​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ဆင်​ေကာက်ြခင်း​၏အန္တရာယ်

တည​ေန၌ ကျွန်ုပ်သည် နမ်း​​ေပါင်း​ရွာအနီး​တဝိုက်တွင် လမ်း​​ေလျှာက်လျက်ရှိစဉ် ဆင်ဦး​စီး​ ကိုြမသည်
ချွန်း​က​ေလး​ကိုကိုင်လျက် လမ်း​​ေလျှာက်လာြခင်း​ကို​ေတွ့​ရ၍ ​ေမး​ြကည့်​ရာ 'ဆင်​ေကာက်' သွား​မည်ဟု
​ေြပာသည်နှင့်​ ကျွန်ုပ်လည်း​ လိုက်သွား​၏။ ဆင်များ​မှာ အြခား​တိရစ္ဆာန်များ​ကဲ့​သို့​ အစာ​ေကျွး​ဖို့​
မလိုပဲ နံနက်​ေစာ​ေစာလွှတ်လိုက်ြပီး​ ည​ေနခင်း​တွင် '​ေကာက်' ယူရ​ေလသည်။ လွှတ်ခါနီး​၌
လက်နှစ်ဘက်ကို သံြကိုး​ရှည်တ​ေချာင်း​ြဖင့်​ ထူး​ခတ်၍ ြကိုး​တန်း​လန်း​နှင့်​ လွှတ်လိုက်ြခင်း​ြဖစ်၏။
​ေရှ့​လက်များ​ကို ထူး​ခတ်ထား​သည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ ဆင်သည် ​ေြခလှမ်း​ကျဲကျဲ မလှမ်း​နိုင်သြဖင့်​
တ​ေန့​အတွင်း​ ခရီး​​ေဝး​စွာ မသွား​နိုင်ပဲရှိရာ တန်း​လန်း​ကျလျက်ရှိ​ေသာ သံြကိုး​ရှည်ကလည်း​
ဆင်သွား​​ေသာလမ်း​ကို ညွှန်ြပလျက်ရှိ​ေလသည်။ သို့​ြဖစ်၍ ဆင်​ေကာက်​ေသာ ည​ေနခင်း​အချိန်တွင်
ဆင်ဦး​စီး​သည် သံြကိုး​​ေြကာင်း​ြကီး​အတိုင်း​ လိုက်ြခင်း​အား​ြဖင့်​ ဆင်ရှိ​ေသာ​ေနရာသို့​ ​ေရာက်နိုင်
​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်နှင့်​ဆင်ဦး​စီး​သည် ရွာမှထွက်ကတည်း​က ထင်ရှား​စွာ​ေပါ်လျက်ရှိ​ေသာ သံြကိုး​
​ေြကာင်း​ြကီး​အတိုင်း​ စကား​တ​ေြပာ​ေြပာနှင့်​ လိုက်သွား​ြက၏။ ​ေြပာြက​ေသာအ​ေြကာင်း​အရာမှာ အြခား​
မဟုတ်၊ ဆင်ဦး​စီး​အလုပ်နှင့်​ ဆင်များ​၏သဘာဝအ​ေြကာင်း​ပင် ြဖစ်​ေလသည်။ တမိုင်​ေကျာ်​ေကျာ်
နှစ်မိုင်ခန့်​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ ဆင်ဦး​စီး​၏ စိုး​ရိမ်မကင်း​ရှိ​ေသာ အမူအရာကို ကျွန်ုပ် ြမင်ရသည်နှင့်​
​ေမး​ြကည့်​ရာ သူ၏ဆင်မသည် အခါတိုင်း​ဆိုပါက ဤမျှ​ေလာက်အကွာအ​ေဝး​တွင် ​ေတွ့​တတ်၍ ယ​ေန့​
မ​ေတွ့​ရသည်မှာ ထူး​ြခား​​ေြကာင်း​ ​ေြပာြပ၏။ ကျွန်ုပ်မှာ သူ၏စကား​​ေြကာင့်​ အနည်း​ငယ်
စိတ်မသက်သာ​ေသာ်လည်း​ ခရီး​​ေဝး​​ေဝး​ လမ်း​​ေလျှာက်ရရံုြပင်မရှိဆိုကာ ​ေြဖဆည်နိုင်ပါသည်။
ဆက်လက်၍ ​ေလျှာက်ြက​ေသာအခါ ဆင်ဦး​သည် မြကာခဏ ရပ်ကာရပ်ကာ နား​စွင့်​၏။
''ဘာလုပ်တာလဲ'' ဟု ကျွန်ုပ်က​ေမး​ရာ ''ခ​ေလာက်သံကို နား​​ေထာင်ရသည်'' ဟု​ေြပာ၏။ မိုင်ဝက်ခန့်​မျှ
ဆက်လက်​ေလျှာက်လာြကသည်တွင်မှ ခ​ေလာက်သံ တချက်တချက် သဲ့​သဲ့​က​ေလး​ြကား​ရ၍ ကျွန်ုပ်
အား​တက်လာ၏။ ခ​ေလာက်သံသည် တြဖည်း​ြဖည်း​ ကျယ်သည်ထက်ကျယ်လာ၍ ကျွန်ုပ်တို့​လည်း​
ခပ်သုတ်သုတ်​ေလျှာက်လာြကစဉ် ​ေတာ်​ေတာ်နီး​ကပ်လာသည်ထင်ကာမှ ြဗုန်း​ကနဲ အသံတိတ်သွား​၏။
ဤတွင် ဆင်ဦး​စီး​သည် ကျွန်ုပ်အား​ လက်ြပကာအချက်​ေပး​၍ တန့်​ရပ်ခိုင်း​သည်နှင့်​ စိုး​ရိမ်စွာြဖင့်​
ရပ်လိုက်ရ၏။ ခ​ေလာက်သံသည် ငါး​စက္ကန့်​​ေလာက်တွင် တချက်တချက် ြကား​လာခဲ့​ရာမှ ယခုမူ
တမိနစ်ခန့်​ တိတ်ဆိတ်လျက်ရှိ​ေလြပီ။

''ဘာြဖစ်တာလဲဗျ ကိုြမ''
''ခ​ေလာက်သံ တိတ်သွား​တာက ဘာ​ေြကာင့်​လဲဗျာ''
''ဆင်ရိုင်း​နဲ့​​ေတွ့​လျှင် ဆင်မက ခ​ေလာက်သံမြကား​ရ​ေအာင် လည်ပင်း​နဲ့​ညှပ်ထား​တတ်တယ် ဆရာ''
''သူ့​ကို လူမ​ေတွ့​​ေစရ​ေအာင်လို့​လား​''
''ဟုတ်တာ​ေပါ့​၊ သူတို့​ဘာသာဘာဝ ​ေပျာ်ြမူး​ချင်တာ​ေပါ့​ ဆရာ''
''ဒါြဖင့်​ ကျုပ်တို့​ ဘယ့်​နှယ်လုပ်ပါ့​မယ်''
''ဆင်ရိုင်း​နဲ့​​ေတွ့​ရိုး​မှန်လျှင် လိုက်တတ်တယ်ဆရာ၊ သစ်ပင်​ေပါ်တက်​ေပ​ေတာ့​''
''သူတို့​ချင်း​ 'လိုက်' တာကို တက်ြကည့်​ဖို့​လား​ဗျာ''
''သူတို့​ချင်း​လဲ လိုက်တယ်၊ လူကိုလဲ လိုက်တတ်တာပဲ''
ကျွန်ုပ်ကား​ အ​ေတာ်လန့်​သွား​​ေလြပီ။ သို့​​ေသာ် လွန်ြပီး​အြဖစ်ကို ​ေတွး​ပူြပီး​ ငါလိုက်ခဲ့​မိြခင်း​ကား​
မှား​​ေလြပီဟု မိမိကိုယ်ကို အြပစ်ဆိုတတ်​ေသာဝါသနာ မရှိသည်အ​ေလျာက် ရွက်ဖျင်ဖိနပ်က​ေလး​ကို
ကပျာကယာချွတ်၍ အတက်ရလွယ်​ေသာ သစ်ပင်တပင်​ေပါ်သို့​ တက်​ေလ၏။
''နို့​ ခင်ဗျား​​ေကာဗျ''
''ကျွန်​ေတာ်က​ေတာ့​ ဆင်မကို သွား​ြကည့်​ရအံုး​မယ် ဆရာ၊ ဒီထက်ြမင့်​ြမင့်​ မတက်နိုင်ဘူး​လား​ ဆရာ''
''ဒီ​ေလာက်ဆို မလွတ်​ေသး​ဘူး​လား​''
''လွတ်​ေတာ့​ လွတ်ပါတယ်၊ ခပ်ြမင့်​ြမင့်​တက်ြပီး​ ဆင်မကို​ေမျှာ်ြကည့်​လျှင် ြမင်နိုင်မလား​လို့​ပါ''
ကျွန်ုပ်မှာ ဘုန်း​ြကီး​​ေကျာင်း​သား​ဘဝကတည်း​က သစ်ပင်တက်ြခင်း​အလုပ်၌ အ​ေတာ် အ​ေလ့​အကျင့်​
ရှိခဲ့​သည်ြဖစ်၍ (ငယ်စဉ်က တက်ခဲ့​ြခင်း​များ​သည် အချက်ထဲတွင် အသံုး​ဝင်တတ်လှသည်။)
သစ်ပင်ြကီး​​ေပါ်သို့​ တက်နိုင်သမျှ ြမင့်​​ေအာင်တက်ြပီး​ ယခင်က ခ​ေလာက်သံြကား​ရာဘက်သို့​
​ေမျှာ်ြကည့်​လိုက်ရာတွင် ကိုင်း​​ေတာြကီး​တခုထဲ၌ မည်း​မည်း​ြကီး​ရှိ​ေသာ အရာဝတ္ထုြကီး​နှစ်ခုကို ြမင်ရ
​ေလ၏။

