၁၂၀။ ဝမ်းသာြကပံု

ဝမ်း​သာြကပံု
သူ၏မျက်နှာ၌ ဤမျှ​ေလာက် ​ေခါင်​ေခါင်ခန်း​ခန်း​ ခရီး​ကွာလှမ်း​​ေသာအရွယ်သို့​ ကျွန်ုပ် လိုက်လာ
လိမ့်​မည် မထင်​ေသာ​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်နှင့်​တူ​ေသာ လူတ​ေယာက်အ​ေနြဖင့်​ ​ေငး​ြကည့်​ြခင်း​၊ ထို့​​ေနာက်မှ
ကျွန်ုပ်ပါတကား​ဟု မှတ်မိ၍ ဝမ်း​သာြခင်း​၊ လာမှလာပ​ေလဟု အံ့​ဩြခင်း​၊ ထပ်​ေလာင်း​၍
ဝမ်း​သာြခင်း​၊ အား​ရြခင်း​၊ ​ေကျနပ်ြခင်း​၊ နှစ်သိမ်ြခင်း​ စ​ေသာ အြခင်း​အရာများ​သည် သူ့​ထက်ငါ
တလှည့်​စီလည်း​​ေကာင်း​၊ အလုအယက်လည်း​​ေကာင်း​ ထင်ရှား​စွာ ​ေဖာ်ြပလျက်ရှိြခင်း​ကို ကျွန်ုပ်
​ေတွ့​ရသည်။ ​ေနာက်ဆံုး​တွင်မှ ကိုသိန်း​​ေဖသည် ​ေရစိုြကီး​နှင့်​ ​ေြပး​တက်လာ၍ (ဗိုလ်ဆန်ဆန်
လူတ​ေယာက် ြဖစ်သည့်​အတိုင်း​) ကျွန်ုပ်အား​ ​ေပွ့​ဖက်​ေလရာ ဗိုလ်မဆန်​ေသာ ကျွန်ုပ်ကမူ ကျွန်ုပ်၏
အဝတ်များ​ စိုရွှဲမည်ကို စိုး​သည်နှင့်​ ခပ်ကာကာ လုပ်​ေနမိပါ​ေသး​သည်။ ထို့​​ေနာက် ကျွန်ုပ်ပါ
​ေရဆင်း​ချိုး​၍ လူငယ်က​ေလး​များ​သဖွယ် ​ေရကူး​ြပိုင်ြခင်း​၊ ​ေရနှင့်​ပက်ကစား​ြခင်း​ စသည်ြဖင့်​
အား​ရ​ေအာင် ​ေဆာ့​ြကြပီး​မှ တက်လာြက၏။

ကိုသိန်း​​ေဖသည် အိမ်ရှင်သစ်ကုန်သည်အား​ ဟင်း​​ေကာင်း​များ​ အထူး​တလည် ရှာ​ေဖွချက်ြပုတ်ရန်
မှာထား​၍ ခရီး​ထွက်​ေသာအခါ၌ အြမဲပါ​ေသာ ဘရန်ဒီပုလင်း​ြဖင့်​ နံနက်စာ စား​​ေသာက်ြကရာ
အြမိန်ရှက်ဆံုး​​ေသာ နံနက်စာတနပ်အ​ေနြဖင့်​ နှစ်​ေယာက်လံုး​ မှတ်တမ်း​တင်မိြကပါသည်။ (ကိုသိန်း​​ေဖသည် လည်း​​ေကာင်း​၊ ကျွန်ုပ်သည်လည်း​​ေကာင်း​ နံနက်ခင်း​တွင် ​ေသာက်ရိုး​ထံုး​စံ မရှိ​ေသာ်လည်း​
ထို​ေန့​မှာမူ သူကလည်း​ အလုပ်နား​မည်၊ ကျွန်ုပ်ကလည်း​ ခရီး​ပန်း​သြဖင့်​ တ​ေရး​အိပ်မည်ဆိုကာ
ဗိုက်ကား​​ေအာင်စား​ဖို့​ 'ြမိန်​ေဆး​' ​ေသာက်ြကြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။) ထိုညဉ့်​၌ ကိုသိန်း​​ေဖနှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​
စကား​​ေြပာလိုက်ြကပံုမှာ ထိုရွာ၌ ​ေြပာစမှတ်ြဖစ်ကျန်ရစ်သည်ဟု ြကား​သိရ​ေလသည်။ ၎င်း ရွာသား​
များ​မှာ တညလံုး​ မအိပ်တမ်း​ စကား​​ေြပာ​ေသာ သူငယ်ချင်း​နှစ်​ေယာက်ဟူ၍ ြကံုဘူး​ြကဟန် မတူ​ေပ။
''သမီး​ရည်း​စား​လဲ မဟုတ်ဗျာ၊ ​ေယာက်ျား​အချင်း​ချင်း​ ဒီ​ေလာက်​ေတာင် ​ေြပာနိုင်တာများ​ အံ့​ဩပါရဲ့​''
ဟု ​ေြပာရစ်ြကသည် ဆို၏။

0 responses to “ ၁၂၀။ ဝမ်းသာြကပံု ”

Leave a Reply