေနရာတိုင်း​
မ​ေပါင်း​ြက၊ ချည်လံုချည်နှင့်​ ဘံုဘိုင်ဖိနပ်​ေလာက်ြဖင့်​ ြပီး​ြကသူများ​​ေသာ်လည်း​ ထို​ေခတ်၌မူ
စာ​ေရး​စာချီ အတန်း​အစား​လူများ​သည် ကိုယ်တိုင်​ေပါင်း​ရ​ေသာ ဘီ​ေအ​ေပါင်း​ (​ေမာင့်​ကျက်သ​ေရ
​ေခါင်း​​ေပါင်း​မဟုတ်) ပိုး​၊ သို့​မဟုတ် သက္ကလပ်၊ သို့​မဟုတ် တာဖက်တာအကင်္ျီ၊ ​ေနာ်န်ထရက်၊
သို့​မဟုတ် ဆက္ကဇံုး​ စ​ေသာ ဖိနပ်​ေကာင်း​များ​ကို လူတိုင်း​လို ဝတ်ဆင်ြကသည်။

ကျွန်ုပ်၏ အသက်တာတ​ေလျှာက်လံုး​တွင် (ထို​ေခတ်ကကဲ့​သို့​ ရန်ကုန်ြမို့​၌ ​ေယာက်ျား​ချင်း​ အဝတ်
ြပိုင်​ေသာ​ေခတ်ကို မြကံုခဲ့​ရဘူး​​ေပ) တိုက်အုပ်ဦး​လှ​ေဖမှာ ပိုး​သား​​ေတာင်ရှည်ကို ​ေန့​တိုင်း​ဝတ်၍
လံုချည်နှင့်​ အလုပ်တက်​ေသာ​ေန့​ပင် မြမင်ဘူး​​ေချ။ အယ်ဒီတာ ဦး​ဘက​ေလး​လည်း​ ပိုး​လံုချည်
'ထည်လဲ' နှင့်​ သစ်လွင်​ေသာ အကင်္ျီ၊ ဖိနပ်များ​ကို ​ေန့​တိုင်း​ဝတ်၏။ ဦး​ဘ​ေဖကား​ (​ေငွစုသမား​
တ​ေယာက်ြဖစ်၍) အဝတ်အစား​ဘက်တွင် သင့်​တင့်​ရံုမျှ ဝတ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်မူကား​ ဝင်​ေငွ
​ေကာင်း​သည့်​ြပင် 'အညာသား​' ကို အထင်​ေသး​မခံနိုင်သည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ ဦး​ဘက​ေလး​ စ​ေသာ
လူစုထက် မညံ့​​ေအာင် ဝတ်ဆင်ခဲ့​သည်။ ကျွန်ုပ်၏ ဂိုက်ဆိုက်​ေြပာင်း​လဲလာြခင်း​ကို ြမင်ြကရ​ေသာ
အခါ ကျွန်ုပ်အား​ မျက်နှာထား​တမျိုး​နှင့်​ ြကည့်​ြကသည်ဟု ကျွန်ုပ်ထင်သည်။ သူတို့​​ေရှ့​မှ ကျွန်ုပ်
ြဖတ်သွား​၍ လွန်လာြပီး​မှ ရုတ်တရက် ဖျပ်ကနဲ လှည့်​ြကည့်​လိုက်​ေသာအခါ သူတို့​အချင်း​ချင်း​
'မျက်စပစ်' ြပြခင်း​ကို ကျွန်ုပ် ြမင်လိုက်ရဘူး​သည်။ မှား​သည်ြဖစ်​ေစ၊ မှန်သည်ြဖစ်​ေစ ကျွန်ုပ်အား​
အြခား​တိုက်သား​များ​က ဝိုင်း​ြပီး​ မနာလိုလျက်ရှိသည်ဟု ကျွန်ုပ် အထင်​ေရာက်လျက်ရှိ​ေလြပီ။