''မည်း​မည်း​ြကီး​​ေတွ ြမင်တယ်ဗျို့​၊ ဆင်နှစ်​ေကာင်နဲ့​တူတယ်''
''ဟုတ်လိမ့်​မယ်ဆရာ​ေရ့​၊ ဆရာ ဒီက​ေနရစ်အံုး​​ေနာ်''
''ခင်ဗျား​က ဘယ်သွား​မှာလဲ''
''ကျွန်​ေတာ် ဆင်​ေနာက်ကို လိုက်​ေချဦး​မယ်''
ကျွန်ုပ်မှာ ဆင်ရိုင်း​များ​နှင့်​မ​ေဝး​​ေသာ ​ေတာနက်ြကီး​ထဲတွင် တ​ေယာက်တည်း​​ေနရစ်ရမည့်​ အစီအစဉ်
ကို မြကိုက်​ေသာ်လည်း​ အြခား​နည်း​လမ်း​ မြမင်သည်နှင့်​ သ​ေဘာတူလိုက်ရ​ေလ၏။ ဆင်ဦး​စီး​
ထွက်သွား​​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်မှာ တစ်​ေယာက်တည်း​​ေနရစ်ခဲ့​ရ၍ အား​ငယ်ရသည့်​အထဲတွင် ​ေတာထဲ၌
လူနှင့်​ဆင်ရိုင်း​​ေတွ့​၍ သစ်ပင်​ေပါ်သို့​ တက်​ေြပး​​ေသာလူအား​ ဆင်ရိုင်း​က ပင်စည်ကို ဦး​​ေခါင်း​ြဖင့်​
တိုက်ချတတ်သည်ဆို​ေသာ အြဖစ်အပျက်ကို သတိရသြဖင့်​ အား​တက်ဖွယ် ြဖစ်မလာ​ေချ။ သို့​​ေသာ်
ဆာရိုက်ဒါဟဂ္ဂတ်၏ စွန့်​စား​ခန်း​ဝတ္ထု​ေပါင်း​ ​ေြမာက်ြမား​စွာတို့​ကို ဖတ်ထား​ခဲ့​​ေသာ ကျွန်ုပ်မှာ
အလင်ကွာတာမိန်း​သည် ဤအ​ေြခအ​ေနမျိုး​၌ ဘယ်ကဲ့​သို့​ ြပုလုပ်​ေချမည်နည်း​ဟု ဆင်ြခင်ကာ
အတုခိုး​လျက် ​ေဆး​တံကိုထုတ်ြပီး​ ​ေဆး​တဆံု ​ေသာက်လိုက်ပါ​ေသး​သည်။ (ရယ်စရာ​ေရး​ြခင်း​ မဟုတ်၊
တကယ်လုပ်ြခင်း​ ြဖစ်၏။ မိမိကိုယ်တိုင် မရဲ​ေသာ်လည်း​ သတ္တိရှိ​ေသာလူများ​ ြပုမူပံုကို သတိရြခင်း​
အား​ြဖင့်​ အား​ြဖည့်​နိုင်ြခင်း​သည် စွန့်​စား​ခန်း​ဝတ္ထုများ​ ဖတ်ရှုြခင်း​၏ အကျိုး​​ေကျး​ဇူး​​ေပတည်း​။)
​ေဆး​တဆံုကုန်​ေသာအခါ ဆင်နှစ်​ေကာင်ရှိ​ေသာဘက်ဆီမှ 'ဝူး​၊ဝါး​၊ဝူး​၊ဝါး​' ဟု ကုန်း​၍ ညစ်​ေအာ်​ေသာ
အသံများ​ ြကား​ရသြဖင့်​ ​ေမျှာ်ြကည့်​လိုက်ရာတွင် ကိုင်း​​ေတာထဲမှ မည်း​မည်း​ြကီး​နှစ်ခုအနက် တခုသည်
တခုကိုခွဲခွာ၍ ခပ်သုတ်သုတ် ​ေရွ့​သွား​သည်ကို ြမင်လိုက်ရ​ေလသည်။ အတန်ြကီး​ြကာ​ေသာအခါ
ခ​ေလာက်သံ 'ဂ​ေလာင် ဂ​ေလာင်' နှင့်​ ဆင်ဦး​စီး​က ဆင်မအား​ ​ေမာင်း​လာြခင်း​ကို ြမင်ရပါသည်။
ဤတွင်မှ ကျွန်ုပ်သည် သစ်ပင်​ေပါ်မှ ဆင်း​လာခဲ့​​ေလ၏။ ​ေအာက်သို့​​ေရာက်​ေသာအခါ ဆင်ဦး​စီး​က-
''ဆင်စီး​မလား​ ဆရာ''
''ကတီမှမပါပဲနဲ့​ ဘယ်လိုလုပ် စီး​ရလဲဗျ''
''ဦး​​ေခါင်း​​ေပါ် ထိုင်စီး​​ေပါ့​ဆရာ၊ ကျွန်​ေတာ်တို့​ ဒီလိုစီး​တာပဲ''
''မြဖစ်ပါဘူး​ဗျ၊ လိမ့်​ကျမှာ​ေပါ့​''
''ဒါြဖင့်​ လည်ပင်း​ခွစီး​ ဆရာ''
မလုပ်ဘူး​​ေသာအလုပ်ကို လုပ်ြခင်း​အား​ြဖင့်​ 'စံု' ချင်​ေသာဝါသနာရှိသည့်​ ကျွန်ုပ်သည် စီး​ရန်
သ​ေဘာတူသြဖင့်​ ဆင်ဦး​စီး​က ဆင်မကို ဝပ်ခိုင်း​ြပီး​ ဆင်၏လက်​ေပါ်မှ လည်ပင်း​​ေပါ်သို့​ ခဲယဉ်း​စွာ
တက်ရ​ေလ၏။ လည်ပင်း​၌ကား​ ြကီး​စွာ​ေသာသံြကိုး​ြကီး​ ပတ်ချည်ထား​​ေလရာ ကျွန်ုပ်သည်
သံြကိုး​​ေနာက်၌ ခွထိုင်ကာ သံြကိုး​ကို ကိုင်ထား​ရ​ေလသည်။ ထို့​​ေနာက် ဆင်ဦး​စီး​က ထခိုင်း​ြပီး​
​ေနာက်မှ​ေမာင်း​လျက် လိုက်လာရာ ဆင်မသည် ​ေရှ့​မှ ခပ်သုတ်သုတ် လှမ်း​လာ​ေလ၏။ ထူး​ြခား​​ေသာအြခင်း​အရာတခု သတိြပုမိသည်မှာ ဆင်မသည် ​ေနာက်မှလိုက်ပါလာ​ေသာ ဆင်ဦး​စီး​အား​ တခဏ က​ေလး​မျှ မျက်ြခည်ြပတ်မခံပဲ လက်ဝဲဘက်မှြဖစ်​ေစ၊ လက်ယာဘက်မှြဖစ်​ေစ ဆင်ဦး​စီး​ကို ြမင်ရ ေလာက်​ေအာင် ဦး​​ေခါင်း​ကို တ​ေြပာင်း​တည်း​​ေြပာင်း​၊ တ​ေစာင်း​တည်း​ ​ေစာင်း​ငဲ့​ကာ ြပုြပင်သွား​ပါ​ေလ​ေတာ့​သည်။

