​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

ကျီစား​လွန်ြခင်း​

​ေကျာင်း​သား​ချင်း​က နှိပ်စက်ဘူး​ြခင်း​များ​ကို စာြဖင့်​​ေရး​၍ မှတ်သား​ထား​​ေလသ​ေလာဟု ​ေြပာချင်
သည်။ ​ေြပာြက​ေစ၊ ဆိုင်း​တန်း​​ေကျာင်း​သို့​ ​ေြပာင်း​ခါစတွင် ကျွန်ုပ်ခံရသည့်​ အြဖစ်အပျက်တခုကို
​ေဖာ်ြပလို​ေသး​၏။ ဖခင်သည် ဖိနပ်​ေထာင်ဆရာ ြဖစ်သည့်​အ​ေလျာက် ကျွန်ုပ်အတွက် ပိန်း​တန်း​ဖိနပ်
က​ေလး​များ​ ဆန်း​ဆန်း​ြပား​ြပား​လှလှပပြဖစ်​ေအာင် စပယ်ရှယ် ချုပ်လုပ်​ေပး​​ေလ့​ရှိ၏။ ​ေကျာင်း​သား​
တိုင်း​သည် ကျွန်ုပ်၏ဖိနပ်က​ေလး​ကို ငံု့​ြကည့်​ြက၏။ ြကည့်​လည်း​ြကည့်​သင့်​၏။ တ​ေန့​သ၌
ဦး​တိ​ေလာကသည် ​ေပျာ်ဘွယ်ြမို့​သို့​ အလည်ွြကသွား​၍ ြပန်လည်ွြက​ေရာက်လာရာတွင် ဆရာများ​
​ေရာ၊ ​ေကျာင်း​သား​များ​ပါ တ​ေကျာင်း​လံုး​ြကိုဆိုြကဖို့​ စီစဉ်ထား​၏။ ထို​ေန့​တွင် ​ေကျာင်း​သား​တိုင်း​
ဝတ်​ေကာင်း​စား​လှနှင့်​ လာြက၍ ဘူတာရံုသို့​ စီတန်း​ကာ လမ်း​​ေလျှာက်ြကရမည်ြဖစ်၏။ ဆိုင်း​တန်း​
​ေကျာင်း​မှာ နှစ်ထပ်တိုက်ြဖစ်၍ ​ေအာက်ထပ်တွင် ဖိနပ်စီး​ရ​ေသာ်လည်း​ အ​ေပါ်ထပ်တွင် ဖိနပ်ချွတ်
ြကရ၏။ ကျွန်ုပ်မှာ အ​ေပါ်ထပ်သို့​ ကိစ္စတခုနှင့်​တက်သွား​၍ ​ေလှကား​တွင် ဖိနပ်ဆန်း​က​ေလး​ကို
ချွတ်ထား​ခဲ့​ရာ ြပန်ဆင်း​လာ​ေသာအခါ၌ မ​ေတွ့​ရ​ေတာ့​​ေချ။ ဖိနပ်က​ေလး​မှာ မည်သူ၏ ဖိနပ်နှင့်​မျှ
မတူ​ေသာ​ေြကာင့်​ မှား​နိုင်စရာမရှိ၊ တမင်တကာ ​ေနာက်​ေြပာင်၍ ဝှက်ထား​သည်ြဖစ်​ေစ ခိုး​ထား​
သည်ြဖစ်​ေစ ြဖစ်ရ​ေပမည်။ ဖိနပ်​ေပျာက်​ေသာ ကိစ္စမျှ​ေလာက်နှင့်​ ဆရာများ​အား​ တိုင်ရန် ထံုး​စံ
မရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​ ကိုယ့်​ဖာသာရှာရ၏။ မ​ေတွ့​​ေချ။

