​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

စမ်း​သပ်မှု

ကျွန်ုပ်သည် အသက် ၂၅နှစ်အရွယ်​ေလာက်က ဒုတိယအိမ်​ေထာင်နှင့်​ ဝက်လက်တွင် မိဘများ​နှင့်​
အတူ​ေန၍ စာ​ေရး​ဆရာြဖစ်ခါနီး​၌ စာအ​ေြမှာက်အြမား​ ဖတ်ရှုလျက်ရှိစဉ် သတိပဌာန်သုတ္တန်ကျမ်း​ကို
ဖတ်ရှုဘူး​၏။ ၎င်းကျမ်း​၌ ဗုဒ္ဓက မည်သူမဆို ဤကျမ်း​တွင် ငါ​ေဟာသည့်​အတိုင်း​ ခုနှစ်ရက်မျှ
အား​ထုတ်ြငား​အံ့​၊ ရဟန္တာ​ေသာ်လည်း​​ေကာင်း​၊ အနာဂါမ်​ေသာ်လည်း​​ေကာင်း​ ြဖစ်နိုင်သည်ဟု ဝန်ခံ
ထား​ြခင်း​ကို ​ေတွ့​ရ၏။ ဤတွင် ကျွန်ုပ် အြကံြဖစ်သည်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များ​သည် မဂ်တရား​
ဖိုလ်တရား​တို့​၏ မွန်ြမတ်ြခင်း​အ​ေြကာင်း​ကို သူ​ေရာငါပါ ​ေြပာတတ်ြက​ေသာ်လည်း​ ခုနှစ်ရက်မျှ
​ေလာက် အတွက်ပင် ဤနည်း​အတိုင်း​ စမ်း​သပ်အား​ထုတ်သူ မ​ေတွ့​ရသည်မှာ အံ့​ဩဖို့​​ေကာင်း​သည်၊
ငါမူကား​ တ​ေန့​​ေန့​ အခွင့်​သာ​ေသာအခါတွင် ဤနည်း​အတိုင်း​ စမ်း​သပ်အား​ထုတ်ြကည့်​မည်၊
ြဖစ်ချင်ြဖစ်၊ မြဖစ်ချင်​ေန၊ မ​ေသမီအတွင်း​ အနည်း​ဆံုး​ တြကိမ်ြဖစ်​ေစ စမ်း​ြဖစ်​ေအာင် စမ်း​ြကည့်​မည်
ဟူ၍ ဆံုး​ြဖတ်ခဲ့​ဘူး​​ေလသည်။

၁၉၂၅ခုနှစ်တွင် တညဉ့်​သ၌ ကျွန်ုပ်သည် မန်ကျည်း​တံုရွာတွင် မိဘများ​နှင့်​ ​ေဆွး​​ေနွး​လျက်ရှိစဉ်
၁၉၁၄ခုနှစ်က ြဖစ်ခဲ့​ဘူး​​ေသာ စိတ်အြကံကို သတိရသည်နှင့်​ ဤညဉ့်​မှာပင် အစြပု၍ ခုနှစ်ရက်
အား​ထုတ်​ေတာ့​မည်ဟု အဓိဌာန်ြပုလိုက်ပါ​ေတာ့​သည်။ ဟုတ်မှန်သည့်​အတိုင်း​ ဖွင့်​၍​ေရး​ရလျှင်
ကျွန်ုပ်သည် ထိုညဉ့်​၌ မဂ်ဖိုလ်ကိုလည်း​​ေကာင်း​၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း​​ေကာင်း​ လိုချင်လှ​ေသာ​ေြကာင့်​
မဟုတ်၊ (ြပတ်သား​စွာ စဉ်း​စား​​ေလ့​ရှိ​ေသာ ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ ဘာမှန်း​မသိ​ေသာ အရာတခုကို
လိုချင်သည်ဆိုြခင်း​မှာ အဓိပ္ပါယ်မရှိ) ကျွန်ုပ်၏ ဆရာမိဘနှင့်​တကွ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အ​ေပါင်း​တို့​
တ​ေြပာတည်း​​ေြပာ၍ တ​ေဟာတည်း​​ေဟာလျက်ရှိြက​ေသာ မဂ်တရား​၊ ဖိုလ်တရား​၊ နိဗ္ဗာန်တရား​တည်း​
ဟူ​ေသာ အြခင်း​အရာသည် ဘယ်လိုဟာမျိုး​ ြဖစ်သည်ကို သိစမ်း​ချင်သည်၊ သိ​ေအာင်လုပ်မည်၊
များ​များ​မတတ်နိုင်လျှင် ခုနှစ်ရက်​ေတာ့​လုပ်မည်ဆို​ေသာ ရည်ရွယ်ချက်ြဖင့်​ စတင်အား​ထုတ်ခဲ့​ြခင်း​
ြဖစ်ပါသည်။ အား​ထုတ်ပံုအား​ထုတ်နည်း​မှာမူ ​ေဆာင်း​ပါး​များ​၌သာမက ကျမ်း​တ​ေစာင်တဖွဲ့​ပင်
​ေရး​ထုတ်ခဲ့​ြပီြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဤ​ေနရာတွင် အြဖစ်အပျက်သက်သက်မျှကိုသာ ​ေဖာ်ြပပါ​ေတာ့​မည်။