သတ္တိြပြခင်း​

ဆင်ကိုမူကား​ တ​ေယာက်တည်း​စီး​ဘူး​ပါြပီ။ သို့​ရာတွင် လည်ပင်း​ကို ကား​ယား​ခွ၍ ထိုင်ရြခင်း​
ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဆင်၏ ြကမ်း​တမ်း​​ေသာ ဂုတ်​ေမွး​များ​သည် ​ေပါင်များ​နှင့်​ တင်ပါး​တို့​ကို စူး​လှ
ပါသည်။ အတန်ငယ်သွား​မိ၍ ဆင်၏​ေြခလှမ်း​နှင့်​ လှုပ်ရှား​ပံုအြခင်း​အရာကို ရိပ်စား​မိလာ​ေသာအခါ
မိမိမတတ်​ေသး​​ေသာ အြခင်း​အရာတခုကို သင်ခွင့်​ြကံုက တတ်​ေအာင်သင်ချင်တတ်​ေသာ ကျွန်ုပ်၏
ဝါသနာအတိုင်း​ လည်ပင်း​ကို ခွ၍မစီး​မူ၍ ဆင်ဦး​စီး​များ​ကဲ့​သို့​ ဦး​ကင်း​ထိပ်မှ ​ေြခတွဲ​ေလာင်း​ချ၍ စီး​ဖို့​
ြကိုး​စား​​ေတာ့​၏။ ကျွန်ုပ်သည် ခွထား​​ေသာ ​ေြခ​ေထာက်များ​ကို တြဖည်း​ြဖည်း​ရုပ်သိမ်း​၍ (သံြကိုး​ကို
လက်မလွှတ်ပဲ) ဦး​​ေခါင်း​ထိပ်သို့​ တ​ေရွ့​​ေရွ့​ ​ေရွ့​လာ၏။ ဆင်၏ဦး​​ေခါင်း​နွဲ့​ပံုကို ြကာ​ေလ
သ​ေဘာ​ေပါက်​ေလ ရှိလာသည်တွင် ​ေနာက်ဆံုး​၌ သံြကိုး​ကို ​ေနာက်ြပန်ကိုင်လျက် ဦး​ကင်း​​ေပါ်တွင်
တင်ပါး​လွှဲထိုင်ကာ ​ေြခတဲ​ေလာင်း​ချလျက် စီး​နိုင်ပါ​ေတာ့​သည်။ ဗိုလ်တဲသို့​​ေရာက်လာ​ေသာအခါ
ကိုဝင့်​​ေမာ်တို့​လူစု ​ေရာက်နှင့်​ြကြပီြဖစ်ရာ သူငယ်ချင်း​ကိုဝင့်​​ေမာ်အား​ ဆင်ဦး​ကင်း​ထက်မှ နှုတ်ဆက်
လိုက်ရြခင်း​သည် ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာတွင် ​ေအာင်ြမင်မှုြကီး​တခု ြဖစ်ပါ​ေတာ့​သည်။ ဤတွင် ကိုဝင့်​​ေမာ်က
''ခင်ဗျား​ဟာက သံြကိုး​ကို ကိုင်ထား​တာကိုး​ဗျ၊ လက်လွှတ်စီး​မှ​ေပါ့​'' ဟု ​ေြပာလိုက်သည်။ ကျွန်ုပ်သည်
ချက်ချင်း​ပင် လက်လွှတ်၍စီး​လိုက်သည်။ အြခား​လူတ​ေယာက်က ထိုကဲ့​သို့​​ေြပာလိုက်လျှင် ကျွန်ုပ်
ြပုလုပ်လိမ့်​မည်မဟုတ်၊ ကိုဝင့်​​ေမာ်မူကား​ သူ၏ကျီစား​ြခင်ကို တသက်လံုး​ခံခဲ့​ရသြဖင့်​ သတ္တိ
​ေြကာင်သည်ဟု ထင်မည်စိုး​​ေသာ​ေြကာင့်​ (လိမ့်​ကျြပီး​ ကျိုး​​ေတာ့​မှကျိုး​​ေစ) စွန့်​၍ လုပ်ြပလိုက်ြခင်း​
ြဖစ်​ေလသည်။ ကိုဝင့်​​ေမာ်နှင့်​ ကျွန်ုပ်သည် ​ေရှ့​တွင်လည်း​ ဤအြဖစ်အပျက်က​ေလး​မျိုး​​ေတွ ရှိပါ
​ေသး​သည်။