ဒုက္ခ​ေဝဒနာ

စာပို့​ရထား​သည် မန္တ​ေလး​ဘူတာရံုသို့​ ​ေန့​လယ်တနာရီတွင် ဆိုက်မည်ြဖစ်၍ ​ေကျာင်း​သား​များ​သည်
၁၂ နာရီတိတိတွင် ဆိုင်း​တန်း​​ေကျာင်း​မှ စီတန်း​ကာ ထွက်ြကရန်ြဖစ်၏။ ရာသီမှာ တ​ေပါင်း​လြဖစ်၍
ြခစ်ြခစ်စလန်​ေအာင် ပူြပင်း​လျက်ရှိ​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်၌ ဖိနပ်​ေပျာက်ြခင်း​ကို ဆရာများ​အား​ မ​ေြပာဝံ့​
သည်နှင့်​ အြခား​​ေကျာင်း​သား​များ​နှင့်​အတူ စီတန်း​၍ လိုက်ရ၏။ ပူလှသည့်​​ေြမြကီး​မှာ ဒယ်အိုး​ကင်း​
ကဲ့​သို့​ ရှိသြဖင့်​ ​ေြခ​ေထာက်တဘက်ချတိုင်း​ ကပျာကယာ ြပန်​ေြမှာက်ကာ ​ေနာက်​ေြခတဘက်အား​
အလှည်​ေပး​ရြခင်း​​ေြကာင့်​ ခုန်ဆွခုန်ဆွြဖစ်​ေန၏။ သို့​ရာတွင် ကျွန်ုပ်မှာ ဦး​ပဥ္စင်း​၏ ရိုက်နှက်ြခင်း​နှင့်​
ဖခင်၏ ရိုက်နှက်ြခင်း​အြကား​တွင် လူြဖစ်လာရြခင်း​​ေသာ​ေြကာင့်​ ဒုက္ခ​ေဝဒနာခံစား​ရြခင်း​၌ အ​ေလ့​
အကျင့်​ ရှိသည်ြဖစ်၍ သူတပါး​တို့​ထက် (လူြကီး​လူငယ်မ​ေရွး​) ခံနိုင်ရည်ရှိသူြဖစ်၏။ ​ေြခဖဝါး​များ​
ပူလှြခင်း​​ေြကာင့်​ ခုန်ချင်သလိုလို၊ ​ေပါက်ချင်သလိုလို၊ ​ေြပး​ချင်သလိုလို ြဖစ်ခဲ့​ရ​ေသာ်လည်း​
အံြကိတ်၍ ခံခဲ့​နိုင်ပါသည်။ သို့​ရာတွင် မီး​ရထား​သံလမ်း​ကို ြဖတ်​ေကျာ် ​ေဆာက်လုပ်ထား​သည့်​
တံတား​ကုန်း​ြကီး​​ေပါ်သို့​ ​ေရာက်ြက​ေသာအခါ၌မူကား​ ​ေြမြကီး​ကို နင်း​လာခဲ့​ရာမှ သစ်သား​ပျဉ်ြပား​ကို
နင်း​လိုက်ရြခင်း​​ေြကာင့်​ နျစ်ဆမျှ ပူ​ေလာင်ြခင်း​ကို ခံစား​ရသြဖင့်​ ​ေလး​ငါး​လှမ်း​သွား​မိရာတွင် မခံမရပ်
နိုင်​ေတာ့​ပဲ '​ေတာက်​ေလျှာက် ​ေြပး​သွား​​ေတာ့​မည်' ြကံမိ၏။ သို့​ဆိုလျှင် ဆရာ၏ ရိုက်နှက်ြခင်း​
ခံရမည်ဟု သိ​ေသာ​ေြကာင့်​ မ​ေြပး​ဝံ့​ပဲ အံြကိတ်ခံယင်း​ 'အလို​ေလး​ အမယ်​ေလး​' ဟု ညည်း​ချင်လာ၏။
သို့​ရာတွင် ​ေကျာင်း​သား​များ​ရယ်ြကမည်ကို ရှက်သည်နှင့်​ ညည်း​ညူမည့်​အသံကို မျိုချလိုက်ရာ
မျက်ရည်များ​ ယိုကျလာ​ေတာ့​သည်။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်သည် '​ေကျာင်း​သား​တ​ေယာက်​ေယာက်၏
ညစ်ပတ်ြခင်း​​ေြကာင့်​ ငါခံရ​ေလြခင်း​' ဟု ​ေအာက်​ေမ့​ကာ 'ဆူး​တ​ေချာင်း​' ​ေပါက်လာရြပန်ပါ​ေတာ့​
သည်။ ထိုည​ေနတွင် အိမ်သို့​ ြပန်​ေရာက်​ေသာအခါ ​ေနရာတိုင်း​ရိုက်ချင်တတ်​ေသာ ဖခင်မသိ​ေစပဲ
မိခင်အား​​ေြပာြပ၍ မိခင်၏အကာအကွယ်​ေြကာင့်​ ကျွန်ုပ်အဖို့​ သက်သာရာရ​ေလ​ေတာ့​သည်။ ဖခင်၏
သဘာဝမှာ မိမိက အြမတ်တနိုး​ အထူး​တလည် ချုပ်လုပ်​ေပး​ထား​သည့်​ ဖိနပ်သစ်ကို လံုြခံု​ေအာင်
မထိန်း​သိမ်း​နိုင်ရသ​ေလာဟူ​ေသာ အြမင်မျိုး​သာရှိတတ်၍ အ​ေတာ်​ေြကာက်ဖို့​​ေကာင်း​​ေလသည်။

