​ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း​ နှင့်​ အ​တွေး​အ​ခေါ်များ​

​

ေလာက်စာနှင့်​အုန်း​သင်

ြမင်း​စီး​သမား​တို့​မည်သည်မှာ 'ြမင်း​စိမ်း​' ကို ချက်ချင်း​တခါတည်း​ စီး​ရိုး​ထံုး​စံမရှိ။ စီး​ရမည့်​ ြမင်း​
အ​ေြကာင်း​ကို သိရ​ေအာင် အနည်း​ဆံုး​တ​ေခါက်တ​ေလြဖစ်​ေစ ​ေမာင်း​ြကည့်​ရစြမဲြဖစ်၏။ ကျွန်ုပ်ကား​
အုန်း​သင်အ​ေြကာင်း​ကို ဘာမျှမသိ၊ ချက်ချင်း​တက်ြပီး​ တာစူမိလိုက်​ေလြပီ။ ကျွန်ုပ်သည် မည်သည့်​
ြမင်း​​ေပါ်၌ြဖစ်​ေစ 'ဖင်ြငိမ်' ​ေသာ​ေြကာင့်​ လိမ့်​ကျမည်ကိုကား​ မ​ေြကာက်၊ မ​ေတာ်တဆ 'ယူ' ​ေြပး​မည်
ကိုသာ စိုး​ရိမ်မိသည်။ သို့​​ေသာ် ြမင်း​မြကီး​မှာ အသက်အတန်ရင့်​ြပီြဖစ်၍ ထို​ေလာက် မ 'ြမူး​' တန်ရာ
ဟု အကဲခတ်ရသည်။ ြမင်း​လမ်း​​ေပါ်၌ ဟိုဘက်သည်ဘက်ယှဉ်ကာ ကိုသိန်း​​ေဖနှင့်​ကျွန်ုပ်တို့​ ရပ်လျက်
ရှိစဉ် တ​ေယာက်​ေယာက်က ​ေရှ့​မှ လက်ကိုင်ပဝါြပလိုက်သြဖင့်​ ကျွန်ုပ်သည် လွှတ်လိုက်၏။
ကိုသိန်း​​ေဖမူကား​ ​ေလာက်စာကို ရုတ်တရက်မလွှတ်ပဲ ကျွန်ုပ်က လှည့်​ြကည့်​လိုက်ကာမှ လိုက်လာ၏။
ကျွန်ုပ်မှာ ​ေလ့​ကျင့်​ြပီး​​ေသာဒုန်း​ြမင်း​ကို တခါမျှမစီး​ဘူး​​ေသာ​ေြကာင့်​ ပထမ၌ အလိုက်ခက်မည်
ထင်မိ​ေသာ်လည်း​ ထိုကဲ့​သို့​မဟုတ်ပဲ ပုခက်လွှဲသကဲ့​သို့​ ညိတ်ကနဲ ညိတ်ကနဲ ရှိ​ေအာင် အလွန်
ညင်သာစွာ​ေြပး​တတ်​ေသာ ြမင်း​မြကီး​ြဖစ်သည်နှင့်​ ဇိမ်နှင့်​လိုက်ကာ ကိုသိန်း​​ေဖကို လှည့်​ြကည့်​လိုက်၏။ ကိုသိန်း​​ေဖမူကား​ ​ေလာက်စာ၏​ေကျာ​ေပါ်တွင် ကုန်း​လျက် ​ေအာ်၍လိုက်လာ၏။ ​ေလာက်စာသည် တခဏထက်တခဏ နီး​၍နီး​၍ ကပ်လာ၏။ သို့​ရာတွင် ပန်း​တိုင်မှာ ​ေပတရာခန့်​​ေလာက်သာ
ကွာ​ေလ​ေတာ့​ရကား​ ​ေလာက်စာ၏ဦး​​ေခါင်း​သည် အုန်း​သင်၏အြမီး​နား​သို့​ မ​ေရာက်မီ ကျွန်ုပ် ပန်း​ဝင်
သွား​​ေလြပီ။

