​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ဓူတင်​ေဆာင်လို​ေသာအြကံ

​ေရှ့​သို့​ တဆင့်​တက်ဖို့​ စိတ်ကူး​​ေသး​၏။ ရဟန်း​ြပုစဉ်ကမူ ကိစ္စြပီး​သည်အထိ အား​ထုတ်ရန်ဟူ​ေသာ
အြကံြဖင့်​ ြပုခဲ့​၏။ ဝတ်ြပီး​သည့်​​ေနာက်၌ကား​ မိမိသိသမျှတရား​ကို ရွာသား​များ​အား​ ​ေဟာ​ေြပာ
ချင်​ေသာဆန္ဒ ြဖစ်​ေပါ်လာ၏။ ကျွန်ုပ်​ေဟာမည့်​တရား​ကား​ အြခား​​ေသာဘုန်း​ြကီး​များ​ ​ေဟာသည့်​
တရား​မျိုး​မဟုတ်၊ ငါြပုတ်ဖို့​တရား​ြဖစ်၍ ထူး​ဆန်း​သည်။ ထူး​ဆန်း​​ေသာတရား​ကို ​ေဟာလျှင်
​ေဟာ​ေြပာသူအ​ေပါ်၌ ယံုြကည်မှု (သဒ္ဓါ) ရှိမှြဖစ်မည်၊ ရွာသား​များ​က ''တို့​ရွာက အဂင်္လိပ်​ေကျာင်း​
ဆရာပဲ၊ တ​ေန့​က ​ေြပာင်း​သွား​ြပီး​ အခုြပန်လာတာပဲ'' ဟုဆိုကာ အထင်​ေသး​ြကမည်ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်၏
တရား​ စွံဖို့​ခဲယဉ်း​လိမ့်​မည်။ သို့​ဆိုလျှင် ၎င်းတို့​သဒ္ဓါထက်​ေအာင် မည်ကဲ့​သို့​လုပ်ရမည်နည်း​
စသည်ြဖင့်​ စဉ်း​စား​၏။ အြကံတခု​ေပါက်သည်ကား​ ဒကာဒကာမများ​သည် ဓူတင်​ေဆာင်ပုဂ္ဂိုလ်များ​ကို
ြကည်ညိုတတ်ြကသည်။ ငါကိုယ်တိုင် ဓူတင်​ေတရသကို​ေဆာင်လျှင် သဒ္ဓါတိုး​တက်ြက၍ ငါ့​တရား​ကို
ယံုြကည်စွာနာြကလိမ့်​မည်ဟု အြကံြဖစ်၏။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်သည် ရဟန်း​ဒကာ ဦး​စုနှင့်​ကိုညှင်း​တို့​
အား​ တိုင်ပင်၍ ​ေရှး​ဦး​စွာ သုသာန်ဓူတင်​ေဆာင်ြပီး​ သင်း​ချိုင်း​၌​ေနမည်ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ တဲက​ေလး​
ငယ်ငယ်တခု ​ေဆာက်​ေပး​ဖို့​ ​ေြပာ၏။ ကိုညှင်း​က သ​ေဘာကျပံုရ​ေသာ်လည်း​ လူြကီး​ြဖစ်​ေသာ ဦး​စုက
ခပ်ြပံုး​ြပံုး​မျက်နှာထား​နှင့်​ ''စစချင်း​ သိပ်မလုပ်ပါနဲ့​အံုး​ ဦး​ပဥ္စင်း​၊ ​ေြဖး​​ေြဖး​လုပ်ပါ'' ဟု ​ေလျှာက်၏။
သူ၏မျက်နှာထား​ကို ကျွန်ုပ် အဓိပ္ပာယ်​ေကာက်ပံုမှာ ''​ေသာက်​ေသာက်စား​စား​ ​ေနလာခဲ့​ြပီး​ အခုမှ
သိပ်အစွမ်း​ြပချင်သကိုး​'' ဟု ကျွန်ုပ်နား​လည်သည်။ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုစစ်လိုက်​ေသာ် အစွမ်း​ြပချင်​ေသာ
ရည်ရွယ်ချက်လည်း​ အထိုက်အ​ေလျာက် ပါရှိပံုရသည်။ ဤတွင်မူကား​ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ့်​ဟာကိုယ်
ရှက်တတ်တတ်ြဖစ်လာသည်နှင့်​ ဓူတင်​ေဆာင်ြခင်း​နှင့်​တကွ ဓမ္မကထိကြဖစ်ဖို့​ အြကံအစည်ကိုပါ
လက်​ေလျှာ့​လိုက်ပါ​ေတာ့​သည်။