မည်သူ၏အြပစ်​ေပး​နည်း​

ကျွန်ုပ်အ​ေပါ်၌ ဖခင်က ချစ်ခင်ပံု၊ ဂရုစိုက်ပံုတို့​မှာ များ​လွန်း​အား​ြကီး​သည်ဟု ​ေတာင့်​တမိ​ေသာ အခါ
များ​လည်း​ ရှိ၏။ ဦး​တိ​ေလာက ြပန်​ေရာက်လာသည့်​​ေနာက် တ​ေပါင်း​လြပည့်​​ေကျာ် ၅ ရက်​ေန့​တွင်
​ေရွှစာရံဘုရား​ပွဲသို့​ ွြကရန်စီစဉ်ရာ ဦး​ပဥ္စင်း​က ကျွန်ုပ်အား​ ''၎င်း​၏တူနှစ်​ေယာက်နှင့်​အတူ လိုက်ချင်
လိုက်နိုင်သည်'' ဟု အမိန့်​ရှိ၍ ကျွန်ုပ်လည်း​ မ​ေရာက်ဘူး​သည့်​ ​ေရွှစာရံပွဲသို့​ လိုက်ချင်လှသည်နှင့်​
ဝမ်း​​ေြမာက်ဝမ်း​သာ လက်ခံ​ေလ၏။ အိမ်သို့​​ေရာက်၍ မိဘများ​အား​ ​ေြပာြပ​ေသာအခါ မိခင်က
ခွင့်​ြပု​ေသာ်လည်း​ ဖခင်ကမူ အ​ေြကာက်အကန် ကန့်​ကွက်​ေလ၏။ သို့​ကန့်​ကွက်ရာတွင် မည်သည့်​
အ​ေြကာင်း​မှ မြပနိုင်ပဲ သူကိုယ်တိုင်မပါ​ေသာ လမ်း​ခရီး​တွင် ကျွန်ုပ်တ​ေယာက်တည်း​ ပါသည်။
ဦး​ပဥ္စင်း​ကို လိုက်ပို့​သည့်​ပွဲက​ေတာ့​ တအိမ်လံုး​လည်း​ပါြကသည်။ ဤအထဲမှပင် ကျွန်ုပ်၏ လံုြခံု​ေရး​
အတွက် စိတ်မချ​ေသာ​ေြကာင့်​ ဘုရား​ပွဲသို့​ မထည့်​လိုက်နိုင်ဆိုြခင်း​မှာ (ဦး​ပဥ္စင်း​ကိုယ်နှိုက်ကပင်)
လွန်လွန်း​သည်ဟု ယူဆ​ေန​ေလြပီ။ သို့​​ေသာ် ဦး​ပဥ္စင်း​သည် ဖခင်အား​ မည်သို့​မျှမ​ေြပာ၊ ''မင့်​ဖာသာ
ြကည့်​လုပ်​ေလ'' ဟု ကျွန်ုပ်အား​ လွှဲထား​၏။ ကျွန်ုပ်ကား​ ၁၁ နှစ်သား​အရွယ်ရှိ​ေလြပီ။ ​ေရွှစာရံ
ဘုရား​ပွဲ၏ ​ေပျာ်စရာ​ေကာင်း​ြခင်း​အ​ေြကာင်း​ကို ြကား​ရဘူး​​ေသာ ကျွန်ုပ်မှာလည်း​ မလိုက်ရလျှင် ​ေသရ
မ​ေလာက် ြဖစ်​ေန​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်လည်း​ ထိုအရွယ်သို့​တိုင်​ေအာင် ဖခင်စကား​ကို မြမင်ကွယ်ရာ၌
​ေဖာက်ဖျက်ခဲ့​မိဘူး​​ေသာ်လည်း​ တိုက်ရိုက်ဆန့်​ကျင်ဘက် ြပုဘူး​ြခင်း​ကား​ မရှိ​ေသး​​ေပ။ ဤအြကိမ်
တွင်မူကား​ ဖခင်၏ တား​ြမစ်ြခင်း​သည် တရား​နည်း​လည်း​မကျဟု ယူဆသည်နှင့်​ အိမ်မှ ​ေြပာင်​ေြပာင်
ထွက်သွား​၍ ဘုရား​ပွဲသို့​ လိုက်သွား​​ေလ၏။ (အမှန်ကို​ေြပာရလျှင် ကျွန်ုပ်မှာ ဘုရား​ပွဲ တ​ေလျှာက်
လံုး​တွင် ဖခင်၏ မြကည်ရွှင်​ေသာမျက်နှာကိုသာ ြမင်လျက်ရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​ ​ေမျှာ်လင့်​သ​ေလာက်
မ​ေပျာ်ခဲ့​ရ​ေပ။)