ဆင်စိတ်​ေကာက်ြခင်း​

ြမ​ေတာင်ဆိပ်ကမ်း​တွင် ​ေဈး​သ​ေဘင်္ာများ​သည် ရက်သတ္တတပတ်လျှင် တြကိမ်မျှ ဆိုက်ကပ်​ေလရာ
သ​ေဘင်္ာမဆိုက်မီ တရက်တွင် ကိုဝင့်​​ေမာ်က ''ခင်ဗျား​ စား​ချင်တာ​ေတွ ြကည့်​ြပီး​ ဝယ်ရ​ေအာင်
ကိုယ်တိုင် လိုက်သွား​​ေချဗျာ'' ဟု ကျွန်ုပ်အား​ ခိုင်း​၏။ ရိက္ခာဝယ်ရန်မှာ ကျွန်ုပ်တို့​အတွက်သာ
မဟုတ်၊ သစ်ခုတ်သမား​များ​အတွက်လည်း​ ဆီဆန်မှစ၍ ဝယ်ရမည်ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဆင်နှစ်စီး​နှင့်​
သွား​ြကရန် ြဖစ်​ေလသည်။ ညီ​ေတာ်​ေမာင်ကလည်း​ ဆင်စီး​ဘူး​ချင်သည်ဆို၍ အတူလိုက်ပါလာ​ေလရာ
တနံနက်​ေစာ​ေစာ၌ ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုသည် ဆင်နှစ်စီး​နှင့်​ နမ်း​​ေပါင်း​ဗိုလ်တဲမှ ထွက်လာခဲ့​ြက
​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ဆင်ဦး​စီး​ကိုြမနှင့်​အတူစီး​၍ ညီ​ေတာ်​ေမာင်မှာ အြခား​ဆင်​ေပါ်၌ လိုက်ပါလာ
​ေလသည်။ ဆင်​ေပါ်တွင် ကတီခင်း​ထား​၍ စိတ်ချလက်ချ စီး​ရ​ေသာ်လည်း​ လမ်း​သွား​​ေသာအခါတွင်
ဆင်၏ကိုယ်သည် ဦး​​ေခါင်း​ထက်လှုပ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ဦး​​ေခါင်း​ထက်၌ထိုင်၍ စီး​ဘူး​စဉ်ကထက်
အလိုက်ခတ်သည်ကို ​ေတွ့​ရ၏။ ဆင်စီး​လျှင် အလွန်ြငိမ့်​လိမ့်​မည်ထင်​ေသာ ညီ​ေတာ်​ေမာင်မှာ
တမိုင်ခန့်​​ေလာက် ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ၌ ထင်သ​ေလာက်ဇိမ်မရှိသည်နှင့်​ ညည်း​ညူစြပု​ေလြပီ။
မည်သည့်​သတ္တဝါကို စီး​သည်ြဖစ်​ေစ ၎င်း၏ကိုယ်နွဲ့​ပံုကို သ​ေဘာမ​ေပါက်​ေသး​သမျှ ကာလပတ်လံုး​
သတိနှင့်​လိုက်ရ၍ ကျ​ေတာ့​မလိုလို ြဖစ်တတ်၏။ သတ္တဝါ၏ ကိုယ်နွဲ့​ပံုကို နား​လည်၍ 'ဟန်' ​ေပး​
တတ်​ေသာအခါမှ စိတ်​ေချာင်ချိစွာနှင့်​ စီး​၍လိုက်နိုင်၏။ ကျွန်ုပ်မှာ ငယ်ကတည်း​က နွား​၊ ကျွဲ၊ ြမင်း​
စသည်တို့​ကို စီး​တတ်​ေအာင် သင်ထား​သူြဖစ်သည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ မည်သည့်​သတ္တဝါကို စီး​သည်
ြဖစ်​ေစ၊ သူတပါး​ထက် သ​ေဘာ​ေပါက်လွယ်​ေလသည်။ သို့​နှင့်​လည်း​ ကျွန်ုပ်မှာ လမ်း​ခရီး​တွင်
အကျည်အတည်း​တခုနှင့်​ ြကံုရ​ေသး​၏။ ကိုြမ၏ဆင်သည် လမ်း​​ေြဖာင့်​​ေြဖာင့်​မသွား​ပဲ နံ​ေဘး​တဘက်
တချက်သို့​ ​ေရွ့​​ေြပာင်း​ကာ ဟိုကပ်သည်ကပ်လုပ်၏။ ထိုအချိန်တွင် ၁၆မိုင်ခရီး​အနက် ၁၃မိုင်ခန့်​
​ေပါက်လာခဲ့​ြပီြဖစ်၍ ၃မိုင်ခန့်​မျှသာလို​ေတာ့​ရာ ​ေနကလည်း​ အ​ေတာ်က​ေလး​ ပူြပင်း​စြပုလာ​ေလြပီ။
''ခင်ဗျာ့​ဆင် ဘာြဖစ်တာလဲဗျ''
''စိတ်​ေကာက်ချင်တာ ဆရာ​ေရ့​''
''ဘာြပုလို့​လဲဗျာ''
''သူတို့​က နမ်း​​ေပါင်း​နဲ့​ြမ​ေတာင်ခရီး​ဆိုလျှင် ​ေပါက်နယ်မှာ တ​ေထာက်နား​​ေနကျဗျ၊ ဒီတ​ေခါက်
​ေတာက်​ေလျှာက်​ေမာင်း​လာ​ေလ​ေတာ့​ ကပ်သီး​ကပ်သပ် လုပ်ချင်တယ်ဆရာ၊ ဟဲ့​ ​ေကာင်မ...''
​ေြပာယင်း​ဆိုယင်း​ ဆင်မသည် လမ်း​​ေဘး​၌ရှိ​ေသာ ချံုပင်များ​ထဲသို့​ ဆက်ကနဲ တိုး​ဝင်လိုက်ရာ
ဆင်ဦး​စီး​၏ဦး​​ေခါင်း​ကို သစ်ကိုင်း​များ​ ရိုက်သွား​သြဖင့်​ ကံ​ေကာင်း​၍သာ မကျပဲရှိ၏။ ကျွန်ုပ်မူကား​
သူ၏​ေကျာ​ေနာက်မှ ြပား​ကနဲ ဝင်အိပ်လိုက်ရ၏။ အိပ်မည့်​သာ အိပ်ရသည်။ ဆင်ဦး​စီး​ လိမ့်​ကျ
လျှင်လည်း​ ကျွန်ုပ်ကိုပါ ပွတ်တိုက်ချသွား​မည် ြဖစ်​ေလသည်။ ဤတွင် လက်ြမန်​ေသာ ဆင်ဦး​စီး​သည်
ဆင်မ၏ဦး​​ေခါင်း​ြကီး​ကို ချွန်း​နှင့်​ နှစ်ချက်သံုး​ချက် ဆက်၍​ေပါက်ယင်း​ ပါး​စပ်ကလည်း​ ကုန်း​၍
​ေအာက်​ေငါက်သည်တွင်မှ ဆင်မသည် ချံုမှခွာ၍ လမ်း​​ေပါ်သို့​ တက်လာ​ေလသည်။
''ကံ​ေကာင်း​လို့​ဗျာ၊ ခင်ဗျား​ကျယင် ကျုပ်ပါကျမှာပဲ''
''ဒီ​ေလာက် မြဖစ်​ေပဘူး​လား​လို့​ ကျွန်​ေတာ်က သတိလိုသွား​တယ်ဆရာ''
''ဒီဆင်မက ဒီလိုလုပ်​ေနကျလား​ဗျာ''
''လုပ်ခဲပါတယ် ဆရာ၊ ​ေနက နဲနဲပူလာလို့​ပါ၊ သူတို့​က မနက်တစခန်း​ ညနတစခန်း​ သွား​​ေနကျမှာ
တဆက်တည်း​​ေမာင်း​လိုက်​ေတာ့​ စိတ်​ေကာက်တာပါ ဆရာ၊ လူလို​ေပါ့​''
ညီ​ေတာ်​ေမာင်လိုက်ပါ​ေသာ ဆင်မှာမူ ​ေရှ့​၌ ​ေတာ်​ေတာ်ြပတ်ကွာသွား​ြပီြဖစ်ရာ ဆင်ဦး​စီး​သည်
ဆင်မကို စိတ်ဆိုး​ဆိုး​နှင့်​ ချွန်း​ြဖင့်​နှင်၍ ​ေမာင်း​သည်တွင် ဆင်မသည် ပုကနဲ ပုကနဲ ြဖစ်​ေအာင်
​ေြခလှမ်း​ကျဲြကီး​နှင့်​ လှမ်း​​ေသာ​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်မှာ ​ေြမြကီး​နှင့်​နီး​ကပ်လာသည်ဟု ထင်မိသည်။ မြကာမီ
​ေရှ့​မှဆင်မကို မှီလာြက၏။

ြမ​ေတာင်ရွာသို့​​ေရာက်၍ သံုး​ထပ်​ေကျာင်း​ြကီး​ထဲမှ ြဖတ်လာြက​ေသာအခါ တန်​ေဆာင်မုန်း​ လြပည့်​​ေန့​
ြဖစ်၍ ဥပုသ်သည်များ​သည် ​ေကျာင်း​ြကီး​​ေပါ်မှ ကျွန်ုပ်တို့​အား​ ထွက်ြကည့်​​ေနြကရာ ၎င်းတို့​
အနက်တွင် ကျွန်ုပ်၏ခယ်မ​ေလာင်း​ကိုလည်း​ ြမင်ခဲ့​ရသည်။ ထိုည​ေန၌ အစုန်​ေဈး​သ​ေဘင်္ာ​ေရာ
အဆန်​ေဈး​သ​ေဘင်္ာပါ ြမ​ေတာင်ရွာ၌ဆိုက်ကပ်၍ အိပ်မည်ြဖစ်ရာ ဤအတွက်​ေြကာင့်​တ​ေြကာင်း​၊
တန်​ေဆာင်တိုင်ပွဲ​ေြကာင့်​တ​ေြကာင်း​ ရွာက​ေလး​မှာ သိသိသာသာ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ရှိ​ေန၏။ ဤအထဲတွင်
ရန်ကုန်မှလာြကသည့်​ ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုနှစ်​ေယာက်က ဆင်နှစ်စီး​နှင့်​ ​ေတာမှဆင်း​လာြကြခင်း​
သည်လည်း​ အပျို​ေချာများ​၏ နှလံုး​​ေသွး​ကို တိုး​၍လှုပ်ခုန်ြခင်း​ ြဖစ်​ေစ​ေလသ​ေလာဟု ​ေတွး​​ေတာ
မိသည်။