ြမင်း​မြကီး​ 'ဇက်​ေသ' လိုက်ပံုမှာ ပန်း​တိုင်ကိုလွန်၍ ဇက်သတ်​ေတာ့​မည်ဟု ကျွန်ုပ်က စိတ်ကူး​လိုက်ရံု
ရှိ​ေသး​၊ ြမင်း​မြကီး​သည် ​ေြခ​ေလး​ဘက်လံုး​ကို ​ေရှ့​သို့​ပစ်ကာ ​ေတာင့်​ထား​လိုက်သြဖင့်​ ​ေရှာကနဲြဖစ်၍
ချက်ချင်း​လိုပင် ရပ်သွား​​ေလရာ အ​ေြကာင်း​ကိုမသိ၍ ဟန်ြပင်မထား​နှင့်​မိ​ေသာ ကျွန်ုပ်မှာ ကံ​ေကာင်း​၍
ြမင်း​လည်ပင်း​​ေပါ်မှ ဂျွမ်း​ြပန်ြပီး​ ​ေရှ့​သို့​ထိုး​မကျပဲ ရှိပါ​ေတာ့​သည်။ နှစ်​ေကာင်လံုး​ ဇက်သတ်ြပီး​၍
ြပန်လှည့်​လာြက​ေသာအခါ-
''ဘာ့​​ေြကာင့်​ ချန်​ေနရစ်တာလဲဗျ ကိုသိန်း​​ေဖ၊ ပဝါြဖူြပတာ မြမင်လို့​လား​''
''ြမင်ပါတယ်ဗျာ၊ ကျုပ် အတွက်မှား​လို့​ပါ''
''ဘယ်လိုမှား​တာလဲဗျ''
''ကျုပ်က ြမင်း​မြကီး​ဟာ အကျင့်​လဲမရှိဘူး​၊ အိုလဲအိုြပီဆိုြပီး​ အထင်​ေသး​မိတယ်၊ ဒါ​ေြကာင့်​
ြကည့်​လို့​​ေကာင်း​​ေအာင် ခင်ဗျား​ကို ​ေရှ့​ကလွှတ်ြပီး​ ကျုပ်က မှီ​ေအာင်လိုက်ြပဖို့​ စိတ်ကူး​တာပဲ၊ ခု​ေတာ့​
အုန်း​သင်က အ​ေတာ်​ေြပး​နိုင်​ေသး​တာကိုး​ဗျ၊ လိုက်လို့​ကို မမှီ​ေတာ့​ဘူး​''
တာစူ​ေသာ​ေနရာသို့​ ြပန်​ေရာက်ြက၍ ကိုဝင့်​​ေမာ်နှင့်​ ​ေတွ့​ြက​ေသာအခါ ကိုသိန်း​​ေဖက သူ၏အမှား​ကို
ရှင်း​ြပရာတွင် ကိုဝင့်​​ေမာ်က-
''ခင်ဗျား​ ဂွကျတဲ့​လူပဲဗျာ၊ ကျုပ်က ​ေြခကုန်​ေအာင်ြကည့်​ချင်တာ မြကည့်​လိုက်ရဘူး​၊ ဒီလိုဆို
တ​ေခါက်ထပ်စီး​ြပအံုး​ဗျာ''
''​ေလာက်စာက​ေတာ့​ ​ေြပး​နိုင်ပါ​ေသး​တယ်၊ နို့​​ေပမယ့်​ အုန်း​သင်က ြကီး​ရှာပါြပီ ဝန်​ေထာက်မင်း​''
''ဒီလိုဆို လပ်ကီး​နဲ့​ စီး​ြကစမ်း​ဗျာ''
ဤတွင် ကျွန်ုပ်က ကန့်​ကွက်​ေသာအခါ ကိုဝင့်​​ေမာ်က-
''ဘာြဖစ်သလဲဗျ၊ တခါတ​ေလ ဒုန်း​စီး​တာနဲ့​​ေတာ့​ ပျက်စီး​မသွား​နိုင်ပါဘူး​ဗျာ''
''ဘယ့်​နှယ်လဲ ကိုသိန်း​​ေဖ''
''ဟိုကိစ္စကလဲ ရှိ​ေသး​တယ် ဝန်​ေထာက်မင်း​'' ဟု ကူ၍​ေြပာ​ေသာ်လည်း​ ''​ေအာင်မယ် ဘာြဖစ်တတ်
သလဲဗျ၊ ရက်အ​ေဝး​ြကီး​ လို​ေသး​တာပဲ''
ကျွန်ုပ်သည် ကိုဝင့်​​ေမာ်အ​ေြကာင်း​ကို သိြပီး​ြဖစ်၍ စိတ်ဆိုး​မခံချင်သည်နှင့်​ ​ေကျာင်း​သား​တ​ေယာက်
အား​ လပ်ကီး​ကို ယူခဲ့​​ေစ၏။ ​ေရာက်လာ​ေသာအခါ အုန်း​သင်၌ တပ်ဆင်ထား​သည့်​ သား​​ေရ
ကုန်း​နှီး​ကို ြဖုတ်၍ လပ်ကီး​သို့​ ​ေြပာင်း​ဆင်​ေပး​၏။ အုန်း​သင်၏ သား​​ေရကုန်း​နှီး​မှာ ဇက်​ေရာကုန်း​ပါ
အသစ်ြဖစ်​ေလသည်။