အိမ်သို့​ ြပန်​ေရာက်​ေသာအချိန်၌ ဖခင်သည် ကျွန််ုပ်အ​ေပါ်တွင် ​ေရှး​ကကဲ့​သို့​မဟုတ်ပဲ 'ခပ်တန်း​တန်း​'
လုပ်​ေန​ေလရာ ကျွန်ုပ်ကလည်း​ မိမိမှန်သည်ဟုထင်ကာ ခပ်တန်း​တန်း​ပင် တံု့​ြပန်မိသည်။ ဤအြဖစ်
အပျက်မှာ မည်သူ၏ အြပစ်ြဖစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ် မဆံုး​ြဖတ်လို​ေသာ်လည်း​ ထိုအချိန်မှစ၍ ကျွန်ုပ်တို့​
သား​အဖနှစ်​ေယာက်မှာ ြကင်နာမှု ​ေလျာ့​ပါး​လာြခင်း​ကား​ အမှန်ြဖစ်သည်။ ဖခင်က ဟန်လုပ်၍
တင်း​မာြခင်း​ ြဖစ်ချင်ြဖစ်မည်။ ကျွန်ုပ်ကမူ ကျပ်တည်း​လွန်း​​ေသာ ဖခင်တ​ေယာက်ဟု တကယ်
ြမင်လာ၍ သူ၏ချစ်လွန်း​ြခင်း​အတွက် ဝမ်း​မသာနိုင်​ေအာင် ြဖစ်မိ​ေတာ့​သည်။ အဘယ်​ေြကာင့်​ဆို​ေသာ်
သား​သမီး​တို့​မည်သည် မိဘအ​ေပါ်၌ အလံုး​စံု​ေကျနပ်၍ မိမိတို့​၏​ေနအိမ်၌ ​ေပျာ်ပိုက်သင့်​သည်ြဖစ်ရာ
ကျွန်ုပ်မှာ ထိုကဲ့​သို့​မြဖစ်ရပဲ စည်း​လံုး​​ေသာစိတ်မျိုး​ ​ေလျာ့​ပါး​သွား​​ေပ​ေသာ​ေြကာင့်​တည်း​။ ဤသို့​
​ေရး​ြခင်း​အား​ြဖင့်​ ဖခင်အား​ အြပစ်တင်လိုြခင်း​မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်၏ ကံမ​ေကာင်း​ြခင်း​ဟူ၍သာ ဆိုလို
ပါသည်။