မစိုး​တို့​ ညီအစ်မတ​ေတွ

ကျွန်ုပ်တို့​သည် ကိုဝင့်​​ေမာ်၏ သစ်​ေတာရံုး​၌ စခန်း​ချ၍ ဆင်ဦး​စီး​နှစ်​ေယာက်တို့​က ချက်ြပုတ်ရန်
တာဝန်ယူြကသည်။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုအတွက်မူ ြမ​ေတာင်အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​က
ကျွန်ုပ်တို့​ရှိ​ေနသမျှ တာဝန်ယူပါ​ေပသည်။ ထိုရက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့​မှာ ြမ​ေတာင်ရွာ၌ အသိအကျွမ်း​
အ​ေတာ်​ေပါများ​လျက်ရှိြပီြဖစ်ရာ ခပ်တည်တည် လည်ပတ်ရမည့်​အိမ်များ​သို့​ ​ေန့​ခင်း​အချိန်တွင်
နှုတ်ဆက်၍ ကျွန်ုပ်နှင့်​မျက်မှန်း​တမ်း​မိသည် ရွာဦး​ရှိ အပျို​ေချာညီအစ်မများ​အိမ်သို့​မူ ​ေနဝင်ြပီး​
​ေနာက်မှ ​ေရာက်ပါသည်။ ထိုည​ေန ကုန်သ​ေဘင်္ာများ​ဆိုက်ကပ်ချိန်တွင် ကျွန်ုပ်သည် ဝယ်ရန်ရှိ​ေသာ
စား​စရာပစ္စည်း​များ​ကို စာရင်း​ြပုလုပ်၍ မစိုး​လက်သို့​ ​ေပး​အပ်ထား​လိုက်၏။ မစိုး​မှာ ​ေဖာ်ြပခဲ့​ဘူး​​ေသာ
ညီအစ်မများ​အနက် အြကီး​ဆံုး​ြဖစ်​ေလရာ ကျွန်ုပ်၏ဇနီး​​ေလာင်း​ ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ အမှန်ကို​ေဖာ်ြပရလျှင်
ထိုအချိန်ကမူ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ထဲ၌ပင် တိတိကျကျ ဆံုး​ြဖတ်ချက်ချမရ​ေသး​ပဲ စိတ်ကူး​ထား​သည့်​
သံုး​​ေလး​​ေယာက်အနက်တွင် တ​ေယာက်အပါအဝင်မျှသာ ြဖစ်ပါ​ေသး​သည်။
သို့​ရာတွင် အြခား​ 'ခန့်​မှန်း​ချက်' များ​ထက် အကျွမ်း​တဝင် ရှိသည့်​အတွက်​ေြကာင့်​ ​ေဈး​ဝယ်​ေပး​ဖို့​
​ေစခိုင်း​မိြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။ ၎င်းညဉ်၌ မစိုး​ သ​ေဘင်္ာမှြပန်လာြပီး​​ေနာက် မိခင်နှင့်​တကွ ညီမက​ေလး​
​ေမာင်က​ေလး​များ​ပါ အ​ေတာ်ညဉ့်​နက်သည်တိုင်​ေအာင် ​ေဆာင်း​မီး​ဖိုအနီး​၌ ဝိုင်း​ဖွဲ့​ကာ စကား​​ေြပာ
ြက၏။ မစိုး​၏ဖခင်မှာ မိခင်နှင့်​ကွဲသွား​သြဖင့်​ မိသား​တစု ပံု​ေတာ်သလို လုပ်ကိုင်စား​​ေသာက်လျက်
ရှိြကရာ ၎င်းတို့​၏အိမ်ြကီး​သည်သာလျှင် ယခင်က စီး​ပွား​​ေရး​အ​ေြခအ​ေန ဖွံ့​ြဖိုး​ခဲ့​ဘူး​ြခင်း​၏
အထိမ်း​အမှတ်အြဖစ်နှင့်​ ကျန်ရှိပါ​ေတာ့​သည်။ ကျွန်ုပ်၏ အသက်တာတ​ေလျှာက်လံုး​ ဝါသနာတခုမှာ
မိန်း​က​ေလး​တ​ေယာက်၏ စီး​ပွား​​ေရး​အ​ေြခအ​ေနကို အလျင်း​ဂရုမစိုက်ပဲ ရုပ်ရည်သက်သက်ကိုသာ
အ​ေလး​ဂရုြပု​ေလ့​ရှိ၏။ (သို့​ရာတွင် ရုပ်ဝါဒသမား​တ​ေယာက်ကား​ မဟုတ်ရပါ။) စံ​ေဒဝီမှာ သူ့​အရပ်
ထဲတွင် ဝတ်နိုင်စား​နိုင်ဆံုး​​ေသာ မိန်း​က​ေလး​တ​ေယာက်ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ သူ၏ စိန်တလံုး​နား​ကပ်နှင့်​
​ေရွှ​ေြခကျင်း​တို့​သည် သူ့​ရုပ်ရည်နှင့်​လိုက်​ေလျာ၍ ြကည့်​​ေကာင်း​လှြခင်း​ကိုသာ ကျွန်ုပ် ဂရုစိုက်မိ
ပါသည်။ စီး​ပွား​​ေရး​အ​ေြခအ​ေနဟူ၍မူကား​ မစဉ်း​စား​မိပါ။ ရုပ်ရည်မှတပါး​ အိမ်​ေထာင်​ေရး​နှင့်​
ပတ်သက်၍ အြကံအစည် တစံုတခု မရခဲ့​​ေသး​ပါ။ သို့​ြဖစ်၍ ​ေနာက်တ​ေန့​ည​ေနတွင် ကျွန်ုပ်တို့​သည်
နမ်း​​ေပါင်း​သို့​ြပန်တက်ြက၍ ​ေပါက်နက်ဗိုလ်တဲတွင် တညဉ့်​အိပ်ြကရြပန်​ေလ၏။

မ​ေမ့​နိုင်​ေသာထမင်း​တနပ်

ကျွန်ုပ်သည် အစား​နှင့်​ပတ်သက်၍ စိတ်ထား​ပံု အ​ေတာ်ဆန်း​သည်ဟု ဆိုြကလိမ့်​မည်ထင်၏။
မည်မျှ​ေလာက်​ေဈး​ြကီး​​ေသာ စား​စရာြဖစ်​ေစ စား​ချင်သည်ဆိုလျှင် ပိုက်ဆံကို မ​ေြမာ်ြမင်ပဲ (တြကိမ်
တခါ ြဖစ်​ေစ) ဝယ်စား​ရမှ ​ေကျနပ်၏။ ​ေန့​စဉ်အဖို့​မှာလည်း​ လက်လှမ်း​မှီသ​ေလာက် တတ်နိုင်သမျှ
အ​ေကာင်း​ဆံုး​ကို ဝယ်စား​​ေလ့​ရှိ၏။ သို့​ရာတွင် တခါတရံ၌မူကား​ ​ေကာင်း​​ေသာအစာတခုကို အလွယ်
တကူနှင့်​မရပဲ ခဲခဲယဉ်း​ယဉ်း​ ရှာရမည်ဆိုလျှင်လည်း​ ဒုက္ခမခံမူ၍ အညံ့​ဆံုး​​ေသာ အစာကိုပင်
​ေကျ​ေကျနပ်နပ်ြကီး​ စား​နိုင်ပါသည်။ ြမ​ေတာင်မှ ဆင်နှစ်စီး​နှင့်​ ထွက်လာြက၍ ​ေပါက်နက်
ဗိုလ်တဲက​ေလး​၌ ညအိပ်ြကမည်ြပုရာတွင် ညစာအတွက်ကို ဆင်ဦး​စီး​နှစ်​ေယာက်က တာဝန်ယူ၍
ချက်ြပုတ်ြက၏။ ထမင်း​စား​ချိန် နီး​​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုမှာ အလွန်ဆာ​ေလာင်လျက်
ရှိ​ေလြပီ။ (ဆင်စီး​ြခင်း​သည် လမ်း​​ေလျှာက်ြခင်း​တမျှ လှုပ်ရှား​ြခင်း​​ေြကာင့်​ အလွန်ဆာတတ်သည်ဟု
ဆင်သမား​များ​က ​ေြပာြကသည်။) ကျွန်ုပ်သည် မီး​ဖို​ေချာင်အလုပ်မျိုး​၌ ဝါသနာပါသည်နှင့်​ မည်သည့်​
ဟင်း​များ​ ချက်ြက​ေလသနည်း​ဟု ဟင်း​အိုး​များ​ကို ဖွင့်​ြကည့်​လိုက်ရာ ကျက်ြပီး​၍ မီး​ဖိုအနီး​၌
ကပ်ထား​​ေသာ ဟင်း​အိုး​က​ေလး​ထဲ၌ ရှမ်း​ပဲပုပ်နှင့်​ ခရမ်း​ချဉ်သီး​ဟင်း​ကို လည်း​​ေကာင်း​၊ မီး​ဖို​ေပါ်၌
တည်ထား​​ေသာ ဟင်း​အိုး​က​ေလး​ထဲ၌ ​ေရတွင် ငါး​ပိခတ်ြပီး​ တည်ထား​၍ ပွက်ပွက်ဆူ​ေနြခင်း​ကိုလည်း​​ေကာင်း​ ​ေတွ့​ရ၏။
အြခား​ဟင်း​ မ​ေတွ့​ရ​ေချ။ မြကာမီ ရွာထဲသို့​သွား​​ေသာ ဆင်ဦး​စီး​ ြပန်လာ၍ လက်ထဲတွင် ဗူး​ရွက်အနည်း​ငယ်ပါလာ၏။ ခွင်​ေပါ်ရှိ ဟင်း​အိုး​ထဲသို့​ ဗူး​ရွက်ခတ်ြပီး​​ေနာက် ထမင်း​ပွဲ ြပင်ြက၏။ ၎င်းတို့​တွင် ပန်း​ကန်ြပား​နှစ်ချပ်တည်း​ရှိ၍ ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုအတွက် ြပင်​ေကျွး​ရာ ကျွန်ုပ်က အား​လံုး​ အတူဝိုင်း​၍ စား​ရမည်​ေြပာ​ေသာ​ေြကာင့်​ စ​ေလာင်း​ဖံုး​များ​နှင့်​ ြဖစ်သလို ဝင်စား​ြက
သည်။ ဆင်ဦး​စီး​တ​ေယာက်က ''ဆင်သမား​ဟင်း​ပဲ ဆရာ​ေရ့​၊ ဆရာကလဲ မခိုင်း​၊ ကျွန်​ေတာ်တို့​ကလဲ
အထုပ်​ေတွ​ေြဖရမှာ ပျင်း​​ေလ​ေတာ့​ ဝန်​ေထာက်မင်း​ရဲ့​ သား​ဗူး​ငါး​ဗူး​​ေတွကို မထုတ်​ေတာ့​ဘူး​၊ စား​သာ
စား​ပါ၊ ြမိန်ပါတယ်ဆရာ၊ ဆင်စီး​တာ သိပ်ြပီး​ ဗိုက်​ေချာင်တာပဲ'' ဟု ​ေြပာ၏။ သား​ဗူး​၊ ငါး​ဗူး​
အ​ေြကာင်း​ ​ေြပာ​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်က ထုတ်ယူဖို့​ ​ေြပာမည်ြပုြပီး​မှ 'ဆင်သမား​​ေတွနဲ့​ သွား​တဲ့​အခါ
သူတို့​စား​သလို ြဖစ်​ေအာင်စား​မယ်' ဟု ဆံုး​ြဖတ်လိုက်​ေလ၏။ ဟင်း​များ​မှာ ရှမ်း​ပဲပုပ်နှင့်​ ခရမ်း​ချဉ်သီး​
ကို ငရုတ်သီး​စပ်စပ် ချက်ထား​၍ ပုဇွန်​ေြခာက်မပါပဲ ငါး​ပိနှင့်​ချက်ထား​သည့်​ ဗူး​ရွက်ဟင်း​ချိုသာ
ြဖစ်​ေလသည်။ သို့​ရာတွင် ဆာ​ေလာင်​ေသာဓာတ်ခံ​ေြကာင့်​ ငရုတ်သီး​နီနီရဲရဲ ချက်ထား​သည့်​
ပဲပုပ်ဟင်း​သည်ပင် ကျွန်ုပ်တို့​အား​ သွား​​ေရကျ​ေစခဲ့​​ေလြပီ။ တလုပ်နှိုက်၍ စား​လိုက်ပါ​ေတာ့​လည်း​
ထင်သည်ထက်ပင် ပို၍ အရသာ​ေတွ့​​ေန​ေသး​၏။

