​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

အြပန်အလှန် အကဲခတ်ြခင်း​

အလယ်၌ရှိ​ေသာ အုတ်​ေကျာင်း​ထဲသို့​ ဝင်သွား​ြက​ေသာအခါ ခန်း​မ​ေဆာင်ြကီး​ထဲတွင် တပါး​တည်း​
စာြကည့်​လျက်ရှိ​ေသာ ဆရာ​ေတာ်ဦး​ဝိသုဒ္ဓနှင့်​ ​ေတွ့​၍ ဝတ်ချြက၏။ ဆရာ​ေတာ်မှာ သက်​ေတာ်
၅ဝခန့်​ရှိ၍ ဣ​ေြန္နရင့်​ကျက်ြခင်း​ကို ချက်ချင်း​ပင် ကျွန်ုပ်အကဲခတ်မိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့​ဝင်လာြခင်း​ကို
တ​ေယာက်စီြကည့်​ဟန် လက္ခဏာမရှိ၊ အား​လံုး​ကို သိမ်း​ကျံူး​၍ြကည့်​လိုက်ပံုရသည်။ ဝတ်ချြပီး​​ေနာက်
ကျွန်ုပ်ကိုလိုက်ပို့​​ေသာ ဒကာြကီး​သည် ဆရာ​ေတာ်နှင့်​သိကျွမ်း​ြပီး​ြဖစ်၍ လာ​ေရာက်​ေသာကိစ္စကို
​ေလျှာက်ထား​၏။ စကား​ဆံုး​သည်နှင့်​တြပိုင်နက် ဆရာ​ေတာ်သည် မည်သူ့​အား​မျှမြကည့်​ပဲ ဦး​​ေခါင်း​
ငံု့​လျက် မိန့်​​ေတာ်မူသည်မှာ ဤတဝါအဖို့​၌ ဆရာ​ေတာ်မှာ တပါး​တည်း​ (ဧကစာ) သီတင်း​သံုး​မည်ဟု
စိတ်ကူး​ရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​ မည်သူ့​ကိုမျှ လက်ခံဖို့​ အြကံမရှိ​ေြကာင်း​၊ အချို့​​ေသာရဟန်း​များ​သည်
​ေတာ​ေကျာင်း​ဆို​ေသာ်လည်း​ ရွာထဲသို့​ထွက်၍ ပွဲြကည့်​ြခင်း​၊ ဟိုအိမ်သည်အိမ် လည်ပတ်ြခင်း​
စသည်တို့​​ေြကာင့်​ မ​ေကာင်း​သတင်း​ ြဖစ်ခဲ့​ရ​ေြကာင်း​၊ သို့​ြဖစ်၍ အား​ပင်နာ​ေသာ်လည်း​ အနည်း​ဆံုး​
ဤတဝါအတွက် တပါး​တည်း​​ေနမည်ြကံစည်​ေြကာင်း​ မိန့်​​ေတာ်မူ​ေလ၏။

ကျွန်ုပ်မှာ ဤ​ေကျာင်း​၏အ​ေြခအ​ေနကို အလွန်ြကိုက်လှသြဖင့်​ ​ေနရ​ေချ​ေတာ့​မည်ဟု ဝမ်း​သာလျက်
ရှိစဉ် ဤစကား​ကို ြကား​ရ​ေသာအခါ လွန်စွာအား​​ေလျာ့​လျက်ရှိ၏။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်မူကား​
မည်သို့​မျှ ​ေလျှာက်ထား​ြခင်း​မြပုပဲ ဆိတ်ဆိတ်ထိုင်​ေန၏။ ဒကာြကီး​ကမူ ဦး​ပဥ္စင်း​မှာ အြခား​ပုဂ္ဂိုလ်
များ​နှင့်​ တူမည်မဟုတ်​ေြကာင်း​၊ ​ေလာကြကီး​ကို တကယ်ြငီး​​ေငွ့​၍ ရဟန်း​​ေဘာင်သို့​ ​ေရာက်လာြခင်း​
ြဖစ်​ေြကာင်း​များ​နှင့်​ ​ေလျှာက်ထား​​ေလ၏။ ဆရာ​ေတာ်သည် မူလကတည်း​က ြငင်း​ပယ်မည်ဟု
ဆံုး​ြဖတ်ထား​၍ အား​နာသည့်​လက္ခဏာနှင့်​ ကျွန်ုပ်ကိုမြကည့်​ပဲ မျက်စိချင်း​ ​ေရှာင်လွှဲထား​ြခင်း​
ြဖစ်ဟန်ရှိ​ေပရာ ဒကာက တင်​ေလျှာက်သည်တွင်မှ ဦး​​ေခါင်း​​ေမာ်ြကည့်​၍ ကျွန်ုပ်နှင့်​ မျက်နှာချင်း​
ဆိုင်မိြက​ေလ၏။ ွြကား​၍​ေရး​သည်မဟုတ်၊ မျက်နှာချင်း​ဆိုင်လိုက်မိြကကတည်း​က ဆရာ​ေတာ်
စိတ်​ေြပာင်း​လဲသွား​ြခင်း​ကို ကျွန်ုပ် ြမင်လိုက်ရသည်။ ဆရာ​ေတာ်သည် မန္တ​ေလး​ဘုရား​ြကီး​တိုက်မှ
ဆရာ​ေတာ်ြကီး​ကဲ့​သို့​ ရဟန်း​ပီသ​ေသာ ကျွန်ုပ်၏ဣ​ေြန္နကို ြမင်​ေလသ​ေလာ၊ သို့​တည်း​မဟုတ်
လက်သင့်​မခံနိုင်ဆို၍ ဝမ်း​နည်း​​ေသာ ကျွန်ုပ်၏မျက်နှာထား​ကို ြမင်​ေသာ​ေြကာင့်​​ေပ​ေလာ မ​ေြပာတတ်၊
ဆရာ​ေတာ်သည် ကျွန်ုပ်နှင့်​ မျက်လံုး​ချင်း​ဆိုင်လိုက်လျှင်ပင် မျက်နှာထား​​ေြပာင်း​လဲသွား​ြခင်း​ကို
ထင်ရှား​စွာ ြမင်လိုက်ရ၏။ '​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​' ဟု ကျွန်ုပ် ​ေအာက်​ေမ့​လိုက်သည်။ ဆရာ​ေတာ်က ဧကစာ
​ေနမည် ြကံ​ေသာ်လည်း​ ဤသို့​​ေသာပုဂ္ဂိုလ်မျိုး​နှင့်​ အတူ​ေနရလျှင် ​ေနနိုင်ပါသည်ဟုဆိုကာ
လက်ခံလိုက်​ေလသည်။ ထို့​​ေနာက် ဆရာ​ေတာ်သည် ထိုင်ရာမှထ၍ ​ေကျာင်း​များ​ကို လိုက်ြပကာ
ြကိုက်​ေသာ​ေကျာင်း​ကို ​ေနနိုင်​ေြကာင်း​​ေြပာသည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်လည်း​ နီး​ရာ​ေကျာင်း​တ​ေကျာင်း​ကို
​ေရွး​လိုက်သည်။