ယူကလစ် လူမြဖစ်

၁၉၀၁ခုနှစ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့​ အတန်း​သား​ ၁ဝ​ေယာက်သည် ၅တန်း​သို့​တက်ြကရ၏။ ဦး​တိ​ေလာက
သည် ​ေကျာင်း​အုပ်ချုပ်​ေရး​နှင့်​ပတ်သက်၍ မ​ေကျနပ်သည့်​လက္ခဏာနှင့်​ ကျွန်ုပ်တို့​အား​ ကိုယ်တိုင်
မသင်ြပ​ေတာ့​ပဲ အတန်း​ြပဆရာများ​ ငှား​ရမ်း​သင်ြပ​ေစရာ ဆရာ​ေပါင်း​​ေလး​ငါး​​ေယာက် လဲလှယ်သည့်​
အထဲတွင် ဆရာြဖစ်တန်း​​ေအာင်သူ တ​ေယာက်မျှမပါရှိပဲ ရတန်း​​ေအာင်ခါစလူများ​၊ စာ​ေရး​ြပုတ်များ​၊
အလုပ်လက်မဲ့​ ဗိုလ်ကြပား​တ​ေယာက် စသည်ြဖင့်​ နှစ်လတြကိမ်ခန့်​ အ​ေြပာင်း​အလဲ ြဖစ်​ေန၏။
အတန်း​သား​များ​သည် အဂင်္လိပ်ဘာသာတွင် ​ေတာ်ြက​ေသာ်လည်း​ အသစ်စက်စက် ဘာသာရပ်တခု
ြဖစ်​ေသာ 'ဂဲဩ​ေမြတီ' ၌ အခက်အခဲ​ေတွ့​ြက၏။ ထိုစဉ်ကမူ 'ယူကလစ်' ဟု​ေခါ်ြက၍ အလွန်ခက်
သည့်​အ​ေနြဖင့်​ 'ယူကလစ်လူမြဖစ်' ဟု ​ေကျာင်း​သား​များ​​ေြပာြက၏။ ဤအ​ေတာအတွင်း​ ​ေကျာင်း​က
လည်း​ ဆိုင်း​တန်း​ရပ်မှ မလွန်​ေဆး​ရိုး​ဝင်း​သို့​ ​ေရွှ့​​ေြပာင်း​ရြပန်​ေလရာ ဆရာများ​က 'ယူကလစ်' ကို
လူငယ်များ​ သ​ေဘာ​ေပါက်​ေအာင် မသင်ြပတတ်သည့်​ အတွက်​ေြကာင့်​ စာ​ေမး​ပွဲတွင် ​ေကျာင်း​သား​ြကီး​
​ေလး​​ေယာက်မျှသာ ​ေအာင်ြမင်၍ (ကျွန်ုပ်အပါအဝင်) ​ေကျာင်း​သား​က​ေလး​ ​ေြခာက်​ေယာက် ကျရှံုး​ြက
​ေလသည်။ ဤတွင် အကျရှံုး​များ​လွန်း​သည်ဆိုကာ ကျွန်ုပ်မှတပါး​ ကျရှံုး​​ေသာ ​ေကျာင်း​သား​များ​သည်
အြခား​​ေကျာင်း​များ​သို့​ ​ေြပာင်း​​ေရွှ့​သွား​ြက​ေလ၏။ ကျွန်ုပ်၏မိဘများ​ကမူ ဆရာ​ေတာ်ဘုရား​ြကီး​
တည်​ေထာင်ခဲ့​​ေသာ ဗုဒ္ဓဘာသာ​ေကျာင်း​ဟူ၍ သစ္စာရှိသည့်​ လက္ခဏာနှင့်​ ကျွန်ုပ်အား​ ​ေြပာင်း​​ေရွှ့​ြခင်း​
မြပု​ေပ။