ကျွန်ုပ်တို့​ညီအစ်ကိုသည် ထမင်း​အိုး​ထဲမှ 'ဒါရိုက်' နှိုက်၍နှိုက်၍ ထည့်​​ေပး​​ေသာ ထမင်း​များ​ကို
ကုန်း​၍ကုန်း​၍ ြကိတ်လိုက်ြကရာ ဆန်တခွက်ချက်ထား​သည့်​ ထမင်း​အိုး​ထဲမှ ကျွန်ုပ်တို့​ကပင်
ပိုလိမ့်​မည်ထင်သည်။ ဤတြကိမ်တွင် ကျွန်ုပ်အတွက် နို့​ဆီဗူး​တလံုး​ချက် ကုန်လိမ့်​မည်ထင်ရာ
တသက်လံုး​တွင် ဤတြကိမ်ပါမှ နှစ်နှပ်တည်း​၌သာ 'တလံုး​ချက်' ကုန်ဘူး​ပါသည်။ ဤအ​ေြကာင်း​ကို
အကျယ်တဝင့်​ ​ေရး​သား​​ေဖာ်ြပြခင်း​မှာ အစား​​ေကာင်း​​ေကာင်း​ကိုသာမက မ​ေကာင်း​တ​ေရာင်း​နှင့်​လည်း​
အမှတ်တရ ြမိန်​ေအာင်စား​တတ်​ေသာ ဝါသနာကို တင်ြပလို​ေသာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်ပါသည်။ ဆိုလိုြခင်း​မှာ
အ​ေကာင်း​ြကိုက်တတ်​ေသာ်လည်း​ မ​ေကာင်း​လျှင် မစား​နိုင်သည်မဟုတ်၊ မ​ေကာင်း​တ​ေရာင်း​နှင့်​လည်း​
အလိုက်အထိုက် ြမိန်​ေအာင်စား​တတ်ပါသည်။ ဟင်း​မ​ေကာင်း​လျှင် မျို၍မကျဆို​ေသာ လူစား​မျိုး​
မဟုတ်ပါ။

အဓိပ္ပာယ်ရှိ​ေသာ ခရီး​တ​ေခါက်

​ေနာက်တ​ေန့​တွင် နမ်း​​ေပါင်း​သို့​​ေရာက်ြက၍ သံုး​​ေလး​ရက်ခန့်​ြကာ​ေသာအခါ ကိုဝင့်​​ေမာ်က ကျွန်ုပ်
အား​ ထီး​ချိုင့်​​ေငွတိုက်သို့​ သူ့​အတွက်နှင့်​တကွ အလုပ်သမား​များ​နှင့်​ ​ေတာအုပ်​ေတာ​ေခါင်း​များ​
အတွက်ပါ လခထုတ်ခိုင်း​၏။ ကိုဝင့်​​ေမာ်သည် ြမ​ေတာင်သို့​ ကျွန်ုပ်သွား​လိုြခင်း​ကို ရိပ်မိဟန်တူသည်။
လခမှာ နိုဝင်ဘာလအတွက်ြဖစ်၍ ဒီဇင်ဘာလ ၄ရက်​ေန့​တွင် ကျွန်ုပ် ထွက်လာခဲ့​၏။ ဤတြကိမ်တွင်
ြမင်း​နှင့်​ထွက်ခဲ့​၍ ညီ​ေတာ်​ေမာင်မပါ​ေချ။ ြမင်း​အတွက်မှာ အဆင်သင့်​လှသည်။ ​ေရွှလီြမစ်ဘက်မှ
ြမင်း​များ​နှင့်​လာြက​ေသာ သစ်ကုန်သည်နှစ်​ေယာက်သည် ြမ​ေတာင်သို့​အသွား​တွင် နမ်း​​ေပါင်း​သို့​
ဝင်လာ၍ ကိုဝင့်​​ေမာ်နှင့်​ ​ေတွ့​ြက၏။ ကိုဝင့်​​ေမာ်က ြမင်း​နှင့်​ထည့်​လိုက်ချင်သည်ဟု ​ေြပာရာတွင်
သစ်ကုန်သည်တဦး​က သူ၏ြမင်း​ကို ကျွန်ုပ်အား​​ေပး​ြပီး​ သူကိုယ်တိုင် လှည်း​ြကံုနှင့်​ လိုက်မည့်​
အ​ေြကာင်း​၊ လှည်း​ြကံုလည်း​ အဆင်သင့်​ရှိ​ေန​ေြကာင်း​ ​ေြပာ​ေလ၏။ သို့​ြဖစ်၍ နံနက်​ေစာ​ေစာတွင်
သစ်ကုန်သည်တဦး​နှင့်​ ကျွန်ုပ်သည် ြမင်း​တစီး​စီနှင့်​ ြမ​ေတာင်သို့​ ထွက်လာြက​ေလ၏။ ထိုသူမှာ
ြမ​ေတာင်ရွာသား​ လူလတ်အရွယ်တ​ေယာက်ြဖစ်၍ ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌ စိတ်ဝင်စား​ပံုရသည့်​အ​ေလျာက်
ကျွန်ုပ်အ​ေြကာင်း​ကို​ေမး​၏။ ကျွန်ုပ်က အိမ်​ေထာင်မရှိ​ေြကာင်း​ ​ေြပာရာတွင် လူရိုး​တ​ေယာက်ဟု နာမည်
ြကီး​​ေသာ ဝန်​ေထာက်မင်း​ဦး​ဝင့်​​ေမာ်၏ သူငယ်ချင်း​ ​ေခတ်ပညာတတ်တ​ေယာက်ြဖစ်၍ ြမ​ေတာင်ရွာ
တွင် လိုချင်​ေသာအပျိုကို ရနိုင်​ေြကာင်း​၊ သစ်ကုန်သည်လုပ်ဖို့​ ဝါသနာပါလျှင် အရင်း​အနှီး​ အြပည့်​
အစံုရှိ​ေသာ မိန်း​မကိုလည်း​ ရနိုင်​ေြကာင်း​၊ ြမ​ေတာင်တွင် ​ေယာကျာ်း​​ေကာင်း​ ​ေတာ်​ေတာ်ရှား​​ေန၍
မိန်း​က​ေလး​များ​သည် 'တနယ်သား​' ကို ​ေစာင့်​​ေမျှာ်​ေနြကဟန်တူ​ေြကာင်း​၊ ရွာခံ ​ေယာက်ျား​နှင့်​
တနယ်သား​တို့​ ယှဉ်ြပိုင်၍ လူပျိုလှည့်​လျှင် တနယ်သား​က စွံဖို့​လမ်း​များ​​ေြကာင်း​ စသည်ြဖင့်​
​ေြပာြပ​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်က ''ြမ​ေတာင်သူ​ေတွဟာ သူတို့​ရွာမှာသူတို့​ မ​ေပျာ်ြကလို့​ ရပ်​ေဝး​လိုက်ချင်ြက
သလား​'' ဟု ​ေမး​ရာ ထိုလူက ''ဒီလို​ေတာ့​ မဟုတ်​ေပါင်ဆရာ၊ ြမ​ေတာင်သား​က​ေလး​​ေတွက ​ေသ​ေသ
ဝပ်ဝပ် လုပ်ကိုင်​ေကျွး​ချင်တဲ့​လူ နဲတယ်၊ လူ​ေဘာ်​ေကျာ့​က​ေလး​​ေတွ ြဖစ်ကုန်ြကြပီ ခင်ဗျ'' ဟု ​ေြပာြပ
​ေလ၏။ ဤလူကိုယ်တိုင်မှာ လူပျိုပင်ရှိ​ေသး​​ေြကာင်း​ ကျွန်ုပ်သိရ၍-
''ခင်ဗျား​လဲ လူပျိုဆို၊ ခု​ေြပာတဲ့​ လူ့​​ေဘာ်​ေကျာ့​ထဲမှာ မပါဘူး​မဟုတ်လား​''
''ဟာ.... ကျွန်​ေတာ် သာဆိုး​​ေသး​၊ ဘာမှ မလုပ်ချင်ဘူး​ဆရာ''
''သစ်ကုန်သည်ဆို''
''​ေယာင်သံုး​ဆယ်ပါခင်ဗျာ၊ မိဘများ​က ခိုင်း​လို့​မို့​ မလွှဲသာလို့​ လုပ်ရတာပါ၊ လူပျင်း​ခင်ဗျ၊ တရွာလံုး​
လူပျင်း​ချည်း​ပဲ''
''အစဉ်အဆက်က ဒီလိုပဲလား​''
''​ေရှး​က ကျွန်​ေတာ်တို့​ ဦး​​ေလး​များ​လက်ထက်က ဒီ​ေလာက်မဆိုး​ပါဘူး​ ခင်ဗျ၊ ဒီ​ေခတ်မှာ ြမစ်ရိုး​
တ​ေလျှာက်လံုး​ လူငယ်က​ေလး​​ေတွ သိပ်ပျက်စီး​တယ်ခင်ဗျ''
''ြမ​ေတာင်သူ​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်​ေချာတယ်ဆို''
''ဒါက​ေတာ့​ ဆရာလဲ ြမင်သား​ပဲ၊ ဘုရင်ခံလာတုန်း​က ြမစ်ရိုး​တ​ေလျှာက်မှ ရွာ​ေတွက ယိမ်း​အကနဲ့​
ြကိုဆိုြက​ေတာ့​ ကျွန်​ေတာ်တို့​ ြမ​ေတာင်ယိမ်း​အက နံပတ်တစ်စွဲတယ်ဆရာ''
''ဒီရွာမှာ ဘယ်အပျို အ​ေချာဆံုး​လဲ''
နာမည် သံုး​​ေလး​ခု ​ေြပာပါသည်။ ကျွန်ုပ်က-
''မစိုး​​ေကာ မပါဘူး​လား​''
''သူက နဲနဲြကီး​သွား​ြပီဆရာ၊ သူ့​ညီမက သာသွား​ြပီ၊ အ​ေဖြကီး​က ပစ်သွား​​ေတာ့​ အ​ေမြကီး​ကလဲ ဘာမှ
မတတ်ရှာဘူး​၊ ညီမက​ေလး​​ေတွ၊ ​ေမာင်က​ေလး​​ေတွကို သူကပဲ ဦး​စီး​အုပ်ချုပ်ြပီး​ လုပ်ကိုင်စား​​ေသာက်
​ေနရှာြကတယ်''
ြမ​ေတာင်ရွာသို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်သည် ယခင်တ​ေခါက်ကကဲ့​သို့​ သစ်​ေတာရံုး​သို့​ မသွား​ပဲ
အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​၏ ​ေနအိမ်သို့​ တိုက်ရိုက်ဝင်​ေလ၏။ ထမင်း​စား​ြပီး​​ေသာအခါ ကျွန်ုပ်သည်
ထီး​ချိုင့်​ဘက်သို့​ကူး​၍ ကိုဝင့်​​ေမာ်​ေပး​အပ်လိုက်သည့်​ လခစာရင်း​အတိုင်း​ ​ေငွတိုက်မှ ​ေငွများ​ထုတ်၍
ြပန်လာြပီး​လျှင် ​ေငွများ​ကို အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​လက်သို့​ အပ်ထား​လိုက်​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်၏ခရီး​စဉ်မှာ
နက်ြဖန်နံနက်တွင် ယမန်​ေန့​ကသစ်ကုန်သည်နှင့်​အတူ နမ်း​​ေပါင်း​သို့​ြပန်ြကရန် ြဖစ်​ေလသည်။

တြဖည်း​ြဖည်း​ယိမ်း​ညွတ်ြခင်း​

ထို​ေန့​ည​ေနတွင် ကျွန်ုပ်သည် မစိုး​တို့​၏အိမ်သို့​သွား​၍ ငါး​ဖယ်​ေြကာ်နှင့်​ ခဲလံ​ေချာင်း​များ​ (သူတို့​
အရပ်တွင် '​ေပါင်း​တင်း​' ဟု​ေခါ်သည်။) ြပုလုပ်ြပင်ဆင်ထား​ရန်အတွက် ပိုက်ဆံ​ေပး​၍ မှာထား​ခဲ့​၏။
ထိုညဉ့်​တွင် ငါး​ဖယ်​ေြကာ်နှင့်​ ​ေပါင်း​တင်း​ကို အဝစား​မည်အြကံနှင့်​ အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​၏ ညစာ
ထမင်း​ကို အသင့်​အတင့်​သာ စား​ခဲ့​၏။ စာ​ေရး​ြကီး​က​ေတာ်က ''ဘယ်အိမ်ကများ​ အစား​​ေကာင်း​
​ေကျွး​ဖို့​ ဖိတ်ထား​တယ် မဆိုနိုင်ဘူး​၊ ကျွန်မတို့​အိမ်က ထမင်း​ကို​ေတာင် ဝ​ေအာင် မစား​​ေတာ့​ပါပဲလား​''
ဟု ခနဲ့​စကား​ ​ေြပာလိုက်ရာ ကျွန်ုပ်မှာ မစိုး​တို့​အိမ်၌ စီမံထား​ခဲ့​​ေသာ ​ေပါင်း​တင်း​အ​ေြကာင်း​ကို
သတင်း​သန့်​သန့်​ြကား​၍ ​ေြပာလိုက်ြခင်း​ြဖစ်သည်ဟု မသကင်္ာသည်နှင့်​ မျက်နှာရှိန်း​ကနဲ ြဖစ်သွား​မိ
ပါသည်။ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် စစ်​ေဆး​လိုက်​ေသာအခါ လမ်း​ခရီး​တွင် သစ်ကုန်သည်
က မစိုး​သည် ညီမက​ေလး​ ​ေမာင်က​ေလး​များ​ကို ဦး​စီး​အုပ်ချုပ်ကာ 'ဝိုင်း​လုပ်ဝိုင်း​စား​' အြဖစ်နှင့်​
ထိန်း​သိမ်း​​ေစာင့်​​ေရှာက်လျက် ရှိရှာသည်ဟု ​ေြပာလိုက်ကတည်း​က ကျွန်ုပ်စိတ်ကူး​ထား​သည့်​
မိန်း​က​ေလး​ နှစ်​ေယာက်သံုး​​ေယာက်အနက် မစိုး​ဘက်သို့​ ကရုဏာသက်သွား​ြခင်း​ ြဖစ်တန်ရာ
​ေချသည်။ ကျွန်ုပ်လိုချင်သည်မှာ ရုပ်ရည်သနား​ကမား​ ရှိတာချင်း​တူလျှင် ြကင်နာတတ်​ေသာ
စိတ်ရှိသူကို ​ေရွး​ချယ်မည်ြဖစ်ရာ အိမ်သူအိမ်သား​များ​အ​ေပါ်၌ အြကီး​အကဲအြဖစ်နှင့်​ ြကင်နာတတ်လျှင်
လင်သား​အ​ေပါ်၌လည်း​ ြကင်နာတတ်လိမ့်​မည်ဟု တွက်ကိန်း​ရသည်။ 'ချစ်' ဖို့​ဆိုသည်မှာ စံ​ေဒဝီနှင့်​ လွဲကတည်း​က ကျွန်ုပ်အဖို့​ရာ၌ (အြပန်အလှန်) ​ေမျှာ်လင့်​ချက် ကင်း​ခဲ့​ြပီး​ြဖစ်ရာ တ​ေယာက်နှင့်​ တ​ေယာက် ြကင်နာတတ်လျှင် ပထမတန်း​ အိမ်​ေထာင်ဘက်ြဖစ်ဖို့​ လံု​ေလာက်သည်ဟု ကျွန်ုပ် ယံုြကည်သည်။
(မျက်နှာကိုြမင်ရသည်ြဖစ်​ေစ၊ အသံကိုြကား​လိုက်ရသည်ြဖစ်​ေစ ရင်ထဲ၌ ဒိတ်ကနဲ
လှုပ်ခုန်သွား​​ေသာ အြဖစ်မျိုး​မူကား​ စံ​ေဒဝီမှလွဲ၍ မည်သည့်​မိန်း​က​ေလး​အတွက်မျှ တသက်လံုး​
ြကံုခဲ့​ရဘူး​ြခင်း​ မရှိ​ေပ။)

အြခား​​ေသာအြခင်း​အရာများ​ မည်မျှ​ေလာက် ြပည့်​စံု​ေစ၊ ရက်စက်​ေသာ
စိတ်သ​ေဘာရှိသည့်​ မိန်း​မတ​ေယာက်သည် ကျွန်ုပ်အဖို့​ အ​ေကာင်း​ဆံုး​မယား​ မဟုတ်နိုင်ဟု
(မှန်ချင်ရင်မှန် မှား​ချင်ရင်မှား​) ကျွန်ုပ်တွက်မိသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ထိုစဉ်က ဤအ​ေြကာင်း​အရာများ​ကို
​ေရး​​ေရး​မျှသာ ရိပ်မိ​ေပရာ အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​က​ေတာ်က ကျွန်ုပ်အား​ 'ခနဲ့​' လိုက်၍ ကျွန်ုပ်၏
မျက်နှာ ရှိန်း​သွား​ြခင်း​ကို ကိုယ့်​ဟာကိုယ် သိလိုက်​ေသာအခါ၌မူကား​ ငါသည် မစိုး​ဘက်သို့​
ယိမ်း​လျက် ရှိ​ေချသည်တကား​ဟု သိလိုက်ရပါသည်။ သို့​ရာတွင် စံ​ေဒဝီကဲ့​သို့​ အချစ်သက်သက်
မဟုတ်၊ ကရုဏာဖက်ြခင်း​ကိုလည်း​ ကျွန်ုပ် နား​လည်ပါသည်။ သို့​နှင့်​ပင် ကျွန်ုပ်သည် အတိအကျ
ဆံုး​ြဖတ်ချက်ချြခင်း​ကား​ မဟုတ်​ေသး​​ေပ။ ဆိုလိုရင်း​မှာ ငါသည် ယ​ေန့​ည မစိုး​အား​ ချစ်ြကိုက်
​ေြကာင်း​ကို ဖွင့်​ဟ၍ ​ေြပာပါ​ေတာ့​မည်ဟုပင် ဆံုး​ြဖတ်ရ​ေသး​သည် မဟုတ်​ေချ။ အတည်ယူမည်
မြကံပဲနှင့်​ လူပျိုလှည့်​ြခင်း​အလုပ်မှာ ကျွန်ုပ်၏အ​ေလ့​အကျင့်​ မဟုတ်​ေချ။

ေပါင်း​တင်း​နှင့်​ငါး​ဖယ်​ေြကာ်

ထိုညဉ့်​၌ ကျွန်ုပ်သည် အ​ေကာက်စာ​ေရး​ြကီး​အိမ်မှ ညစာစား​ြပီး​​ေနာက် မစိုး​တို့​၏အိမ်သို့​ ခပ်​ေစာ​ေစာ
သွား​​ေရာက်၏။ ​ေစာ​ေစာသွား​ြခင်း​မှာ ​ေပါင်း​တင်း​ဖုတ်ြခင်း​ကို အစအဆံုး​ ြမင်လို​ေသာ​ေြကာင့်​ ြဖစ်၏။
ကျွန်ုပ်၏ဝါသနာတခုမှာ ​ေကာင်း​​ေသာအစာကို စား​ရရံုနှင့်​မြပီး​ပဲ ကိုယ်တိုင် လုပ်တတ်သည်အထိ
​ေစာင့်​ြကည့်​လိုြခင်း​ပင် ြဖစ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်​ေရာက်သွား​​ေသာအခါ ငါး​ဖယ်​ေြကာ် အရှက်ြကီး​များ​မှာ
​ေြကာ်ြပီး​ြဖစ်၍ နံနံပင်နှင့်​ ြကက်သွန်ြမိတ်များ​က တပန်း​ကန်ြပား​၊ ငါး​ဖယ်​ေြကာ်အရှက်ြကီး​များ​က
တပန်း​ကန်ြပား​ အြပည့်​​ေြကာ်ြပီး​၍ ​ေပါင်း​တင်း​ဖုတ်ရံုမျှသာ ကျန်​ေလ​ေတာ့​သည်။ ငါး​ဖယ်​ေြကာ်များ​မှာ
မီး​ဖို​ေချာင်၌​ေြကာ်ရ၍ ​ေပါင်း​တင်း​မူကား​ ဧည့်​ခန်း​၌ ​ေဆာင်း​မီး​ဖိုတွင် ဖုတ်နိုင်​ေလသည်။ ၎င်း​ေဒသ
တ​ေလျှာက်၌ ​ေဆာင်း​မီး​ဖိုဟူသည်မှာ ြကမ်း​ပျဉ်တွင် အ​ေပါက်​ေဖာက်၍ ြကမ်း​ပျဉ်နှင့်​အညီ
ြပုလုပ်ထား​​ေသာ ​ေလး​​ေထာင့်​ မီး​ဖိုြဖစ်၏။

မီး​ဖိုသည် ြကမ်း​ြပင်ထက်ြမင့်​ခဲ့​လျှင် မီး​ရှိန်သည် မီး​လှံုသူ၏ ​ေြခ​ေထာက်များ​သို့​ မ​ေရာက်ပဲ
​ေြခသလံုး​​ေလာက်သာ ​ေရာက်နိုင်မည်ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ြကမ်း​ကို​ေဖာက်ြပီး​ တြပင်တည်း​ြဖစ်​ေအာင်
လုပ်ထား​ရြခင်း​ ြဖစ်​ေလသည်။

ကျွန်ုပ်​ေရာက်သွား​ြပီး​​ေနာက် မြကာမီ ​ေရစိမ်ြပီး​​ေသာ ​ေကာက်ညှင်း​ဆန်သွတ်ထား​သည့်​ ​ေပါင်း​တင်း​ဝါး​
သံုး​​ေလး​​ေချာင်း​ယူလာ၍ မီး​ဖိုတွင်ဖုတ်​ေလ၏။ ​ေပါင်း​တင်း​ဝါး​မှာ တဘက်ဖွင့်​ြဖစ်၍ ငှက်​ေပျာဖက်ြဖင့်​
ဆို့​ထား​​ေလရာ ၎င်းဘက်ကို ​ေရှး​ဦး​စွာဖုတ်၍ အဆစ်ပိတ်​ေသာဘက်ကို ​ေနာက်မှဖုတ်ရ၏။ တဘက်၌
ကျက်​ေလာက်​ေသာအခါမှ အြခား​တဘက်သို့​ လှည့်​မ​ေပး​မီ အဆစ်ပိတ်​ေသာဘက်ကို ဓား​နှင့်​ထစ်၍
ဖွင့်​​ေပး​ရ၏။ ဖွင့်​လိုက်​ေသာအ​ေပါက်မှ အ​ေငွ့​​ေချာင်း​​ေချာင်း​ ပန်း​ထွက်​ေလရာ ထိုကဲ့​သို့​မြပုလုပ်ပါက
​ေပါင်း​တင်း​ဝါး​ထဲမှ ​ေကာက်ညှင်း​များ​သည် ရုတ်တရက် ပန်း​ထွက်တတ်သြဖင့်​ ​ေပါင်း​တင်း​
တ​ေချာင်း​လံုး​ ဆံုး​ရတတ်​ေလသည်။ ကျွန်ုပ်မှာ မူမီး​ဖိုအနီး​၌ ဧည့်​သည်ြဖစ်​ေသာ ကျွန်ုပ်အတွက်
ခင်း​ထား​သည့်​ ​ေကာ်​ေဇာ​ေပါ်တွင် ​ေဆး​တံခဲလျက် ထိုင်ကာ ​ေပါင်း​တင်း​များ​ကိုလည်း​​ေကာင်း​၊
အိမ်သူအိမ်သား​ ညီအစ်မသား​ချင်း​တစုတို့​ကို လည်း​​ေကာင်း​ တလှည့်​စီြကည့်​ကာ အကဲခတ်လျက်
ရှိ​ေလ၏။